Historia Warszawy, późniejszej stolicy i największego miasta Polski, sięga nawet XII lub XIII wieku, kiedy to powstał historycznie najstarszy na terenie dawnej Warszawy dwór książąt mazowieckich Jazdów (obecnie Ujazdów). Przypisywanie starszeństwa grodowi znajdującemu się na terenie obecnego Lasu Bródnowskiego jest nadużyciem, gdyż tereny bródnowskie nie należały do miasta Warszawy aż do 1916 roku i nie współuczestniczyły w rozwoju miasta. Na przestrzeni wieków miasto przeżywało lata świetności, lecz kilkakrotnie stawało też na skraju całkowitego zniszczenia. Zasadniczy układ urbanistyczny dzisiejszej Warszawy ukształtował się podczas odbudowy ze znacznych zniszczeń po II wojnie światowej.
Początki Warszawy: Miasto powstało najprawdopodobniej na przełomie XIII i XIV wieku, uzyskując lokację ok. 1300 roku, jednak nie zachował się żaden dokument lokacyjny Warszawy, ale istnieje dokument powtarzający prawo lokacyjne nadane przez Janusza I Starszego nadany w 1413r. świadczący że już Warszawa była istotnym miastem. Wówczas na obszarze ok. 20 hektarów, uformowała się Stara Warszawa. Wiadomo również, że Warszawę założono na prawie chełmińskim, a zasadźcami była grupa majętnych kupców, których Bolesław II sprowadził najprawdopodobniej z Torunia. Nadana przez nich nazwa (pierwotnie Warszowa lub Warszewa) pochodzi od rycerza z rodu Rawów (Rawiczów) o imieniu Warsz (będącego skrótem od imienia Warcisław), do którego należała wieś z XII lub XIII wieku, leżąca w obrębie dzisiejszego Mariensztatu. Pierwotne brzmienie nazwy Warszowa, potwierdzają również dokumenty łacińskie (w których używa się formy Varsovia, zamiast Varsavia), oraz francuskie (gdzie występuje nazwa Varsovie, nie zaś Varsavie). Badacz dziejów Rawiczów, Jan Wroniszewski, określa imię Warsz jako charakterystyczne dla tego rodu i powszechnie przez niego używane w wiekach średnich oraz wywodzi stąd nazwę Warszawy, w poświęconej Rawiczom monografii (Ród Rawiczów, Toruń, 1994) napisał m.in.: W 1381 r. Goworek Kurzeski, cześnik rawski i sochaczewski, za zgodą żony Katarzyny oraz synów Goworka i Bartłomieja, sprzedał za 115 kop groszy wieś Solec mieszczaninowi warszawskiemu Piotrowi. Przy dokumencie wystawionym wtedy przez Goworka znajduje się jego pieczęć z herbem Rawa. (...) Solec będący przedmiotem powyższej transakcji to pierwotnie wieś parafialna Warszawy. Fakt posiadania przez Rawiczów Solca, obok nazwy Warszawa pochodzącej od imienia Warsz, wskazuje że również te druga miejscowość należała do omawianego rodu.
Historia Warszawy, późniejszej stolicy i największego miasta Polski, sięga nawet XII lub XIII wieku, kiedy to powstał historycznie najstarszy na terenie dawnej Warszawy dwór książąt mazowieckich Jazdów (obecnie Ujazdów). Przypisywanie starszeństwa grodowi znajdującemu się na terenie obecnego Lasu Brodnowskiegojest nadużyciem, gdyż tereny bródnowskie nie należały do miasta Warszawy aż do 1916 roku i nie współuczestniczyły w rozwoju miasta. Na przestrzeni wieków miasto przeżywało lata świetności, lecz kilkakrotnie stawało też na skraju całkowitego zniszczenia. Zasadniczy układ urbanistyczny dzisiejszej Warszawy ukształtował się podczas odbudowy ze znacznych zniszczeń po II wojnie światowej.
