Kształtowanie się demokracji szlacheckiej i jej wpływ na społeczeństwo polskie.
Gdy w państwach europejskich kształtował się absolutyzm, w Polsce rozwijała się demokracja szlachecka. Okres ustroju Rzeczpospolitej szlacheckiej przypada na lata 1454-1791. Demokracja szlachecka to silna władza gospodarcza i polityczna szlachty, a także ograniczenie praw chłopów i mieszczan. Kształtowanie tego ustroju było związane z dualizmem gospodarczym w Europie, oraz wydawaniem coraz liczniejszych przywilejów(aktów prawnych wydawanych przez polskich królów szlachcie), które ukształtowały społeczeństwo stanowe w Polsce, a także przyczyniły się do przejścia z monarchii patrymonialnej (X-XIII) do monarchii stanowej (XIII-XV). Społeczeństwo stanowe w Polsce zaczęło kształtowa się w okresie rozbicia dzielnicowego, gdy duchowieństwo utworzyło odrębno grupę, która posiadała swoje własne sądownictwo. W XIII wieku zaczął powstawać stan mieszczański a także wyodrębnił się stan rycerski i szlachecki. Ostatnim stanem, który zaczął wykształcać się był stan chłopski, który nie posiadał żadnych praw. Prawa państwa stanowego zapewniała członkom poszczególnych stanów pewne prawa, Jednak były one określane tylko dla stanu szlacheckiego. Wyróżnia się 4 etapy kształtowania się ustroju Rzeczpospolitej szlacheckiej. Pierwszy etap przypada na lata 1454-1505, gdzie rozwijały się sejmiki ziemskie, a także lata te przypadają na okres powstania Polskiego parlamentu. Lata 1505-1569 to drugi etap kształtowania się demokracji- był to ruch egzekucyjny, czyli program średniej szlachty. Trzeci etap to podpisanie w 1573 r przez Henryka Walezego(1573-1574) artykułów henrykowskich. Ostatni etap przypada na rok 1578, kiedy powstał Trybunał Koronny, czyli sądownictwo złożone z szlachty.
Kształtowanie się demokracji szlacheckiej i jej wpływ na społeczeństwo polskie.
Gdy w państwach europejskich kształtował się absolutyzm, w Polsce rozwijała się demokracja szlachecka. Okres ustroju Rzeczpospolitej szlacheckiej przypada na lata 1454-1791. Demokracja szlachecka to silna władza gospodarcza i polityczna szlachty, a także ograniczenie praw chłopów i mieszczan. Kształtowanie tego ustroju było związane z dualizmem gospodarczym w Europie, oraz wydawaniem coraz liczniejszych przywilejów(aktów prawnych wydawanych przez polskich królów szlachcie), które ukształtowały społeczeństwo stanowe w Polsce, a także przyczyniły się do przejścia z monarchii patrymonialnej (X-XIII) do monarchii stanowej (XIII-XV).
Społeczeństwo stanowe w Polsce zaczęło kształtowa się w okresie rozbicia dzielnicowego, gdy duchowieństwo utworzyło odrębno grupę, która posiadała swoje własne sądownictwo. W XIII wieku zaczął powstawać stan mieszczański a także wyodrębnił się stan rycerski i szlachecki. Ostatnim stanem, który zaczął wykształcać się był stan chłopski, który nie posiadał żadnych praw. Prawa państwa stanowego zapewniała członkom poszczególnych stanów pewne prawa, Jednak były one określane tylko dla stanu szlacheckiego.
Wyróżnia się 4 etapy kształtowania się ustroju Rzeczpospolitej szlacheckiej. Pierwszy etap przypada na lata 1454-1505, gdzie rozwijały się sejmiki ziemskie, a także lata te przypadają na okres powstania Polskiego parlamentu. Lata 1505-1569 to drugi etap kształtowania się demokracji- był to ruch egzekucyjny, czyli program średniej szlachty. Trzeci etap to podpisanie w 1573 r przez Henryka Walezego(1573-1574) artykułów henrykowskich. Ostatni etap przypada na rok 1578, kiedy powstał Trybunał Koronny, czyli sądownictwo złożone z szlachty.