Kiedy w 1941 roku Niemcy zaatakowały Związek Radziecki, Stalin zgodził się na utworzenie w ZSRR polskiej armi.W jej skład weszli żołnierze, a także cywile aresztowani i wywiezieni do Związku Radzieckiego po zakończeniu kampanii wrześniowej.Wstąpienie do wojska polskiego było dla nich jedyną szansą na wydostanie się z łagrów i więzień.Dowódcą Armi Polskiej został generał Władysław Anders. Wkrótce jednak Stalin wstrzymał nabór do armi oraz zmniejszył dla niej dostawy żywności i uzbrojenia.Z tego powodu polscy żołnierze opuscili w 1942 roku ZSRR i udali się na Bliski Wschód. Armia Andersa wzieła później udział w walkach z hitlerowcami we Włoszech.Na początku 1944 roku Niemcy zatrzymali nacierające na Rzym wojska aliantów pod Monte Cassino.Było to wzgórze, na którego szczycie znajdował się klasztor.Wchodził on w skład niemieckich umocnień, blokujących aliantom najkrótszą drogę prowadzącą z południa Włoch do Rzymu.Armia niemiecka zaciekle broniła tego miejsca przed atakiem Amerykańczyków, Brytyjczyków i Nowozelandczyków. Dopiero ofensywa wojsk polskich zmusiła hitlerowców do wycofania się. W bitwie pod Monte Cassino poległo ponad 900 polskich żołnierzy,a około 3000 zostało rannych.
Armia gen Władysława Andersa była związana z układem Sikorski-Majski. Mówił on <układ> że ZSRR da nam miejsce na tworzenie armii Polskiej, oraz <da> amnestię Polakom przebywającym na terenie Rosji Radzieckiej. (żeby ktoś mógł do tej armii dołączyć :P) 1941roku zaczęto tworzyć armię Polską w ZSRR pod dowództwem generała Andersa.Armia została utworzona na podstawie układu polsko-radzieckiego i wojskowej umowy polsko-radzieckiej w 1941 roku w ZSRR.
Gen. władysław A. Urodził się 11 sierpnia 1892 roku w Błoniu koło Kutna. Pochodził z rodziny ziemiańskiej. Ojciec jego, Albert Anders, administrował majątkiem Krośniewice koło Kutna. Władysław Anders miał trzech braci: Karola, Jerzego i Tadeusza. Wszyscy czterej wybrali karierę wojskową.
I wojny światowej, Władysław przerywa swe studia na Politechnice, będąc powołany do wojska. W czasie działań wojennych wyróżnia się dużą odwagą i umiejętnością dowodzenia. Trzykrotnie ranny, zostaje odznaczony najwyższym orderem, Krzyżem Św. Jerzego. W roku 1926, w czasie zamachu majowego marszałka Piłsudskiego, stanął Władysław Anders po stronie rządu i prezydenta Rzeczypospolitej, wyprowadzając tego ostatniego z Belwederu do Wilanowa. Mimo takiej postawy politycznej, marszałek Piłsudski, doceniając jego zdolności wojskowe, mianował go wkrótce dowódcą Wołyńskiej Brygady Kawalerii.
W roku 1934 Władysław Anders zostaje mianowany generałem brygady. Polska ekipa olimpijska pod kierownictwem gen. Andersa zdobyła w roku 1925, na międzynarodowych konkursach hippicznych w Nicei, Puchar Narodów i cztery nagrody indywidualne. enerał Anders zostaje przeniesiony na dowódcę Nowogródzkiej Brygady. Z tą brygadą wyrusza na front w roku 1939. Brygada walczy dzielnie z Niemcami, początkowo na granicy Prus Wschodnich, następnie w miarę cofania się frontu przechodzi w rejon Płocka, a potem coraz dalej na południe. Mimo odniesionej rany, gen. Anders dowodzi stale swoim oddziałem, docierając w okolice Lwowa, gdzie zostaje otoczony przez formacje Armii Czerwonej Gen. Andres porwany przez sowietów. Dnia 30 lipca 1941 roku rząd polski zawiera z ZSRR umowę, w wyniku której zostają ponownie nawiązane stosunki dyplomatyczne między obu krajami. Władze sowieckie ogłaszają amnestię dla deportowanych w Rosji Polaków, w ramach której generał Anders zostaje wypuszczony na wolność, po 20-tu miesiącach pobytu w więzieniach sowieckich. Dnia 14 sierpnia tegoż roku zostaje podpisana polsko-sowiecka umowa wojskowa, przewidująca utworzenie w Rosji Armii Polskiej.
Generał Anders, obejmując funkcję naczelnego dowódcy wojsk polskich w Rosji, stanął przed kapitalnym zagadnieniem, na jakie efekty wy wojska może liczyć i ile jednostek zdoła z nich utworzyć. Organ Armii Czerwonej "Krasnaja Zwiezda" z dnia 17 września 1940 roku podawał, że w wyniku kampanii polskiej znalazło się w niewoli sowieckiej 12 generałów, 8000 oficerów i ponad 200.000 szeregowych wojska polskiego. W miarę formowania się wojska i napływania do punktów zbornych żołnierzy, niepokojącą rzeczą stał się nikły stan kadry oficerskiej, a przecież była tak liczną w niewoli sowieckiej.
