Na początku Magbet nie ma zamiaru starać się o władze i nie przejmuje się przepowiednia czarownic , chce poczekać , aby dowiedzieć się czy los sam mu tę władzę przyniesie , jednak z czasem przez przepowiednie rozbudza się w nim chęć władzy .
Przepowiednia rozbudza w Magbecie chęć władzy , sprawia , że zaczyna jej pragnąć , że bardzo się zmienia , wyzbywa się poczucia winny i sumienia .
Czarownice - ukazują się Makbetowi i Bankowi na wrzosowisku w pobliżu Forres i przepowiadają pierwszemu królewską władzę, drugiemu spłodzenie królów. Wyglądają dziwacznie, odrażająco, są wychudzone, mają długie brody, nawet nie wiadomo, czy to rzeczywiście kobiety. Nie bez znaczenia jest tu fakt, że w czasach Szekspira panowała swoista psychoza dotycząca opętanych rzekomo przez szatana kobiet. Właśnie w czasach, w których żył dramaturg, odbywały się polowania na czarownice, dla XVI-wiecznych widzów Makbeta postacie te były realnym zagrożeniem, ich słów nie można było nie traktować poważnie. Czarownice przepowiadają bohaterom przyszłość. Robią to jednak w specyficzny sposób - nie ujawniają całej prawdy, ich przepowiednie są niejasne, wiedźmy ujawniają przy tym swoją przewrotność, złośliwość, zwodniczość (zwłaszcza podczas drugiego spotkania z Makbetem, kiedy zapewniają go, że może czuć się bezpiecznie). Słowa czarownic są bardzo wieloznaczne, co umożliwia skrajnie różną interpretację. Czarownice mogą być uważane za symbol zła drzemiącego w Makbecie lub uosobienie zła istniejącego na świecie. Nie można jednak zapomnieć, że są to pełnoprawne bohaterki dramatu i z pewnością tak były odbierane przez widzów teatru
Na początku Magbet nie ma zamiaru starać się o władze i nie przejmuje się przepowiednia czarownic , chce poczekać , aby dowiedzieć się czy los sam mu tę władzę przyniesie , jednak z czasem przez przepowiednie rozbudza się w nim chęć władzy .
Przepowiednia rozbudza w Magbecie chęć władzy , sprawia , że zaczyna jej pragnąć , że bardzo się zmienia , wyzbywa się poczucia winny i sumienia .
Czarownice - ukazują się Makbetowi i Bankowi na wrzosowisku w pobliżu Forres i przepowiadają pierwszemu królewską władzę, drugiemu spłodzenie królów. Wyglądają dziwacznie, odrażająco, są wychudzone, mają długie brody, nawet nie wiadomo, czy to rzeczywiście kobiety. Nie bez znaczenia jest tu fakt, że w czasach Szekspira panowała swoista psychoza dotycząca opętanych rzekomo przez szatana kobiet. Właśnie w czasach, w których żył dramaturg, odbywały się polowania na czarownice, dla XVI-wiecznych widzów Makbeta postacie te były realnym zagrożeniem, ich słów nie można było nie traktować poważnie.
Czarownice przepowiadają bohaterom przyszłość. Robią to jednak w specyficzny sposób - nie ujawniają całej prawdy, ich przepowiednie są niejasne, wiedźmy ujawniają przy tym swoją przewrotność, złośliwość, zwodniczość (zwłaszcza podczas drugiego spotkania z Makbetem, kiedy zapewniają go, że może czuć się bezpiecznie). Słowa czarownic są bardzo wieloznaczne, co umożliwia skrajnie różną interpretację. Czarownice mogą być uważane za symbol zła drzemiącego w Makbecie lub uosobienie zła istniejącego na świecie. Nie można jednak zapomnieć, że są to pełnoprawne bohaterki dramatu i z pewnością tak były odbierane przez widzów teatru