Jacek soplica jako nowy typ bohatera -charakterystyka
Naukowiec
Jacek Soplica jest jednym z głównych bohaterów utworu Adama Mickiewicza: „Pan Tadeusz czyli Ostatni zajazd na Litwie”. Soplica jest postacią wyróżniającą się dynamiką, jest zawadiaką , „paliwodą” pełną temperamentu duszą towarzystwa. Jest to także niezbyt zamożny lecz cieszący się wielkim szacunkiem szlachcic, a przy tym symbol patriotyzmu i walki młodzieniec. W młodości zostaje pokrzywdzony przez nieszczęśliwą miłość przez co w swej goryczy zabija Stolnika. Po tym wydarzeniu zaczyna się w Naszym bohaterze coś łamać. Zaczyna żałować swojego postępowania staje się , skromniejszy mniej porywczy stara się odpokutować swoje grzechy z przeszłości a tym samym staje się samotnikiem. Przestaje głośno wyrażać swoje zdanie w polityce ucicha w nim też chęć dowodzenia. Przestaje się on kierować impulsem , przez co zanika w nim hulaszczy i pełen niespodzianek tryb życia. Kieruje się teraz rozumem dokładnie przemyślając swoje działanie i zaczyna być pokornym sługą bożym nie dąży już do wielkich rzeczy takich jak poprowadzenie powstania. Życie Soplicy choć nie jest typowe dla bohatera romantycznego wciąż jednak mieści się w jego schemacie. Młody, kierujący się nie rozumem lecz sercem szlachcic nieszczęśliwie zakochany i dążący do wielkich rzeczy Soplica to typowy bohater romantyczny. Jednakże diametralnie zmieniając swoją postawę na pokornego pełnego żalu za grzechy przeszłości Księdza Robaka będącego już symbolem rozwagi i przemyśleń odbiega już zdecydowanie od bohatera romantycznego. Te 2 cechy sobie zaprzeczają lecz to wszystko łączy nieszczęśliwa miłość dzięki czemu Nasz romantyk pozostaje w pełni romantyczny. W taki właśnie sposób Mickiewicz ukazał swoją własną nowatorską wersję bohatera romantycznego dzięki czemu Soplica mimo, że nie jest głównym bohaterem utworu wnosi do powieści dużo kontrastów i niespodziewanych zdarzeń. Dzięki temu jest dużo ciekawszą postacią niż tytułowy Tadeusz .
Soplica jest postacią wyróżniającą się dynamiką, jest zawadiaką , „paliwodą” pełną temperamentu duszą towarzystwa. Jest to także niezbyt zamożny lecz cieszący się wielkim szacunkiem szlachcic, a przy tym symbol patriotyzmu i walki młodzieniec. W młodości zostaje pokrzywdzony przez nieszczęśliwą miłość przez co w swej goryczy zabija Stolnika.
Po tym wydarzeniu zaczyna się w Naszym bohaterze coś łamać. Zaczyna żałować swojego postępowania staje się , skromniejszy mniej porywczy stara się odpokutować swoje grzechy z przeszłości a tym samym staje się samotnikiem. Przestaje głośno wyrażać swoje zdanie w polityce ucicha w nim też chęć dowodzenia. Przestaje się on kierować impulsem , przez co zanika w nim hulaszczy i pełen niespodzianek tryb życia. Kieruje się teraz rozumem dokładnie przemyślając swoje działanie i zaczyna być pokornym sługą bożym nie dąży już do wielkich rzeczy takich jak poprowadzenie powstania.
Życie Soplicy choć nie jest typowe dla bohatera romantycznego wciąż jednak mieści się w jego schemacie. Młody, kierujący się nie rozumem lecz sercem szlachcic nieszczęśliwie zakochany i dążący do wielkich rzeczy Soplica to typowy bohater romantyczny. Jednakże diametralnie zmieniając swoją postawę na pokornego pełnego żalu za grzechy przeszłości Księdza Robaka będącego już symbolem rozwagi i przemyśleń odbiega już zdecydowanie od bohatera romantycznego. Te 2 cechy sobie zaprzeczają lecz to wszystko łączy nieszczęśliwa miłość dzięki czemu Nasz romantyk pozostaje w pełni romantyczny.
W taki właśnie sposób Mickiewicz ukazał swoją własną nowatorską wersję bohatera romantycznego dzięki czemu Soplica mimo, że nie jest głównym bohaterem utworu wnosi do powieści dużo kontrastów i niespodziewanych zdarzeń. Dzięki temu jest dużo ciekawszą postacią niż tytułowy Tadeusz .