Tablica okresowa porządkuje wszystkie znane dziś pierwiastki. Jest podzielona na pionowe kolumny, z których każda grupuje pierwiastki o podobnych właściwościach. Na przykład pierwsza kolumna (oprócz wodoru) to wysoko reaktywne metale, a ostatnia (prawa) kolumna to gazy szlachetne nie reagujące praktycznie z niczym. Po lewej stronie tablicy zgromadzone są metale, a po prawej - pierwiastki niemetaliczne. W tablicy metale są zaznaczane bardzo często kolorem niebieskim, a pierwiastki niemetaliczne kolorem różowym (choć to tylko kwestia umowy). Każdy pierwiastek ma w tablicy zawsze to samo, określone miejsce i opisany jest kilkoma oznaczeniami. Spójrz na oznaczenia jednego z pierwiastków.
Oryginalny układ okresowy został stworzony bez żadnej znajomości wewnętrznej strukturyatomów, nie miał więc żadnego logicznego uzasadnienia. Prawdopodobnie pierwszą osobą, która zauważyła, że pierwiastki ułożone według rosnących mas atomowych (pojęcie liczby atomowej nie było wówczas znane) wykazują pewną regularność własności był niemiecki chemik Johann Wolfgang Döbereiner, który w 1817 roku zestawił grupy składające się z trzech pierwiastków, o podobnych własnościach chemicznych i cyklicznie wzrastających masach atomowych.
Tablica okresowa porządkuje wszystkie znane dziś pierwiastki. Jest podzielona na pionowe kolumny, z których każda grupuje pierwiastki o podobnych właściwościach. Na przykład pierwsza kolumna (oprócz wodoru) to wysoko reaktywne metale, a ostatnia (prawa) kolumna to gazy szlachetne nie reagujące praktycznie z niczym. Po lewej stronie tablicy zgromadzone są metale, a po prawej - pierwiastki niemetaliczne. W tablicy metale są zaznaczane bardzo często kolorem niebieskim, a pierwiastki niemetaliczne kolorem różowym (choć to tylko kwestia umowy). Każdy pierwiastek ma w tablicy zawsze to samo, określone miejsce i opisany jest kilkoma oznaczeniami. Spójrz na oznaczenia jednego z pierwiastków.
Oryginalny układ okresowy został stworzony bez żadnej znajomości wewnętrznej strukturyatomów, nie miał więc żadnego logicznego uzasadnienia. Prawdopodobnie pierwszą osobą, która zauważyła, że pierwiastki ułożone według rosnących mas atomowych (pojęcie liczby atomowej nie było wówczas znane) wykazują pewną regularność własności był niemiecki chemik Johann Wolfgang Döbereiner, który w 1817 roku zestawił grupy składające się z trzech pierwiastków, o podobnych własnościach chemicznych i cyklicznie wzrastających masach atomowych.