Jednym z najsympatyczniejszych zwierząt występujących w Tatrach jest świstak (Marmota marmota). Im więcej dowiaduję się o jego życiu i zwyczajach z literatury i własnych obserwacji, tymczęściej dochodzę do wniosku, że od czasu objęcia ochroną, jego życie jest jedną wielką sielanką. W zasadzie oprócz człowieka jedynym wrogiem świstaka jest orzeł, który w Tatrach jest niezwykle rzadki. Zwierzęta te spędzają wiele czasu na zabawach i gonitwach po piargach i górskich łąkach, zajadając się roślinami i owadami, których mają wokół siebie pod dostatkiem.Obżerając się niemożliwie zbierają przez cały letni sezon grubą warstwę tłuszczu. A kiedy na jesień robi się w górach zimno i nieprzyjemnie, świstak sprytnie zaszywa się w swojej norce i zapada w głęboki sen zimowy.
Jednym z najsympatyczniejszych zwierząt występujących w Tatrach jest świstak (Marmota marmota). Im więcej dowiaduję się o jego życiu i zwyczajach z literatury i własnych
obserwacji, tymczęściej dochodzę do wniosku, że od czasu objęcia ochroną, jego życie jest jedną wielką sielanką. W zasadzie oprócz człowieka jedynym wrogiem świstaka jest orzeł, który w Tatrach jest niezwykle rzadki. Zwierzęta te spędzają wiele czasu na zabawach i gonitwach po piargach i górskich łąkach, zajadając się roślinami i owadami, których mają wokół siebie pod dostatkiem.Obżerając się niemożliwie zbierają przez cały letni sezon grubą warstwę tłuszczu. A kiedy na jesień robi się w górach zimno i nieprzyjemnie, świstak sprytnie zaszywa się w swojej norce i zapada w głęboki sen zimowy.