.Jaką energię ma foton wybity z powierzchni elektrody cezowej ()w=1,8eV) jeśli użyto światła o długości fali 470nm ?Wynik podaj w dżulach z dokładnością do jednego miejsca po przecinku
W = 1,8 eV= 1,8· 1,6·10-19 J =2,88·10-19 J (e=1,6·10-19C, a eV, to mini odpowiednik CV- kulombowolta, czyli dżula)
Λ=470 nm = 470·10-9 m
Poszukiwana energia wybitego elektronu w dżulach.
To zjawisko fotoelektryczne. Część energii padającego fotonu jest przeznaczona na „wyrwanie” elektronu z płytki (praca wyjścia), a nadmiar na rozpędzenie – energia kinetyczna, której szukamy.
Ef = W + Ek ; zatem Ek = Ef – W ; energię fotonu możemy obliczyć z zależności: Ef = h· f (stała Plancka razy częstotliwość). Znamy długość fali, a nie znamy częstotliwości. Prędkość fali e-m wynosi c = λ·f; stąd f =c/λ. Teraz mamy wszystko: Ek = hc/λ- W=6,63·10-34· 3· 108/470·10-9 - 2,88·10-19 =1,3519· 10-19 J.
W = 1,8 eV= 1,8· 1,6·10-19 J =2,88·10-19 J (e=1,6·10-19C, a eV, to mini odpowiednik CV- kulombowolta, czyli dżula)
Λ=470 nm = 470·10-9 m
Poszukiwana energia wybitego elektronu w dżulach.
To zjawisko fotoelektryczne. Część energii padającego fotonu jest przeznaczona na „wyrwanie” elektronu z płytki (praca wyjścia), a nadmiar na rozpędzenie – energia kinetyczna, której szukamy.
Ef = W + Ek ; zatem Ek = Ef – W ; energię fotonu możemy obliczyć z zależności: Ef = h· f (stała Plancka razy częstotliwość). Znamy długość fali, a nie znamy częstotliwości. Prędkość fali e-m wynosi c = λ·f; stąd f =c/λ. Teraz mamy wszystko: Ek = hc/λ- W=6,63·10-34· 3· 108/470·10-9 - 2,88·10-19 =1,3519· 10-19 J.