Moc kwasu określa się na podstawie tego w jakim stopniu ten kwas dysocjuje. Czyli moc kwasu jest miarą łatwości oddawania kationów wodorowych. Im większa elektroujemność tym ciężej jest oddać kation wodorowy przez cząsteczkę kwasu.
Dlatego moc kwasów beztlenowych rośnie w 17 grupie wraz ze wzrostem okresu. Kwasy takie otrzymujemy przez rozpuszczenie wodorku niemetalu we wodzie.
Można to łatwo wytłumaczyć im dalej od jądra znajdują się elektrony walencyjne, tym wiązanie wytworzone z wodorem jest słabsze (elektrony są przyciągane przez protony w jądrze).
Moc kwasu określa się na podstawie tego w jakim stopniu ten kwas dysocjuje. Czyli moc kwasu jest miarą łatwości oddawania kationów wodorowych. Im większa elektroujemność tym ciężej jest oddać kation wodorowy przez cząsteczkę kwasu.
Dlatego moc kwasów beztlenowych rośnie w 17 grupie wraz ze wzrostem okresu. Kwasy takie otrzymujemy przez rozpuszczenie wodorku niemetalu we wodzie.
Można to łatwo wytłumaczyć im dalej od jądra znajdują się elektrony walencyjne, tym wiązanie wytworzone z wodorem jest słabsze (elektrony są przyciągane przez protony w jądrze).