Question

informacje o ptakach proszę. Ich przystosowania do lotu, skrzydła, pióra, dzioby, jak wygląda ich odżywianie? na teraz !

Answer 1

Odpowiedź:

Ptaki - Ogólnie:

Wstęp.........

Większość biologów uważa, że dinozaury przetrwały do naszych czasów w postaci ptaków. Są też badacze, którzy twierdzą, że podobieństwo ptaków oraz dwunożnych opierzonych dinozaurów jest powierzchowne. Jedno jest pewne – ptaki i gady łączy wiele cech wspólnych.

O Ptakach:  Wprowadzenie:

   -ptaki są kręgowcami;

   -składają jaja jak gady, ale są stałocieplne jak ssaki;

   -opanowały powietrze dzięki przystosowaniom do lotu.

Ptaki – zwierzęta stałocieplne:

Ptaki to kręgowce stałocieplne. Utrzymują względnie stałą temperaturę ciała, w dużym stopniu niezależną od temperatury otaczającego je środowiska. Wysoka temperatura ciała ptaków (41‑42°C) jest wynikiem:

   wysokiego tempa przemian zachodzących w komórkach; by je utrzymać, ptaki zużywają duże ilości pokarmu i tlenu, a znaczną część energii zawartej w pożywieniu przekształcają w ciepło;

   obecności tkanki tłuszczowej i piór, które chronią przed utratą ciepła;

   zdolności do chłodzenia ciała poprzez wyparowanie wody (ziajanie) oraz do zachowań chroniących przed przegrzaniem i wychłodzeniem.

Dzięki wykształceniu stałocieplności ptaki posiadły zdolność do życia we wszystkich typach ekosystemów na wszystkich kontynentach. Niektóre, jak pingwiny czy petrele, zamieszkują nawet wybrzeża Antarktydy.

Przystosowania ptaków do lotu :

Najbardziej charakterystyczną cechą ptaków jest posiadanie skrzydeł. Pokryte są piórami, które nadają im opływowy (aerodynamiczny) kształt i zwiększają ich powierzchnię podczas lotu.

Pióra ptaków dzieli się na puchowe i konturowe – pokrywowe, lotki i sterówki. Pióra puchowe wraz z zawartym między nimi powietrzem tworzą warstwę, która chroni ptaka przed zimnem. Pióra pokrywowe przykrywają puch i utrudniają wymianę ciepła z otoczeniem. Lotki porastają skrzydła i formują ich powierzchnię nośną. Podobne do lotek sterówki są ułożone wachlarzowato na ogonie i służą do sterowania lotem, utrzymania równowagi oraz wytracania prędkości w trakcie lądowania.

Pióra konturowe składają się z osi pióra i chorągiewki. Część osi znajdująca się w skórze to dutka; pozostała część, pokryta chorągiewką, to stosina. Chorągiewka zbudowana jest z promieni, od których na boki odchodzą promyki wyposażone w haczyki. Haczyki promyków zachodzą na siebie, tworząc lekką, zwartą i elastyczną powierzchnię chorągiewki.

Ciekawostka

Kiwi zamieszkujący Nową Zelandię nie ma skrzydeł, a jego pióra przypominają włosy.

Odżywianie ptaków

Ptaki wszystkożerne, jak szpaki, wróble, gawrony i kury domowe, żywią się różnymi rodzajami pokarmu. Kura zjada twarde ziarna zbóż i miękkie owoce , młode pędy, dżdżownice, owady, ślimaki, padlinę. Ponad 2/3 ptaków to drapieżniki. Orły, jastrzębie, myszołowy, a także sowy polują na drobne ssaki, rzadziej ptaki i gady. Są znakomicie przystosowane do łowów – np. sowy mają duże oczy, które mogą działać jak teleskop. Dzięki nim wypatrują ofiarę z powietrza i atakują znienacka, chwytając w ostre szpony i rozrywając zakrzywionym dziobem. Nury i pingwiny polują na ryby, ścigając je w toni wodnej. Drozdy żywią się ślimakami, zwłaszcza nagimi. Jaskółki i jerzyki w locie polują na owady. Kiwi i bekasy przeszukują podłoże w poszukiwaniu drobnych bezkręgowców. Dzięcioły wykuwają otwory w drewnie, by wydobyć owady. Padliną żywią się mewy i kruki. Kaczki i łabędzie odżywiają się, filtrując pokarm z wody. Gęsi skubią trawę i inne rośliny. Gile, szczygły i czyżyki żywią się nasionami roślin. W owocach lubują się szpaki, kosy i jemiołuszki (z gatunków krajowych).

Ptaki przyjmują pokarm w całości i przetrzymują go w wolu, gdzie ulega nawilżeniu i rozmiękczeniu. Do rozdrabniania pokarmu w większości przypadków służy ptakom żołądek mięśniowy, zawierający często celowo połykane kamyki.

