Question

jak na wojenną rzeczywistość reagowal Joseph? Przesledź etapy jego egzystencji od pobytu w domu Chraboty Sully do zakończenia wojny i odnalezienia rodziców, na podstawie,,Dziecko Noego'' ​

Answer 1

Odpowiedź:

Joseph, bohater powieści „Dziecko Noego”, reagował na konflikt zbrojny w różny sposób. Przebywając u rodziny Chraboty Sully, zdawał sobie sprawę z tego, że znajduje się w środku wojny i że musi się przystosować. Chłopiec wykazywał się odwagą i determinacją, wykorzystując wiedzę, którą zdobył, by radzić sobie z trudnymi sytuacjami.

Pierwsza faza egzystencji Joeph to pobyt u rodziny Chraboty Sully. Joseph nauczył się wykorzystywać wiedzę, którą posiadał, by pomagać w domu i w okolicy. Chłopiec uczył się przystosowywać do nowej sytuacji, zarówno w sferze emocjonalnej, jak i fizycznej.

Kolejny etap egzystencji Joeph to praca w szpitalu wojskowym. Chłopiec wykazał się odwagą i zaangażowaniem, pomagając w zaopatrywaniu i opiece nad rannymi żołnierzami. Joseph nauczył się również podejmować trudne decyzje, by chronić innych przed niebezpieczeństwem.

Ostatni etap egzystencji Joeph to szukanie rodziców po zakończeniu wojny. Chłopiec wykazał się wytrwałością, wyruszając w podróż, by odnaleźć swoich rodziców. Joseph odkrył nowe cechy, takie jak odwaga, upór i silna wola, dzięki którym udało mu się zakończyć swoją podróż sukcesem.

Wyjaśnienie:

Answer 2

„Dziecko Noego” to wzruszająca historia pięknej przyjaźni między Josephem – siedmioletnim chłopcem żydowskiego pochodzenia – a ojcem Ponsem, czyli belgijskim księdzem prowadzącym sierociniec. Akcja osadzona jest w Belgii w czasach wojny i okupacji. Joseph zostaje rozdzielony z rodzicami, którzy chcą ochronić go przed reżimem nazistów. Dlatego trafia do „Żółtej Willi”, która okazuje się dla niego nie tylko domem, ale też biblijną Arką Noego. Tak jak Noe ma bowiem do wypełnienia ważną misję, polegającą na ocaleniu dla następnych pokoleń całego dorobku kulturowego i pamięci o narodzie, czyli wszystkiego tego, co świadczy o żydowskich korzeniach, a co w tak bestialski sposób usiłowała zniszczyć i podeptać okropna wojna.

Jako pierwszy zadania tego podejmuje się ojciec Pons, który jest kolekcjonerem i zajmuje się zbieraniem rozmaitych ksiąg i pism żydowskich. Joseph podpatruje jego zajęcie i po latach, już będąc dorosłym człowiekiem, postanawia kontynuować jego wielkie dzieło. Dlatego też staje się tytułowym „dzieckiem Noego”.

Powieść podejmuje istotną problematykę człowieczeństwa i przynależności narodowościowej, a także dumy ze swych korzeni i szacunku do własnej przeszłości. Wszystko to było bardzo trudne w czasach okrucieństwa i terroru, ale z drugiej strony walka o te wartości stanowiła podstawę ludzkiej godności i tożsamości.

Świat ukazany w powieści poznajmy z perspektywy Josepha, który po latach opowiada swoją historię. Lata, które spędził pod opieką księdza Ponsa, były czasem, kiedy dojrzał i poznał siłę prawdziwej miłości, przyjaźni i wiary. To dzięki jego pomocy chłopiec przeżył i w końcu udało mu się powrócić do swoich rodziców.

Powieść ukazuje też historie szeregu innych barwnych postaci, które uczestniczą w wojnie po obu stronach. Z jednej strony mamy pokrzywdzonych przez los, a także bohaterów zdolnych do wszystkiego, by walczyć o wolność. Z drugiej – bezwzględnych i okrutnych oprawców. Wśród tłumu gestapowców znalazła się postać współczującego ojca Ponsa gotowego na wszelkie poświęcenie, a nawet narażającego własne życie po to, by ocalić niczemu niewinne żydowskie dzieci.

Książka jest głęboko wzruszająca, ale niesie też pewne przesłanie – pozwala zastanowić się nad własnym życiem i odnaleźć jego sens. Na przykładzie losów małego Josepha autor pokazuje nam ciężkie zmagania Żydów i ich nieustanną walkę o przetrwanie w czasach II wojny światowej.

„Dziecko Noego” to podejmująca poważny problem smutna opowieść, która mówi o tolerancji, szacunku, zrozumieniu i cierpieniu, a także dobroci, miłości i zdolności poświęcenia się dla innych, czyli o tym wszystkim, o co walczyli ludzie w czasach straszliwej, nie szczędzącej nikogo wojny. Napisana pięknym, a zarazem prostym językiem przekazuje nam uniwersalne prawdy, dzięki którym autor uświadamia nam, że religia, wiara i miłość kształtują nasze postępowanie i są wyznacznikiem naszego człowieczeństwa.