Question

Interpretacja sonetu 348 Petrarci (Sonety do laury)

Z najsłodszych oczu, z najpiękniejszej twarzy,

Jaka istniała, z najcudowniejszych włosów,

Które ze słońca i złota wymarzyć

Można, z uśmiechu, z najmilszego głosu.

Z rąk, z ramion, które bez jednego ruchu

Odnosić mogły zwycięstwa w miłości,

Z nóg śmigłych, z ciała, które było z duchów

Rajskich, a świat je w przelocie tu gościł

Piłem sok życia. Wszystko to w podziwie

Ogląda dziś Król nieba i anieli,

Ja tu zostałem ślepy i nieżywy.

Jedną pociechę mam w ciężkiej potrzebie,

Że ta, co wszystkie myśli ze mną dzieli,

Uprosi łaskę, bym żyć mógł z nią w niebie.

P.S. Jest to sonet na cześć Laury nieżywej. Petrarca faktycznie kochał ową Laurę.

Answer 1

Podmiot liryczny przedstawia Laure jako osobę o najpiękniejszych oczach, kocha ja, była dla niego kimś ważnym, wymarzona dla niego osoba.teraz gdy już jej nie ma przy nim czuje tęsknot, ponieważ to Bóg w niebie moze ja teraz podziwiać. Podmiot żyje w nadziei ze trafi razem z nią do nieba