*treść dzieła sztuki opisywana w kontekście tytułu obrazu.
* własna ocena dzieła.
Potrzebuje na dziś te informacje.
jaga7777
-HUŚTAWKA A. RENOIRA znajduje sie w Paryżu w Musee d'Orsay. Jest dziełem zaliczanym do nurtu impresjonizmu w sztuce.
Trochę historii: A. Renoir za pieniądze uzyskane ze sprzedaży obrazów kupił opuszczony ogród przy ulicy Cortot na Montmartrze, w którym ustawił huśtawkę. Przedstawiający ją obraz, z roku 1876, wystawiony był na 3. wystawie impresjonistów . Obraz zakupił malarz Gustave Caillebotte.
Element struktury obrazu stanowiła TACHE, plama, szybkie dotknięcie pędzla. Początkowo miało ono służyć jedynie ukazaniu rozszczepienia refleksów na wodzie, potem ogarnęło całe dzieło.
Obraz przedstawia dziewczynę stojącą na huśtawce, trzymającą się wyciągniętymi rękami jej sznurków i czekającej na rozkołysanie.
SYMBOLIKA: Dzieło jest jakby współczesną wersją miłosnych scen usytułuowanych w arystokratycznych ogrodach, przypominającą francuskich mistrzów XVIII wieku, takich jak Watteau czy Fragonard.
Renoir z typową dla siebie świeżością spojrzenia sportretował swoją sąsiadkę Jeanne i malarza Norberta Goeneutte'a, w towarzystwie drugiego mężczyzny u małej dziewczynki.
postacie namalowane zostały krótkimi pociągnięciami pędzla, tworzącymi jakby barwną mozaikę, która doskonale oddaje wrażenie motliwego światła, przenikającego przez liście drzew i muskającego stroje postaci.
Trochę historii:
A. Renoir za pieniądze uzyskane ze sprzedaży obrazów kupił opuszczony ogród przy ulicy Cortot na Montmartrze, w którym ustawił huśtawkę.
Przedstawiający ją obraz, z roku 1876, wystawiony był na 3. wystawie impresjonistów . Obraz zakupił malarz Gustave Caillebotte.
Element struktury obrazu stanowiła TACHE, plama, szybkie dotknięcie pędzla. Początkowo miało ono służyć jedynie ukazaniu rozszczepienia refleksów na wodzie, potem ogarnęło całe dzieło.
Obraz przedstawia dziewczynę stojącą na huśtawce, trzymającą się wyciągniętymi rękami jej sznurków i czekającej na rozkołysanie.
SYMBOLIKA: Dzieło jest jakby współczesną wersją miłosnych scen usytułuowanych w arystokratycznych ogrodach, przypominającą francuskich mistrzów XVIII wieku, takich jak Watteau czy Fragonard.
Renoir z typową dla siebie świeżością spojrzenia sportretował swoją sąsiadkę Jeanne i malarza Norberta Goeneutte'a, w towarzystwie drugiego mężczyzny u małej dziewczynki.
postacie namalowane zostały krótkimi pociągnięciami pędzla, tworzącymi jakby barwną mozaikę, która doskonale oddaje wrażenie motliwego światła, przenikającego przez liście drzew i muskającego stroje postaci.