Daniel Defoe był synem James Foe - urzęnika, urodził się w J 660 roku w Londynie, a zmarł w 1731 roku. Skończył Akademię Mortona. Zanim został pisarzem próbował wielu zawodów i profesji, tym samym kładł największe zasługi dla rozwoju dziennikarstwa jako wydawca w dzienniku ,, Review ", jego teksty były powodem wielu prześladowań i szykan. Uważano go za wybitnego przedstawiciela epoki oświecenia, rzecznika racjonalizmu, liberalizmu i tolerancji religijnej. Udzielał się też jako inicjator formy kroniki satyrycznej ( The Scandal Club w czasopiśmie " Review " w latach 1704 -1713 ) był też autorem znakomitej relacji o dżumie londyńskiej w ł 665 - Dziennik roku zarazy ( 1772, wydanie polskie 1959 rok). Jest jednym z głównych prekursorów nowożytnych powieści realistycznych. Utwory powieściowe Daniela Defoe stwarzają nastrój autentyzmu opisywanych zdarzeń, zarazem łączą tradycję romansu łotrzykowskiego z tradycją moralistyczną, zaś tematykę sensacyjno -obyczajową prezentuje : Dola i niedola sławnej Moll Flanders ( 1722, wydanie polskie 1951) i Roxana czyli szczęśliwa kochanka (1724, wdanie polskie 1954) oraz podróżnicza -przygodową najsławniejsza powieść pisarza PRZYGODY ROBINSONA KRUZOE (1719, przekłady polskie z francuskiego 1769, pełny przekład 1953 ). Była to sugestywna relacja o samotnej walce bohatera z natur? oparta na przeżyciach marynarza angielskiego Selkirka, ma ona charakter optymistycznej pochwały ludzkiego rozumu i do?wiadczenia. Wywołała ona liczne naśladownictwa, tak zwane robinsonady. Robinson stał się wzorcem osobowym godnym naśladowania, a w perypetiach głównego bohatera, przebywającego dwadzieścia cztery lata na bezludnej wyspie (po pewnym czasie w towarzystwie "oswojonego " i chrystianizowanego dobrego dzikusa, Piętaszka ) dostrzegano także metaforą losów pisarza, osamotnionego w walce o swoje przekonania. PODSUMOWANIE; Daniel Defoe rozwiązał angielski język literacki. Został przecież autorem ponad dwustu prac z dziedziny ekonomii, polityki, etyki a także pamfletów. Opowiadał się za liberalizmem i tolerancją religijną, za co skazano go na karę pręgierza . Uchodzi za współtwórcę nowożytnej powieści. W swojej twórczości łączy elementy reportażu, opisu podróży czy kroniki policyjnej z fikcją. Światowy rozgłos przyniosły mu Przypadki Robinsona Kruzoe. PRZYPADKI ROBINSONA KRUZOE GENEZA UTWORU W1705 roku Szkot - Aleksander Selkirk - pracujący jako marynarz na brytyjskim statku, pokłócił się z kapitanem i na własne życzenie został wysadzony na pierwszy napotkany ląd - bezludną wyspę Juan Fernandez (znajdującą się na Oceanie Spokojnym). Pozostał na niej sam przez pięćdziesiąt dwa miesiące. Co prawda przez pewien czas w towarzystwie dobrego murzynka - Piętaszka. Po upływie tego czasu zabrał go z jego więzienia angielski statek. Samotny marynarz będąc tak długo sam zapomniał swojego rodzimego języka. Kiedy Daniel Defoe przeczytał zwięzły opis pobytu Selkirka na bezludnej wyspie, zainteresowany, postanowił napisać na podstawie tego motywu swoją niezwykłą powieść. Daniel Defoe napisał tę powieść z myślą o czytelnikach dorosłych lecz znalazła ona powodzenie i zainteresowanie u znacznie młodszych czytelników. CZAS I MIEJSCE AKCJI Akcja powieści rozgrywa się w XVII weku. Główny bohater, Robinson, przyszedł na świat w 1632 roku, a na bezludnej wyspie "ląduje" 30 września 1659 roku, jest w tedy dwudziestosiedmioletnim mężczyzną. Natomiast opuszcza ją 19 grudnia 1686 roku, w wieku pięćdziesięciu czterech lat. Robinson urodził się mieście York w Anglii. Zamierzając ruszyć w morze bohater udaje się do portu i w Londynie wsiada na statek płynący ku brzegom Afryki, czy "jak... mówią marynarze - do Gwinei". Przepływa on między Wyspami Kanaryjskimi a brzegami Afryki. Lecz nie osiąga z pierwszym razem swojego zamierzonego celu. Z