Podmiot liryczny w wierszu można utożsamić z autorem. Sytuacją liryczną jest opis duszy : przestrzeni duchowej,doznań,wrażeń,zmysłów,uczuć, które "drzemią" w duszy autora. W pierwszej strofie mówi,iż piękno duszy nie można dostrzec z zewnątrz. Mówi również o swoim bogatym wnętrzu; "bezdenne głębie". W kolejnych strofach okazuje się jednak,iż sam podmiot liryczny nie zna głębi,doskonałości,piękna swej duszy. Nawiązuje do stanu NIRWANY , (odsyłam Cię do zapoznania się z definicją tego słowa) niebytu w jakim pogrążona jest jego dusza. Okazuje się, że przestrzeń duchowa podmiotu sięga "otchłani niebytu", tak więc sugeruje iż jest ona niepojęta przez rozum. Wiersz jest pochwałą życia wewnętrznego człowieka, pochwałą duszy.
Podmiot liryczny w wierszu można utożsamić z autorem. Sytuacją liryczną jest opis duszy : przestrzeni duchowej,doznań,wrażeń,zmysłów,uczuć, które "drzemią" w duszy autora. W pierwszej strofie mówi,iż piękno duszy nie można dostrzec z zewnątrz. Mówi również o swoim bogatym wnętrzu; "bezdenne głębie". W kolejnych strofach okazuje się jednak,iż sam podmiot liryczny nie zna głębi,doskonałości,piękna swej duszy. Nawiązuje do stanu NIRWANY , (odsyłam Cię do zapoznania się z definicją tego słowa) niebytu w jakim pogrążona jest jego dusza. Okazuje się, że przestrzeń duchowa podmiotu sięga "otchłani niebytu", tak więc sugeruje iż jest ona niepojęta przez rozum. Wiersz jest pochwałą życia wewnętrznego człowieka, pochwałą duszy.
P.S.Piękny wiersz...