Historia Warszawy, późniejszej stolicy i największego miasta Polski, sięga nawet XII lub XIII wieku, kiedy to powstał historycznie najstarszy na terenie dawnej Warszawy dwór książąt mazowieckich Jazdów (obecnie Ujazdów). Przypisywanie starszeństwa grodowi znajdującemu się na terenie obecnego Lasu Bródnowskiego jest nadużyciem, gdyż tereny bródnowskie nie należały do miasta Warszawy aż do 1916 roku i nie współuczestniczyły w rozwoju miasta. Na przestrzeni wieków miasto przeżywało lata świetności, lecz kilkakrotnie stawało też na skraju całkowitego zniszczenia. Zasadniczy układ urbanistyczny dzisiejszej Warszawy ukształtował się podczas odbudowy ze znacznych zniszczeń po II wojnie światowej.
Początki Warszawy:
Miasto powstało najprawdopodobniej na przełomie XIII i XIV wieku, uzyskując lokację ok. 1300 roku, jednak nie zachował się żaden dokument lokacyjny Warszawy, ale istnieje dokument powtarzający prawo lokacyjne nadane przez Janusza I Starszego nadany w 1413r. świadczący że już Warszawa była istotnym miastem. Wówczas na obszarze ok. 20 hektarów, uformowała się Stara Warszawa. Wiadomo również, że Warszawę założono na prawie chełmińskim, a zasadźcami była grupa majętnych kupców, których Bolesław II sprowadził najprawdopodobniej z Torunia. Nadana przez nich nazwa (pierwotnie Warszowa lub Warszewa) pochodzi od rycerza z rodu Rawów (Rawiczów) o imieniu Warsz (będącego skrótem od imienia Warcisław), do którego należała wieś z XII lub XIII wieku, leżąca w obrębie dzisiejszego Mariensztatu. Pierwotne brzmienie nazwy Warszowa, potwierdzają również dokumenty łacińskie (w których używa się formy Varsovia, zamiast Varsavia), oraz francuskie (gdzie występuje nazwa Varsovie, nie zaś Varsavie).
Badacz dziejów Rawiczów, Jan Wroniszewski, określa imię Warsz jako charakterystyczne dla tego rodu i powszechnie przez niego używane w wiekach średnich oraz wywodzi stąd nazwę Warszawy, w poświęconej Rawiczom monografii (Ród Rawiczów, Toruń, 1994) napisał m.in.: W 1381 r. Goworek Kurzeski, cześnik rawski i sochaczewski, za zgodą żony Katarzyny oraz synów Goworka i Bartłomieja, sprzedał za 115 kop groszy wieś Solec mieszczaninowi warszawskiemu Piotrowi. Przy dokumencie wystawionym wtedy przez Goworka znajduje się jego pieczęć z herbem Rawa. (...) Solec będący przedmiotem powyższej transakcji to pierwotnie wieś parafialna Warszawy. Fakt posiadania przez Rawiczów Solca, obok nazwy Warszawa pochodzącej od imienia Warsz, wskazuje że również te druga miejscowość należała do omawianego rodu.
Historia Warszawy, późniejszej stolicy i największego miasta Polski, sięga nawet XII lub XIII wieku, kiedy to powstał historycznie najstarszy na terenie dawnej Warszawy dwór książąt mazowieckich Jazdów (obecnie Ujazdów). Przypisywanie starszeństwa grodowi znajdującemu się na terenie obecnego Lasu Brodnowskiegojest nadużyciem, gdyż tereny bródnowskie nie należały do miasta Warszawy aż do 1916 roku i nie współuczestniczyły w rozwoju miasta. Na przestrzeni wieków miasto przeżywało lata świetności, lecz kilkakrotnie stawało też na skraju całkowitego zniszczenia. Zasadniczy układ urbanistyczny dzisiejszej Warszawy ukształtował się podczas odbudowy ze znacznych zniszczeń po II wojnie światowej.