Kiedy w 1941 roku Niemcy zaatakowały Związek Radziecki, Stalin zgodził się na utworzenie w ZSRR polskiej armi.W jej skład weszli żołnierze, a także cywile aresztowani i wywiezieni do Związku Radzieckiego po zakończeniu kampanii wrześniowej.Wstąpienie do wojska polskiego było dla nich jedyną szansą na wydostanie się z łagrów i więzień.Dowódcą Armi Polskiej został generał Władysław Anders. Wkrótce jednak Stalin wstrzymał nabór do armi oraz zmniejszył dla niej dostawy żywności i uzbrojenia.Z tego powodu polscy żołnierze opuscili w 1942 roku ZSRR i udali się na Bliski Wschód. Armia Andersa wzieła później udział w walkach z hitlerowcami we Włoszech.Na początku 1944 roku Niemcy zatrzymali nacierające na Rzym wojska aliantów pod Monte Cassino.Było to wzgórze, na którego szczycie znajdował się klasztor.Wchodził on w skład niemieckich umocnień, blokujących aliantom najkrótszą drogę prowadzącą z południa Włoch do Rzymu.Armia niemiecka zaciekle broniła tego miejsca przed atakiem Amerykańczyków, Brytyjczyków i Nowozelandczyków. Dopiero ofensywa wojsk polskich zmusiła hitlerowców do wycofania się. W bitwie pod Monte Cassino poległo ponad 900 polskich żołnierzy,a około 3000 zostało rannych.
Armia gen Władysława Andersa była związana z układem Sikorski-Majski.
Mówił on <układ> że ZSRR da nam miejsce na tworzenie armii Polskiej, oraz <da> amnestię Polakom przebywającym na terenie Rosji Radzieckiej. (żeby ktoś mógł do tej armii dołączyć :P)
1941roku zaczęto tworzyć armię Polską w ZSRR pod dowództwem generała Andersa.Armia została utworzona na podstawie układu polsko-radzieckiego i wojskowej umowy polsko-radzieckiej w 1941 roku w ZSRR.
Gen. władysław A. Urodził się 11 sierpnia 1892 roku w Błoniu koło Kutna. Pochodził z rodziny ziemiańskiej. Ojciec jego, Albert Anders, administrował majątkiem Krośniewice koło Kutna. Władysław Anders miał trzech braci: Karola, Jerzego i Tadeusza. Wszyscy czterej wybrali karierę wojskową.
I wojny światowej, Władysław przerywa swe studia na Politechnice, będąc powołany do wojska. W czasie działań wojennych wyróżnia się dużą odwagą i umiejętnością dowodzenia. Trzykrotnie ranny, zostaje odznaczony najwyższym orderem, Krzyżem Św. Jerzego.
W roku 1926, w czasie zamachu majowego marszałka Piłsudskiego, stanął Władysław Anders po stronie rządu i prezydenta Rzeczypospolitej, wyprowadzając tego ostatniego z Belwederu do Wilanowa. Mimo takiej postawy politycznej, marszałek Piłsudski, doceniając jego zdolności wojskowe, mianował go wkrótce dowódcą Wołyńskiej Brygady Kawalerii.
W roku 1934 Władysław Anders zostaje mianowany generałem brygady.
Polska ekipa olimpijska pod kierownictwem gen. Andersa zdobyła w roku 1925, na międzynarodowych konkursach hippicznych w Nicei, Puchar Narodów i cztery nagrody indywidualne.
enerał Anders zostaje przeniesiony na dowódcę Nowogródzkiej Brygady. Z tą brygadą wyrusza na front w roku 1939. Brygada walczy dzielnie z Niemcami, początkowo na granicy Prus Wschodnich, następnie w miarę cofania się frontu przechodzi w rejon Płocka, a potem coraz dalej na południe. Mimo odniesionej rany, gen. Anders dowodzi stale swoim oddziałem, docierając w okolice Lwowa, gdzie zostaje otoczony przez formacje Armii Czerwonej
Gen. Andres porwany przez sowietów. Dnia 30 lipca 1941 roku rząd polski zawiera z ZSRR umowę, w wyniku której zostają ponownie nawiązane stosunki dyplomatyczne między obu krajami. Władze sowieckie ogłaszają amnestię dla deportowanych w Rosji Polaków, w ramach której generał Anders zostaje wypuszczony na wolność, po 20-tu miesiącach pobytu w więzieniach sowieckich. Dnia 14 sierpnia tegoż roku zostaje podpisana polsko-sowiecka umowa wojskowa, przewidująca utworzenie w Rosji Armii Polskiej.
Generał Anders, obejmując funkcję naczelnego dowódcy wojsk polskich w Rosji, stanął przed kapitalnym zagadnieniem, na jakie efekty wy wojska może liczyć i ile jednostek zdoła z nich utworzyć.
Organ Armii Czerwonej "Krasnaja Zwiezda" z dnia 17 września 1940 roku podawał, że w wyniku kampanii polskiej znalazło się w niewoli sowieckiej 12 generałów, 8000 oficerów i ponad 200.000 szeregowych wojska polskiego. W miarę formowania się wojska i napływania do punktów zbornych żołnierzy, niepokojącą rzeczą stał się nikły stan kadry oficerskiej, a przecież była tak liczną w niewoli sowieckiej.