Została założona przez Henriego Dunanta w 1863 gdy zobaczył ilośc rannych i zabitych po bitwie pod Solferino postanowił założyć organizację która bedzie pomagać ludziom bez wzgledy na ich narodowość itp.
Założycielem i twórcą ruchu jest szwajcarski kupiec z Genewy Henry Dunant (1828-1910), pierwszy laureat pokojowej Nagrody Nobla (1901r). W 1859r był świadkiem bitwy pod Solferino (we Włoszech) stoczonej między armią austriacką a sprzymierzonymi siłami francusko-włoskimi. Liczba ofiar przekracza 40 tysięcy. W męczarniach umierają tysiące żołnierzy. Dunant, choć nie ma przygotowania medycznego, z pomocą mieszkańców stara się pomóc rannym i umierającym. Po dwóch latach pisze książkę "Wspomnienie Solferino". Jest to nie tylko relacja z pola bitwy ale gorący apel do społeczeństw Europy, który ma poruszyć ich sumienia. Dunant proponuje powołanie we wszystkich krajach stowarzyszeń pomocy, których przeszkoleni wolontariusze mogliby nieść ratunek rannym na polu walki i zapewnienie im bezpieczeństwa przy pomocy wyróżniającego znaku dającego status pełnej neutralności. Książka spotkała się z głośnym odzewem w Genewie. W 1863r pięciu mieszkańców tego miasta założyło Międzynarodowy Komitet Opieki nad Rannymi (Komitet Pięciu). 22 sierpnia 1864r podpisano konwencję genewską "O poprawie losu rannych w armiach w polu" (zwana również "czerwonokrzyską").
Została założona przez Henriego Dunanta w 1863 gdy zobaczył ilośc rannych i zabitych po bitwie pod Solferino postanowił założyć organizację która bedzie pomagać ludziom bez wzgledy na ich narodowość itp.
Założycielem i twórcą ruchu jest szwajcarski kupiec z Genewy Henry Dunant (1828-1910), pierwszy laureat pokojowej Nagrody Nobla (1901r). W 1859r był świadkiem bitwy pod Solferino (we Włoszech) stoczonej między armią austriacką a sprzymierzonymi siłami francusko-włoskimi. Liczba ofiar przekracza 40 tysięcy. W męczarniach umierają tysiące żołnierzy. Dunant, choć nie ma przygotowania medycznego, z pomocą mieszkańców stara się pomóc rannym i umierającym. Po dwóch latach pisze książkę "Wspomnienie Solferino". Jest to nie tylko relacja z pola bitwy ale gorący apel do społeczeństw Europy, który ma poruszyć ich sumienia. Dunant proponuje powołanie we wszystkich krajach stowarzyszeń pomocy, których przeszkoleni wolontariusze mogliby nieść ratunek rannym na polu walki i zapewnienie im bezpieczeństwa przy pomocy wyróżniającego znaku dającego status pełnej neutralności. Książka spotkała się z głośnym odzewem w Genewie. W 1863r pięciu mieszkańców tego miasta założyło Międzynarodowy Komitet Opieki nad Rannymi (Komitet Pięciu). 22 sierpnia 1864r podpisano konwencję genewską "O poprawie losu rannych w armiach w polu" (zwana również "czerwonokrzyską").