powodu napadu na statek, którym płyną trafia do portowego miasta Sale'(Afryka). Tam więziony j es t jako niewolnik. Ucieka stamtąd i rozpoczyna swoją następną podróż, tym razem do Brazylii. Trasa rejsu statku Robinsona przed rozbiciem : Celem podróży jest wybrzeże afrykańskie. Bohater relacjonuje kolejno mijane lub odwiedzane punkty : - Przylądek Świętego Augustyna - Wyspa Fernando de Nornha - Równik (tu żeglarze zmagają się z burzą i huraganem ) - brzegi Gujany w pobliżu rzeki Orinoko ( Wielkiej Rzeki) - Wyspy Barbados (tu znowu napotykają huragany) - okolice Wysp Karaibskich (zaś tu statek idzie na dno, tylko Robinson uchodzi z życiem ) Właściwe miejsce akcji: Akcja rozgrywa się na bezludnej wyspie. Prawdopodobnie była to wyspa Tobago (leży ona na północ od ujścia rzeki Orinoko na Morzu Karaibskim ) - ponieważ odpowiada ona opisowi zamieszczonemu w powieści Daniela Defoe. Lecz mogła to też być wyspa Mas Atierra (położona na Oceania Spokojnym) - na tej zaś wyspie znalazł się Aleksander Selkirk w 1704 roku. GATUNEK Przypadki Robinsona Kruzoe według Daniela Defoe są typową powieścią podróżnicza -przygodową. Cechuje tego rodzaju powieści to że : a) główny bohater to za zwyczaj podróżnik, odkrywca, poszukiwacz lub badacz b) fabuła składa się z wielu przygód, akcja obfituje w niespodziewane zwroty, jest wartka, szybka. c) zawarte są w niej opisy miejscowości, relacje z tras podróży, opisy przyrody, obyczajów, opisy ludzi o innym kolorze skóry, kultur.
Robinson Cruzoe poznawał przygodę poprzez żeglowanie i handel. Założył plantację tytoniu , która przynosiła mu spore zyski. kiedy znalazł się na wyspie zywił sie bananami i spał w jaskiniach , później wybódował sobie w jaskini "pałac". Następnie oglądał wyspę i spacerował po niej i tak przypatkiem spotakł stado kuz i dzieki nim mógł żyć w miarę godnie. Następnie obok jego wyspy rozbił się statek i dzieki temu mógł się bronić przed dikimi karaibami ludojadami.
Daniel Defoe był synem James Foe - urzęnika, urodził się w J 660 roku w Londynie, a zmarł w 1731 roku. Skończył Akademię Mortona. Zanim został pisarzem próbował wielu zawodów i profesji, tym samym kładł największe zasługi dla rozwoju dziennikarstwa jako wydawca w dzienniku ,, Review ", jego teksty były powodem wielu prześladowań i szykan. Uważano go za wybitnego przedstawiciela epoki oświecenia, rzecznika racjonalizmu, liberalizmu i tolerancji religijnej. Udzielał się też jako inicjator formy kroniki satyrycznej ( The Scandal Club w czasopiśmie " Review " w latach 1704 -1713 ) był też autorem znakomitej relacji o dżumie londyńskiej w ł 665 - Dziennik roku zarazy ( 1772, wydanie polskie 1959 rok). Jest jednym z głównych prekursorów nowożytnych powieści realistycznych. Utwory powieściowe Daniela Defoe stwarzają nastrój autentyzmu opisywanych zdarzeń, zarazem łączą tradycję romansu łotrzykowskiego z tradycją moralistyczną, zaś tematykę sensacyjno -obyczajową prezentuje : Dola i niedola sławnej Moll Flanders ( 1722, wydanie polskie 1951) i Roxana czyli szczęśliwa kochanka (1724, wdanie polskie 1954) oraz podróżnicza -przygodową najsławniejsza powieść pisarza PRZYGODY ROBINSONA KRUZOE (1719, przekłady polskie z francuskiego 1769, pełny przekład 1953 ). Była to sugestywna relacja o samotnej walce bohatera z natur? oparta na przeżyciach marynarza angielskiego Selkirka, ma ona charakter optymistycznej pochwały ludzkiego rozumu i do?wiadczenia. Wywołała ona liczne naśladownictwa, tak zwane robinsonady. Robinson stał się wzorcem osobowym godnym naśladowania, a w perypetiach głównego bohatera, przebywającego dwadzieścia cztery lata na bezludnej wyspie (po pewnym czasie w towarzystwie "oswojonego " i chrystianizowanego dobrego dzikusa, Piętaszka ) dostrzegano także metaforą losów pisarza, osamotnionego w walce o swoje przekonania.
