Sojusz Austro-Niemiecki (1879): Po zjednoczeniu Niemiec w 1871 roku, kanclerz Otto von Bismarck dążył do utrzymania pokoju w Europie i izolacji Francji, która mogła dążyć do rewanżu za utratę Alzacji i Lotaryngii w wyniku wojny francusko-pruskiej. Bismarck zawarł sojusz z Austro-Węgrami, gwarantując wzajemne wsparcie w razie ataku Rosji na Austro-Węgry lub Francji na Niemcy.
Trójprzymierze (1882): Włochy dołączyły do sojuszu Austro-Węgier i Niemiec, tworząc Trójprzymierze. Włochy, które dążyły do ekspansji kolonialnej i chciały zabezpieczyć się przed Francją i Austrią, zobowiązały się do udzielenia wsparcia w razie ataku na jedno z państw Trójprzymierza.
Renowacja Trójprzymierza (1907 i 1912): Sojusz był kilkakrotnie odnawiany, mimo napięć między Włochami a Austro-Węgrami oraz zmian na scenie międzynarodowej.
Sojusz Austro-Niemiecki (1879):
Po zjednoczeniu Niemiec w 1871 roku, kanclerz Otto von Bismarck dążył do utrzymania pokoju w Europie i izolacji Francji, która mogła dążyć do rewanżu za utratę Alzacji i Lotaryngii w wyniku wojny francusko-pruskiej. Bismarck zawarł sojusz z Austro-Węgrami, gwarantując wzajemne wsparcie w razie ataku Rosji na Austro-Węgry lub Francji na Niemcy.
Trójprzymierze (1882):
Włochy dołączyły do sojuszu Austro-Węgier i Niemiec, tworząc Trójprzymierze. Włochy, które dążyły do ekspansji kolonialnej i chciały zabezpieczyć się przed Francją i Austrią, zobowiązały się do udzielenia wsparcia w razie ataku na jedno z państw Trójprzymierza.
Renowacja Trójprzymierza (1907 i 1912):
Sojusz był kilkakrotnie odnawiany, mimo napięć między Włochami a Austro-Węgrami oraz zmian na scenie międzynarodowej.