Kiedy mówimy o sobie, używamy bezokolicznika bez "to", np. I'd rather go there by train. - Wolałbym tam pojechać pociągiem.
Kiedy mówimy o kimś innym i odnosi się to do teraźniejszości, używamy czasu past simple, np. I'd rather you didn't do that. - Wolałbym, żebyś tego nie robił.
Kiedy mówimy o kimś innym i odnosi się to do przeszłości, używamy czasu past perfect, np. I'd rather you hadn't done that. - Wolałbym, żebyś tego zrobił (w przeszłości; ale ten ktoś to zrobił).
Kiedy mówimy o sobie, używamy bezokolicznika bez "to", np. I'd rather go there by train. - Wolałbym tam pojechać pociągiem.
Kiedy mówimy o kimś innym i odnosi się to do teraźniejszości, używamy czasu past simple, np. I'd rather you didn't do that. - Wolałbym, żebyś tego nie robił.
Kiedy mówimy o kimś innym i odnosi się to do przeszłości, używamy czasu past perfect, np. I'd rather you hadn't done that. - Wolałbym, żebyś tego zrobił (w przeszłości; ale ten ktoś to zrobił).