Miłość jawi się tutaj jako forma o konkretnych kształtach. Jej kształtem jest oczywiście piekno, z którego została zbudowana. Mamy zatem do czynienia z miłością szczęśliwą i spełnioną, taką, której niczego już nie brakuje. Pytanie retoryczne - cóż wiesz o pięknem - wskazuje jednak na moment zadumy podmiotu lirycznego, być może jego własne doświadczenia sprawiły, że jest mu trudno jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie.
Z drugiej strony piękno zostaje tutaj spłaszczone, ponieważ z cytatu wynika, że wiąże się ono jedynie z uczuciem miłości. Wiadomo przecież, że piękno może przybierać rozmaite formy, dlatego nawet to, co z pozoru wydaje się uderzać swoją brzydotą, może być w rzeczywistości piękne.
Miłość jawi się tutaj jako forma o konkretnych kształtach. Jej kształtem jest oczywiście piekno, z którego została zbudowana. Mamy zatem do czynienia z miłością szczęśliwą i spełnioną, taką, której niczego już nie brakuje. Pytanie retoryczne - cóż wiesz o pięknem - wskazuje jednak na moment zadumy podmiotu lirycznego, być może jego własne doświadczenia sprawiły, że jest mu trudno jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie.
Z drugiej strony piękno zostaje tutaj spłaszczone, ponieważ z cytatu wynika, że wiąże się ono jedynie z uczuciem miłości. Wiadomo przecież, że piękno może przybierać rozmaite formy, dlatego nawet to, co z pozoru wydaje się uderzać swoją brzydotą, może być w rzeczywistości piękne.