Turnieje rycerskie w średniowieczu były ogromną rozrywką. To pojedynku stawali rycerze na swoich wiernych koniach. ZAsady były proste. Każdy uczestnik trzymał kopię w ręku i jadąc na swoim koniu próbował zrzucić przeciwnika. Kopia była tak silnym narzędziem, że wiele rycerzy poumierało od niej właśnie podczas takich turniejów. Zwycięzcą była osoba, która zrzuciła swojego przeciwnika z rumaka. W ramach nagrody zwycęzki rycerz otrzymywał wiele majątków i uznanie wśród króla
Turnieje rycerskie we średniowieczu były wielką atrakcją, na którą przychodziło dużo ludzi. Walki prowadzono konno, każdy ze śmiałków trzymał kopię i próbował zrzucić swojego rywala z konia. Zmagania dzielnych rycerzy oglądano przy winie,
i tradycyjnych pieśni wykonywanych przez trubadurów, czyli śpiewaków muzycznych, którzy mile upiększali dostojne zawody śmiałków. W ramach zwyciężonego pojedynku rycerz dostawał w zamian wiele różnych majątków, oraz podziw i uznanie samego króla.
Turnieje rycerskie w średniowieczu były ogromną rozrywką. To pojedynku stawali rycerze na swoich wiernych koniach. ZAsady były proste. Każdy uczestnik trzymał kopię w ręku i jadąc na swoim koniu próbował zrzucić przeciwnika. Kopia była tak silnym narzędziem, że wiele rycerzy poumierało od niej właśnie podczas takich turniejów. Zwycięzcą była osoba, która zrzuciła swojego przeciwnika z rumaka. W ramach nagrody zwycęzki rycerz otrzymywał wiele majątków i uznanie wśród króla
Turnieje rycerskie we średniowieczu były wielką atrakcją, na którą przychodziło dużo ludzi. Walki prowadzono konno, każdy ze śmiałków trzymał kopię i próbował zrzucić swojego rywala z konia. Zmagania dzielnych rycerzy oglądano przy winie,
i tradycyjnych pieśni wykonywanych przez trubadurów, czyli śpiewaków muzycznych, którzy mile upiększali dostojne zawody śmiałków. W ramach zwyciężonego pojedynku rycerz dostawał w zamian wiele różnych majątków, oraz podziw i uznanie samego króla.