GR44Szpik kostny to silnie ukrwiona tkanka, która u osób dorosłych znajduje się wewnątrz takich kości, jak żebra, miednica, kręgi, kości czaszki czy mostek (z którego najczęściej pobiera się szpik do celów diagnostycznych i leczniczych). Szpik kostny stanowi około 5% masy ciała.Występuje w dwóch postaciach – jako szpik czerwony i żółty. Szpik kostny czerwony jest miejscem produkcji i ciągłej odnowy komórek krwi. Natomiast szpik żółty składa się głównie z komórek tłuszczowych i nie produkuje elementów morfotycznych krwi. U noworodków szpik czerwony wypełnia wszystkie kości, ale od około 4 roku życia zaczyna on ulegać zanikowi. Z kolei, ilość szpiku żółtego rośnie wraz z wiekiem w wyniku stłuszczenia szpiku czerwonego, a jego główną funkcją jest magazynowanie tłuszczu. Co ze szpikiem czerwonym? U wszystkich ssaków szpik czerwony spełnia kilka ważnych funkcji. Po pierwsze, to właśnie on ma aktywną czynność krwiotwórczą: produkuje erytrocyty (krwinki czerwone, zawierające hemoglobinę i przenoszące tlen), leukocyty (krwinki białe, odpowiedzialne za naszą odporność) i płytki krwi (biorące udział w procesie krzepnięcia). W szpiku znajdują się komórki macierzyste, które cyklicznie, przez całe życie, odtwarzają elementy morfotyczne krwi i komórki układu immunologicznego (odpornościowego). Tutaj też niszczone są stare, uszkodzone i niespełniające prawidłowo swojej funkcji krwinki. Szpik kostny gromadzi żelazo odzyskiwane z uszkodzonych krwinek („przechowywane” jest w postaci związanej ze specjalnym białkiem ferrytyną w komórkach zwanych makrofagami).