na planie prostokąta (bardziej popularny). Świątynie tego typu, budowane często przy placach, widoczną miały fasadę i ewentualnie elewacje boczne. Portyki nie otaczały ich ze wszystkich stron, jak w świątyniach greckich lecz podpierały wysunięty dach. Były to budowle typowo fasadowe.na planie koła (świątynia Westy na Forum Romanum z II w.).typ mieszany – np. świątynia, w której cella była na planie koła a pronaos na planie prostokąta (Panteon z II w.).
Zastosowanie na szerszą skalę przez Rzymian łuków i łączenie linii prostych oraz krzywizn było możliwe przez przejęcie z kultury etruskiej pomysłu na zastosowanie łuku nad otworami w ścianach, sklepienia oraz udoskonalenie samej techniki budowania (wynalezienie pierwszego cementu złożonego z wapna i popiołów wulkanicznych, wypalanie cegły – II wiek p.n.e.).
Świątynie rzymskie ściany miały murowane, licowane płytami kamiennymi. Stosowane porządki architektoniczne pełniły przede wszystkim funkcję ozdobną.
Były duze , stosowano w nich kolumny, portyki, sklepienia, balustrady itp. Do budowy stosowano blokow skalnych. Pokryte ceglaną dachówką lub kopułą z betonu (panteon). Do świątyń prowadziły schody.Posiadały zdobienia i płaskorzeżby czyli rzeżby przedstawiające ważne momenty z historii Rzymu.
Stosowano następujące typy świątyń:
na planie prostokąta (bardziej popularny). Świątynie tego typu, budowane często przy placach, widoczną miały fasadę i ewentualnie elewacje boczne. Portyki nie otaczały ich ze wszystkich stron, jak w świątyniach greckich lecz podpierały wysunięty dach. Były to budowle typowo fasadowe.na planie koła (świątynia Westy na Forum Romanum z II w.).typ mieszany – np. świątynia, w której cella była na planie koła a pronaos na planie prostokąta (Panteon z II w.).Zastosowanie na szerszą skalę przez Rzymian łuków i łączenie linii prostych oraz krzywizn było możliwe przez przejęcie z kultury etruskiej pomysłu na zastosowanie łuku nad otworami w ścianach, sklepienia oraz udoskonalenie samej techniki budowania (wynalezienie pierwszego cementu złożonego z wapna i popiołów wulkanicznych, wypalanie cegły – II wiek p.n.e.).
Świątynie rzymskie ściany miały murowane, licowane płytami kamiennymi. Stosowane porządki architektoniczne pełniły przede wszystkim funkcję ozdobną.
Były duze , stosowano w nich kolumny, portyki, sklepienia, balustrady itp. Do budowy stosowano blokow skalnych. Pokryte ceglaną dachówką lub kopułą z betonu (panteon). Do świątyń prowadziły schody.Posiadały zdobienia i płaskorzeżby czyli rzeżby przedstawiające ważne momenty z historii Rzymu.