Jak zmieniła się rola artysty od czasów nowożytnych. POTRZEBNE DZIŚ :)
KremoFFa
Zawód artysty nie jest łatwo scharakteryzować. Wiele dziedzin twórczości krzyżuje siętu z wieloma postawami artystycznymi, a te z dużą różnorodnością pozycji społecznychartystów, z różnymi historycznymi warunkami funkcjonowania tego zawodu oraz różnymiprzebiegami karier artystycznych. Są też opinie głoszące, iż w odniesieniu do tej profesjinie mamy do czynienia z zawodem, lecz z niemal mistycznym powołaniem. A jednakkorci pragnienie poznania tego zawodu, przynajmniej w tym zakresie, w jakim jest tomożliwe - zważywszy na szczupłość materiałów historycznych. Choć oczywiście poznanieartysty nie musi być poznaniem samego dzieła sztuki, to przecież będzie to z pewnościąprzybliżenie sztuki i życia artystycznego. Pisząc dalej o artyście, będę miał na myśli nowożytnego artystę europejskiego, czylitego, który pojawił się w Renesansie i kumulując zmiany, jakie zachodziły w jego sytuacji,istniał przynajmniej do lat 60. XX wieku. To wszystko, co w drugiej połowie XX wiekuoraz na początku XXI wieku warunkuje ten zawód, czyli - kultura masowa, biznesartystyczny, zmiany postmodernistyczne w kulturze a także takie nowe przejawy sztuki,jak konceptualizm, sztuka instalacji, net-art czy street-art - znacznie zmieniło kondycjęartysty. Trudno jednak te zmiany precyzyjnie określić, trudno też stwierdzić, jakprzyczyniły się one do uzyskania innego oblicza przez artystę. Można przy tym założyćjednak, że i tak wielu dzisiejszych artystów kontynuuje mity i role społeczne ciągnące sięod XVI wieku aż do współczesności (ze szczególnym ich ożywieniem w XIX wieku zasprawą romantyzmu i cyganerii artystycznej). Widoczna jest więc ciągłość i trwałośćwielu cech tego zawodu, co usprawiedliwia przyjęcie tak długiej perspektywy czasu dlatych rozważań. Artystę należy rozpatrywać łącznie z odbiorcą jego twórczości. Nowożytne dzieje sąświadectwem pełnego wzajemnego ich uzależnienia się od siebie, co przejawia się tak waprobacie, jak i – przeciwnie - we wzajemnym dystansowaniu się. Artysta nie możefunkcjonować bez odbiorców, ci zaś - głównie mieszczaństwo - definiując samych siebie i