Kliknij, aby uruchomić podglądIlustracja przedstawia osiem kolorowych sylwetek ptasich głów w trzech rzędach, z dziobami w lewo. Od góry z lewej ptak wszystkożerny. Ma długi, prosty, gruby dziób. Głowa podzielona pionowo: z przodu czarna, dalej szarawa. Oko czarne, błyszczące. Drugi ptak w górnym rzędzie to ptak owadożerny. Głowa różowa, dziób delikatny, prosty, zaostrzony. Oko z czerwonym refleksem w szarej obwódce. Z prawej u góry ziarnojad. Dziób krótki, bardzo gruby. Głowa podzielona poziomo: u góry czarna, niżej pomarańczowa. Na granicy podziału małe, czerwone oko. W środkowym rzędzie pierwszy z lewej to ptak, filtrujący wodę. Dziób wydłużony, spłaszczony, na końcu mały haczyk. Głowa ciemnobrązowa, oko białe. W środku na fioletowo namalowany ptak, żywiący się nektarem kwiatów. Dziób wąski, długi, łukowato wygięty z końcem w dół. Z prawej ptak owocożerny. Oliwkowy dziób bardzo gruby, długi, lekko zgięty na końcu o barwie brunatnej. W środkowej części dziób błękitny, przechodzi w pomarańcz. Głowa żółto – czarna w pionie, u góry błękitna z czarnym okiem. Od lewej w dolnym rzędzie ptak, kłujący w drewnie. Dziób stalowoszary, długi, prosty, zaostrzony. Głowa czarna z czerwoną czapeczką i policzkiem. Oko z żółtą obwódką. Ostatni z prawej to ptak drapieżny. Dziób gruby, z ostrym, haczykowatym końcem, żółty u nasady. Głowa z czubkiem w tył, beżowa w czarne i białe smugi. Oko żółte.

Oddychanie

U ptaków wymiana gazowa zachodzi w płucach zbudowanych z ogromnej liczby splątanych ze sobą cieniutkich rureczek. Dzięki temu posiadają one dużą powierzchnię wymiany gazowej. Jest to istotne, ponieważ lot wymaga bardzo wiele energii, a ta jest uwalniana w obecności tlenu. Do magazynowania powietrza służą worki powietrzne. Są to grubościenne zbiorniki wypełnione powietrzem i połączone z oskrzelami. Zmniejszają one ciężar właściwy ptaka.

Wentylacja płuc może zachodzić na 2 sposoby. Podczas chodzenia lub odpoczynku tłoczenie powietrza do płuc odbywa się dzięki rytmicznym ruchom klatki piersiowej, powodowanym skurczami mięśni międzyżebrowych. W czasie lotu klatka piersiowa jest usztywniona, ponieważ stanowi oparcie dla mięśni poruszających skrzydła. Gdy ptak unosi skrzydła, następuje wdech, powietrze dostaje się przez drogi oddechowe do płuc i worków powietrznych. Gdy skrzydła są opuszczane, następuje wydech. Wtedy zużyte powietrze wydostaje się z płuc, a powietrze zmagazynowane w workach powietrznych jest zasysane do płuc, natleniając krew. Mechanizm ten nazywamypodwójnym oddychaniem, ponieważ bogate w tlen powietrze przepływa przez płuca ptaka dwukrotnie, zarówno podczas wdechu, jak i wydechu.

Rozmnażanie ptaków

U wielu ptaków występuje dymorfizm płciowy, czyli różnice w ubarwieniu i wielkości przedstawicieli obu płci. Samce na ogół są większe od samic i jaskrawo ubarwione. Samice mają najczęściej ubarwienie maskujące, przydatne zwłaszcza podczas wysiadywania jaj. U ptaków ma miejsce zapłodnienie wewnętrzne. Samice składają jaja zwykle w gniazdach, gdzie są wysiadywane. Ciepło dostarczane jajom przez wysiadującą je samicę umożliwia rozwój zarodków. U niektórych ptaków, np. pingwinów i bocianów, jaja wysiadują także samce.

Ptaki, podobnie jak gady, są owodniowcami. Zarodek ptaka rozwija się z tarczki zarodkowej, która powstaje na powierzchni żółtka, stanowiącego źródło pokarmu dla zarodka. Żółtko w jaju utrzymuje się w miejscu, dzięki strukturom białkowym zwanym skrętkami. Silnie uwodnione białko chroni zarodek przed wyschnięciem i amortyzuje wstrząsy. Wymianę gazową umożliwiają pory w skorupce jaja oraz komora powietrzna. Błony pergaminowe i skorupka wapienna zabezpieczają jajo przed urazami mechanicznymi. W trakcie rozwoju zarodka skorupka staje się cieńsza, gdyż zawarty w niej wapń jest stopniowo wbudowywany w kości.

WIEM ŻE JEST TEGO DUZO ALE TO WAŻNE MAM NADZIEJĘ ŻE POMOGŁAM

Wyjaśnienie: