Jak odkryto skład powietrza ? odpowiedz byle szybko :)
ala15a
Powietrze jest bezbarwne, nietoksyczne, bezwonne, bez smaku, słabo rozpuszczalne w wodzie. Skroplone powietrze jest bladoniebieskie. Gęstość powietrza zależy od ciśnienia, temperatury oraz składu, dla suchego powietrza, przy ciśnieniu atmosferycznym, na poziomie morza, w temperaturze 20 °C wynosi 1,2 kg/m³. Temperatura topnienia zestalonego powietrza wynosi około -213 °C, a temperatura wrzenia około -191 °C.
solniczak
Historia odkrycia: Odkryty w 1774 r. przez Josepha Priestley'a, który stwierdził, że zwiększona masa metali podczas ogrzewania (utleniania) nie pochodzi od tajemniczych cząstek wydobywających się z ognia, przenikających przez szkło i pochłanianych przez metal - jak dotychczas twierdzono - lecz od jednego ze składników powietrza, tlenu. Priestley badał jego właściwości, z czego wyciągnął takowe wnioski: - gaz ten mógłby być wykorzystywany do podwyższania temperatury płomienia, przy leczeniu chorób płuc - substancje niemetaliczne, takie jak węgiel, siarka, fosfor, łączą się z tym "powietrzem" (wtedy tak nazywano wszystkie gazy) tworząc kwasy. Ten fakt skłonił go do nadania odkrytemu gazowi nazwy oxygenium (od greckiego: oksys - kwaśny i genos - ród). Nazwa ta zachowała się do dziś w języku angielskim. Dziś wiadomo, że istnieją kwasy nie zawierające tlenu (np. kwas solny HCl, kwas fluorowodorowy HF). Dzisiejsza polska nazwa "tlen" została wprowadzona przez Jędrzeja Śniadeckiego w 1800 roku i nawiązywała do wyrazu "tlić" i symbolicznego łuczywka, które rozżarzało się po wprowadzeniu do atmosfery tlenu. Tlen otrzymano przez termiczny rozkład tlenku rtęci (II) HgO [ 2 HgO 2 Hg + O2 ].
2 votes Thanks 2
Zgłoś nadużycie!
Pierwsze analizy powietrza dokonał w 1774r. Antoine L. Lavoisier, przeprowadzając długotrwałe i żmudne doświadczenie. Lavoisierowi zawzięczamy rozwój chemii, ktora stała się prawdziwą nauką opartą na faktach stwierdzonych doswiadczalnie, a nie domniemaniach i niesprawdzonych teoriach.
azot - 78,08%
tlen - 20,95%
argon - 0,934%
neon - 18,18 ppm
hel - 5,24 ppm
metan - 1,7 ppm
krypton - 1,14 ppm
wodór - 0,55 ppm
ksenon - 0,085 ppm
skład powietrza 78 % azot, 21& tlen i 1% inne
Odkryty w 1774 r. przez Josepha Priestley'a, który stwierdził, że zwiększona masa metali podczas ogrzewania (utleniania) nie pochodzi od tajemniczych cząstek wydobywających się z ognia, przenikających przez szkło i pochłanianych przez metal - jak dotychczas twierdzono - lecz od jednego ze składników powietrza, tlenu. Priestley badał jego właściwości, z czego wyciągnął takowe wnioski:
- gaz ten mógłby być wykorzystywany do podwyższania temperatury płomienia, przy leczeniu chorób płuc
- substancje niemetaliczne, takie jak węgiel, siarka, fosfor, łączą się z tym "powietrzem" (wtedy tak nazywano wszystkie gazy) tworząc kwasy.
Ten fakt skłonił go do nadania odkrytemu gazowi nazwy oxygenium (od greckiego: oksys - kwaśny i genos - ród). Nazwa ta zachowała się do dziś w języku angielskim. Dziś wiadomo, że istnieją kwasy nie zawierające tlenu (np. kwas solny HCl, kwas fluorowodorowy HF). Dzisiejsza polska nazwa "tlen" została wprowadzona przez Jędrzeja Śniadeckiego w 1800 roku i nawiązywała do wyrazu "tlić" i symbolicznego łuczywka, które rozżarzało się po wprowadzeniu do atmosfery tlenu. Tlen otrzymano przez termiczny rozkład tlenku rtęci (II) HgO [ 2 HgO 2 Hg + O2 ].