Oświata w 1815 roku działała jeszcze podobnie jak w Księstwie Warszawskim. Nauczanie miało być świeckie, a Rosja zgodziła się na uczenie dzieci w języku polskim. Działały na poziomie dzisiejszej szkoły podstawowej tak zwane szkoły elementarne. Funkcję szkół średnich pełniły szkoły wojewódzkie, wydziałowe i podwydziałowe. Natomiast istniała również szkoła wyższa, Uniwersytet w Warszawie, który został założony dzięki zgodzie cara Aleksandra I, który pozował na liberała i wielbiciela edukacji i kultury.
Osiągnięcia Franciszka Druckiego-Lubeckiego:
zniesienie granicy celnej z Rosją
powstanie Banku Polskiego, który miał pełnić rolę banku centralnego i emisyjnego
przebudowa Warszawy w stylu klasycystycznym
rozpoczęcie budowy nowej siedziby Teatru Wielkiego
wprowadzenie radykalnych oszczędności w administracji
powołanie Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego
3. Część władzy ustawodawczej w Królestwie Polski należała do cara (króla Polskiego), który miał inicjatywę ustawodawczą. Do króla-cara należała także władza wykonawcza, jednak na czas nieobecności car mógł mianować namiestnika. Również władzę wykonawczą sprawowała Rada Stanu, czyli kolegialny organ będący namiastką rządu. Natomiast władza ustawodawcza sensu stricto, czyli uchwalanie ustaw należało do Sejmu (Izba Poselska i Senat).
Czasy, o których mówimy, dotyczą okresu przełomowego: czasu zniesienia Księstwa Warszawskiego i ustanowienia Królestwa Kongresowego. W nowym polskim państwie władzę sprawować miał car, który był w Polsce królem, ale - przynajmniej w teorii - zagwarantowano Polakom duże swobody konstytucyjne i szeroką autonomię. W latach 20. XIX wieku jednak już znacznie ją ograniczano, np. nie zwoływano Sejmu w terminie, a także wprowadzono cenzurę.
3. Część władzy ustawodawczej w Królestwie Polski należała do cara (króla Polskiego), który miał inicjatywę ustawodawczą. Do króla-cara należała także władza wykonawcza, jednak na czas nieobecności car mógł mianować namiestnika. Również władzę wykonawczą sprawowała Rada Stanu, czyli kolegialny organ będący namiastką rządu. Natomiast władza ustawodawcza sensu stricto, czyli uchwalanie ustaw należało do Sejmu (Izba Poselska i Senat).
Czasy, o których mówimy, dotyczą okresu przełomowego: czasu zniesienia Księstwa Warszawskiego i ustanowienia Królestwa Kongresowego. W nowym polskim państwie władzę sprawować miał car, który był w Polsce królem, ale - przynajmniej w teorii - zagwarantowano Polakom duże swobody konstytucyjne i szeroką autonomię. W latach 20. XIX wieku jednak już znacznie ją ograniczano, np. nie zwoływano Sejmu w terminie, a także wprowadzono cenzurę.
#SPJ9