Zarzuty wobec króla są bezsensowne. Przez wypominanie wad wychwala go, a siebie degraduje. Szlachcic ten jest przedstawicielem szlachty sarmackiej. Autor stworzył aktora. W tej satyrze została zastosowana liryka aktora, a więc autor stworzył fikcyjną postać - aktora (szlachcic Sarmata), który wypowiada szereg poglądów, zarzutów. Wobec tych zarzutów, autor się dystansuje i w ten sposób wprowadza ironię, ośmieszając swojego bohatera, a nie adresata satyry.
Zarzuty wobec króla są bezsensowne. Przez wypominanie wad wychwala go, a siebie degraduje. Szlachcic ten jest przedstawicielem szlachty sarmackiej. Autor stworzył aktora. W tej satyrze została zastosowana liryka aktora, a więc autor stworzył fikcyjną postać - aktora (szlachcic Sarmata), który wypowiada szereg poglądów, zarzutów. Wobec tych zarzutów, autor się dystansuje i w ten sposób wprowadza ironię, ośmieszając swojego bohatera, a nie adresata satyry.