znana warszawska kawiarnia okresu dwudziestolecia międzywojennego. Założona w 1918 r., mieściła się przy ul. Mazowieckiej 12. Z czasem otworzono kilka filii kawiarni na terenie Warszawy. Kawiarnia nazwę zawdzięcza swojemu sąsiedztwu z Towarzystwem Kredytowym Ziemskim, zaś określenie "mała" wiązało się z początkowo niewielkim rozmiarem lokalu. Wnętrze było pokryte polichromią autorstwa Wacława Borowskiego.
"Mała Ziemiańska" stanowiła jedno z najważniejszych miejsc spotkań inteligencji warszawskiej tamtego okresu: poetów, literatów, artystów malarzy, a także profesorów nieopodal leżącego Uniwersytetu Warszawskiego. Do bywalców lokalu należeli m.in. Jan Lechoń, Antoni Słonimski, Kazimierz Wierzyński, Julian Tuwim, którzy mieli tam specjalnie dla nich przeznaczony stolik zwany "górką" (znajdował się na piętrze dobudowanym w późniejszym okresie działalności kawiarni) – gdzie często dosiadały się siostry Kossakówny, Maria iMagdalena. Osobne miejsce w lokalu było zarezerwowane dla artystów malarzy, zaznaczone przez Tadeusza Gronowskiego umieszczonym nad stolikiem malowidłem filiżanki z przyczepioną prawdziwą łyżeczką. W "Małej Ziemiańskiej" gościł często Franciszek Fiszer.
Kawiarnia znalazła także swoje miejsce w literaturze polskiej m.in. w wierszu Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego - "Śmierć poety": "Zna go dobrze Warszawa: Pożyczał - nie oddawał, nasienie drańskie; a "poetyczne dale" to były te skandale w Małej Ziemiańskiej."
Mała Ziemiańska – znana warszawska kawiarnia okresu dwudziestolecia międzywojennego. Założona w 1918 r., mieściła się przy ul. Mazowieckiej 12. Z czasem otworzono kilka filii kawiarni na terenie Warszawy. Kawiarnia nazwę zawdzięcza swojemu sąsiedztwu z Towarzystwem Kredytowym Ziemskim, zaś określenie "mała" wiązało się z początkowo niewielkim rozmiarem lokalu. Wnętrze było pokryte polichromią autorstwa Wacława Borowskiego.
"Mała Ziemiańska" stanowiła jedno z najważniejszych miejsc spotkań inteligencji warszawskiej tamtego okresu: poetów, literatów, artystów malarzy, a także profesorów nieopodal leżącego Uniwersytetu Warszawskiego. Do bywalców lokalu należeli m.in. Jan Lechoń, Antoni Słonimski, Kazimierz Wierzyński, Julian Tuwim, którzy mieli tam specjalnie dla nich przeznaczony stolik zwany "górką" (znajdował się na piętrze dobudowanym w późniejszym okresie działalności kawiarni) – gdzie często dosiadały się siostry Kossakówny, Maria i Magdalena. Osobne miejsce w lokalu było zarezerwowane dla artystów malarzy, zaznaczone przez Tadeusza Gronowskiego umieszczonym nad stolikiem malowidłem filiżanki z przyczepioną prawdziwą łyżeczką. W "Małej Ziemiańskiej" gościł często Franciszek Fiszer.
znana warszawska kawiarnia okresu dwudziestolecia międzywojennego. Założona w 1918 r., mieściła się przy ul. Mazowieckiej 12. Z czasem otworzono kilka filii kawiarni na terenie Warszawy. Kawiarnia nazwę zawdzięcza swojemu sąsiedztwu z Towarzystwem Kredytowym Ziemskim, zaś określenie "mała" wiązało się z początkowo niewielkim rozmiarem lokalu. Wnętrze było pokryte polichromią autorstwa Wacława Borowskiego.
"Mała Ziemiańska" stanowiła jedno z najważniejszych miejsc spotkań inteligencji warszawskiej tamtego okresu: poetów, literatów, artystów malarzy, a także profesorów nieopodal leżącego Uniwersytetu Warszawskiego. Do bywalców lokalu należeli m.in. Jan Lechoń, Antoni Słonimski, Kazimierz Wierzyński, Julian Tuwim, którzy mieli tam specjalnie dla nich przeznaczony stolik zwany "górką" (znajdował się na piętrze dobudowanym w późniejszym okresie działalności kawiarni) – gdzie często dosiadały się siostry Kossakówny, Maria iMagdalena. Osobne miejsce w lokalu było zarezerwowane dla artystów malarzy, zaznaczone przez Tadeusza Gronowskiego umieszczonym nad stolikiem malowidłem filiżanki z przyczepioną prawdziwą łyżeczką. W "Małej Ziemiańskiej" gościł często Franciszek Fiszer.
Kawiarnia znalazła także swoje miejsce w literaturze polskiej m.in. w wierszu Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego - "Śmierć poety":
"Zna go dobrze Warszawa: Pożyczał - nie oddawał,
nasienie drańskie;
a "poetyczne dale"
to były te skandale
w Małej Ziemiańskiej."
chyba to. :D
Mała Ziemiańska – znana warszawska kawiarnia okresu dwudziestolecia międzywojennego. Założona w 1918 r., mieściła się przy ul. Mazowieckiej 12. Z czasem otworzono kilka filii kawiarni na terenie Warszawy. Kawiarnia nazwę zawdzięcza swojemu sąsiedztwu z Towarzystwem Kredytowym Ziemskim, zaś określenie "mała" wiązało się z początkowo niewielkim rozmiarem lokalu. Wnętrze było pokryte polichromią autorstwa Wacława Borowskiego.
"Mała Ziemiańska" stanowiła jedno z najważniejszych miejsc spotkań inteligencji warszawskiej tamtego okresu: poetów, literatów, artystów malarzy, a także profesorów nieopodal leżącego Uniwersytetu Warszawskiego. Do bywalców lokalu należeli m.in. Jan Lechoń, Antoni Słonimski, Kazimierz Wierzyński, Julian Tuwim, którzy mieli tam specjalnie dla nich przeznaczony stolik zwany "górką" (znajdował się na piętrze dobudowanym w późniejszym okresie działalności kawiarni) – gdzie często dosiadały się siostry Kossakówny, Maria i Magdalena. Osobne miejsce w lokalu było zarezerwowane dla artystów malarzy, zaznaczone przez Tadeusza Gronowskiego umieszczonym nad stolikiem malowidłem filiżanki z przyczepioną prawdziwą łyżeczką. W "Małej Ziemiańskiej" gościł często Franciszek Fiszer.