PODSUMOWANIE;
Daniel Defoe rozwiązał angielski język literacki. Został przecież autorem ponad dwustu prac z dziedziny ekonomii, polityki, etyki a także pamfletów. Opowiadał się za liberalizmem i tolerancją religijną, za co skazano go na karę pręgierza . Uchodzi za współtwórcę nowożytnej powieści. W swojej twórczości łączy elementy reportażu, opisu podróży czy kroniki policyjnej z fikcją. Światowy rozgłos przyniosły mu Przypadki Robinsona Kruzoe.
PRZYPADKI ROBINSONA KRUZOE
GENEZA UTWORU
W1705 roku Szkot - Aleksander Selkirk - pracujący jako marynarz na brytyjskim statku, pokłócił się z kapitanem i na własne życzenie został wysadzony na pierwszy napotkany ląd - bezludną wyspę Juan Fernandez (znajdującą się na Oceanie Spokojnym). Pozostał na niej sam przez pięćdziesiąt dwa miesiące. Co prawda przez pewien czas w towarzystwie dobrego murzynka - Piętaszka. Po upływie tego czasu zabrał go z jego więzienia angielski statek. Samotny marynarz będąc tak długo sam zapomniał swojego rodzimego języka. Kiedy Daniel Defoe przeczytał zwięzły opis pobytu Selkirka na bezludnej wyspie, zainteresowany, postanowił napisać na podstawie tego motywu swoją niezwykłą powieść. Daniel Defoe napisał tę powieść z myślą o czytelnikach dorosłych lecz znalazła ona powodzenie i zainteresowanie u znacznie młodszych czytelników.
CZAS I MIEJSCE AKCJI
Akcja powieści rozgrywa się w XVII weku. Główny bohater, Robinson, przyszedł na świat w 1632 roku, a na bezludnej wyspie "ląduje" 30 września 1659 roku, jest w tedy dwudziestosiedmioletnim mężczyzną. Natomiast opuszcza ją 19 grudnia 1686 roku, w wieku pięćdziesięciu czterech lat.
Robinson urodził się mieście York w Anglii. Zamierzając ruszyć w morze bohater udaje się do portu i w Londynie wsiada na statek płynący ku brzegom Afryki, czy "jak... mówią marynarze - do Gwinei". Przepływa on między Wyspami Kanaryjskimi a brzegami Afryki. Lecz nie osiąga z pierwszym razem swojego zamierzonego celu. Z powodu napadu na statek, którym płyną trafia do portowego miasta Sale'(Afryka). Tam więziony j es t jako niewolnik. Ucieka stamtąd i rozpoczyna swoją następną podróż, tym razem do Brazylii.
Trasa rejsu statku Robinsona przed rozbiciem : Celem podróży jest wybrzeże afrykańskie. Bohater relacjonuje kolejno mijane lub odwiedzane punkty :
- Przylądek Świętego Augustyna
- Wyspa Fernando de Nornha
- Równik (tu żeglarze zmagają się z burzą i huraganem )
- brzegi Gujany w pobliżu rzeki Orinoko ( Wielkiej Rzeki)
- Wyspy Barbados (tu znowu napotykają huragany)
- okolice Wysp Karaibskich
(zaś tu statek idzie na dno, tylko Robinson uchodzi z życiem ) Właściwe miejsce akcji: Akcja rozgrywa się na bezludnej wyspie. Prawdopodobnie była to wyspa Tobago (leży ona na północ od ujścia rzeki Orinoko na Morzu Karaibskim ) - ponieważ odpowiada ona opisowi zamieszczonemu w powieści Daniela Defoe. Lecz mogła to też być wyspa Mas Atierra (położona na Oceania Spokojnym) - na tej zaś wyspie znalazł się Aleksander Selkirk w 1704 roku.
GATUNEK
Przypadki Robinsona Kruzoe według Daniela Defoe są typową powieścią podróżnicza -przygodową. Cechuje tego rodzaju powieści to że :
a) główny bohater to za zwyczaj podróżnik, odkrywca, poszukiwacz lub badacz
b) fabuła składa się z wielu przygód, akcja obfituje w niespodziewane zwroty, jest wartka, szybka.
c) zawarte są w niej opisy miejscowości, relacje z tras podróży, opisy przyrody, obyczajów, opisy ludzi o innym kolorze skóry, kultur.
proszę o naj bo bardzo dugo pisałem
Robinson Cruzoe poznawał przygodę poprzez żeglowanie i handel. Założył plantację tytoniu , która przynosiła mu spore zyski. kiedy znalazł się na wyspie zywił sie bananami i spał w jaskiniach , później wybódował sobie w jaskini "pałac". Następnie oglądał wyspę i spacerował po niej i tak przypatkiem spotakł stado kuz i dzieki nim mógł żyć w miarę godnie. Następnie obok jego wyspy rozbił się statek i dzieki temu mógł się bronić przed dikimi karaibami ludojadami.