Historia w dziełach literackich i ich filmowych adaptacjach. Opisz na przykładzie wybranego dzieła literackiego i jego ekranizacji.
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Uważam, że najlepszym początkiem moich rozważań na temat adaptacji filmowych byłoby przytoczenie definicji „adaptacji” ze słownika wyrazów obcych, wg słownika adaptacja to: przekształcenie, przeróbka, przystosowanie do innego celu. Słowo to jest używane w różnych dziedzinach życia, m.in. w budownictwie jak i przy dziełach literackich i ich ekranizacjach. Wiemy już co na ten temat mówi słownik, ale czym właściwie jest adaptacja w praktyce filmowej ? Bez zawahania mogę powiedzieć, że jest to bardzo złożony proces, w którym należy wymienić pewne kroki modyfikacji: • Redukcja (usunięcie niektórych scen, dialogów itp.) • Substytucja (przestawienie pierwotnego układu elementów) filmowych? - rozprawka było w oryginale) • Transakcentacja (przeniesienie akcentu z jednego wątku z częściowym lub całkowitym wyeliminowaniem drugiego) W skrócie oznacza to przystosowanie się do nowych warunków – co oznacza, iż dzieło literackie zostaje wykonane od nowa w tworzywie i języku filmu w wyniku czego dzieło jest coraz mniej reprodukcją swego pierwowzoru. W tym miejscu chciałbym przedstawić różnice w specyfice przekazu literackiego a filmowego. a) tworzywem literackim jest słowo b) tworzywo filmowe jest zaś wielowarstwowe, składa się z : - obrazu (ruch, barwa, światło) - muzyki, która komentuje daną sytuację, podnosi jej nastrój, zaznacza oraz akcentuje ją - słowa (dialogi, informacje) - dźwięk (dźwięki towarzyszące różnych zjawiskom) - aktorów, którzy poprzez swoją mimikę, typ urody, charakter, wiek, oddają w filmie główną treść. Jak wiadomo w książce odpowiedzialnym za słowo jest pisarz, który cały proces kontroluje sam. Natomiast za poszczególne elementy w tworzywie filmowym odpowiedzialni są różni ludzie, którzy swoją pracą mogą wnieść własne spojrzenie w procesie tworzenia filmu. Reżyser zaś musi te elementy ze sobą pogodzić by powstał gotowy produkt, który wcześniej sam nakreślił. Tworzenie adaptacji filmowej jest wyzwaniem dla reżysera, gdyż napotyka on na setki interpretacji danego dzieła, a sam musi stworzyć własną oddzielną interpretacje i przedstawić ją widzowi na ekranie. W tym miejscu pojawia się konieczność wyróżnienia dwóch kierunków interpretacji tekstu: • odtworzenie (imitacja) • przetworzenie (transformacja)