Muzułmanie liczą czas od hidżry, czyli wywędrowania Proroka z Mekki do Medyny w 622 r. Liczą czas miesiącami księżycowymi. Rok składa się z dwunastu 29lub 30-dniowych miesięcy. Rok księżycowy jest krótszy od roku słonecznego, którym posługujemy się w świecie zachodnim, o jedenaście dni. Dzień nie rozpoczyna się rankiem, lecz z zachodem słońca. Dniem szczególnym dla muzułmanów jest piątek, ze względu na wspólnie odmawianą przez wiernych uroczystą modlitwę, której przewodzi imam. Ale piątek nie jest dniem świętym, tak jak dla chrześcijan niedziela czy szabas dla żydów, nie jest też dniem obowiązkowo wolnym od pracy – pracę przerywa się na czas modlitwy. W większości krajów muzułmańskich w tym dniu jednak nie są czynne szkoły, sklepy i instytucje państwowe.
Irańczycy posługują się także własnym, przedmuzułmańskim kalendarzem słonecznym, którego pierwszy dzień (1 farwardina) przypada 21 marca.
Muzułmanie liczą czas od hidżry, czyli wywędrowania Proroka z Mekki do Medyny w 622 r. Liczą czas miesiącami księżycowymi. Rok składa się z dwunastu 29lub 30-dniowych miesięcy. Rok księżycowy jest krótszy od roku słonecznego, którym posługujemy się w świecie zachodnim, o jedenaście dni. Dzień nie rozpoczyna się rankiem, lecz z zachodem słońca. Dniem szczególnym dla muzułmanów jest piątek, ze względu na wspólnie odmawianą przez wiernych uroczystą modlitwę, której przewodzi imam. Ale piątek nie jest dniem świętym, tak jak dla chrześcijan niedziela czy szabas dla żydów, nie jest też dniem obowiązkowo wolnym od pracy – pracę przerywa się na czas modlitwy. W większości krajów muzułmańskich w tym dniu jednak nie są czynne szkoły, sklepy i instytucje państwowe.
Irańczycy posługują się także własnym, przedmuzułmańskim kalendarzem słonecznym, którego pierwszy dzień (1 farwardina) przypada 21 marca.