Mały Książe nie rozumie dorosłych. Według niego w większości są dziwni, bezmyślni i śmieszni, tylko nielicznych uważa za mądrych i pożytecznych. Chciałbym w poniższych argumentach udowodnić, iż ocena Małego Księcia jest prawidłowa. W pierwszym argumencie chciałbym przedstawić Pyszałka i Pijaka. Ci bohaterowie to ucieleśnienie najgorszych w moim przekonaniu cech ludzkich : głupoty oraz próżności. Dorośli bardzo często sięgają po szkodliwe dla nich rzeczy, uzależniają się, a później są zbyt słabi, aby się od tego uwolnić. Przykład pijaka z książki doskonale to przedstawia. Pyszałek natomiast tak jak wielu dorosłych jest zadufany w sobie i słyszy wyłącznie pochwały na swój temat. Chce, aby go podziwiano i sprawiano przyjemności. Niestety wielu ludzi zachowuje się tak jak on. Drugim argumentem, który przytoczę jest to, że dorośli żyją w zbyt szybkim tempie. Ich życie kręci się wokół pieniądza i ciągłej chęci wzbogacania. Są tak zajęci, że nie mają czasu na rozmowę, a tym bardziej na utrzymanie przyjaźni. Ich praca jest jednak często bezsensowna i nie przynosi nikomu żadnej korzyści. Dorośli są zbyt wygodni, pewni siebie i niemądrzy, aby się do tego przyznać. Przykładem na takie zachowanie są postacie Biznesmena i Geografa. Pomimo wielu ludzkich wad i słabości, tak samo jak Mały Książe, widzę w dorosłych również dobre strony. Jest wielu mądrych i godnych naśladowania ludzi. Latarnik jest bardzo zapracowanym i nieszczęśliwym człowiekiem. Jego praca jest jednak pożyteczna, co opisuje cytat Małego Księcia : „Kiedy zapala swoją latarnię , to tak jakby narodziła się jeszcze jedna gwiazda lub jeszcze jeden kwiat. To bardzo piękne zajęcie, a ponieważ jest piękne, jest bardzo potrzebne.” Jest wielu pożytecznych dorosłych, na przykład lekarze lub nauczyciele. Ludzie bywają również mądrzy i sprawiedliwy, tak jak Król. Podsumowując powyższe argumenty, stwierdzam, iż Mały Książe ma wiele racji w swojej ocenie dorosłych. Nie można jednak znaleźć oceny, która pasowałby do wszystkich ludzi. Każdy człowiek jest inny, a Mały Książe poznał ich bardzo niewielu. Ja też będę kiedyś dorosły i mam nadzieję, że Mały Książe chciałby zostać moim Przyjacielem.
Mały Książe nie rozumie dorosłych. Według niego w większości są dziwni, bezmyślni i śmieszni, tylko nielicznych uważa za mądrych i pożytecznych. Chciałbym w poniższych argumentach udowodnić, iż ocena Małego Księcia jest prawidłowa.
W pierwszym argumencie chciałbym przedstawić Pyszałka i Pijaka. Ci bohaterowie to ucieleśnienie najgorszych w moim przekonaniu cech ludzkich : głupoty oraz próżności. Dorośli bardzo często sięgają po szkodliwe dla nich rzeczy, uzależniają się, a później są zbyt słabi, aby się od tego uwolnić. Przykład pijaka z książki doskonale to przedstawia. Pyszałek natomiast tak jak wielu dorosłych jest zadufany w sobie i słyszy wyłącznie pochwały na swój temat. Chce, aby go podziwiano i sprawiano przyjemności. Niestety wielu ludzi zachowuje się tak jak on.
Drugim argumentem, który przytoczę jest to, że dorośli żyją w zbyt szybkim tempie.
Ich życie kręci się wokół pieniądza i ciągłej chęci wzbogacania. Są tak zajęci, że nie mają czasu na rozmowę, a tym bardziej na utrzymanie przyjaźni. Ich praca jest jednak często bezsensowna i nie przynosi nikomu żadnej korzyści. Dorośli są zbyt wygodni, pewni siebie i niemądrzy, aby się do tego przyznać. Przykładem na takie zachowanie są postacie Biznesmena i Geografa.
Pomimo wielu ludzkich wad i słabości, tak samo jak Mały Książe, widzę w dorosłych również dobre strony. Jest wielu mądrych i godnych naśladowania ludzi. Latarnik jest bardzo zapracowanym i nieszczęśliwym człowiekiem. Jego praca jest jednak pożyteczna,
co opisuje cytat Małego Księcia : „Kiedy zapala swoją latarnię , to tak jakby narodziła się jeszcze jedna gwiazda lub jeszcze jeden kwiat. To bardzo piękne zajęcie, a ponieważ jest piękne, jest bardzo potrzebne.” Jest wielu pożytecznych dorosłych, na przykład lekarze lub
nauczyciele. Ludzie bywają również mądrzy i sprawiedliwy, tak jak Król.
Podsumowując powyższe argumenty, stwierdzam, iż Mały Książe ma wiele racji w swojej ocenie dorosłych. Nie można jednak znaleźć oceny, która pasowałby do wszystkich ludzi. Każdy człowiek jest inny, a Mały Książe poznał ich bardzo niewielu. Ja też będę kiedyś dorosły i mam nadzieję, że Mały Książe chciałby zostać moim Przyjacielem.