Pierwsza wersja systemu operacyjnego Unix powstała w Bell Labs firmy AT&T w stanie New Jersey w 1969 na komputery architektury PDP-7 i PDP-9 firmy DEC. Jej głównymi autorami byli Ken Thompson i Dennis Ritchie. Początkowy cel stworzenia nowego systemu operacyjnego został osiągnięty i autorzy rozpoczęli prace nad drugą wersją systemu na komputery PDP-11. Tę wersję uruchomiono w 1971 roku. W tym czasie ukazał się Unix Programmer's Manual, który był de facto opisem ówczesnego Uniksa. Drugie wydanie systemu Unix pojawiło się w 1972 roku, w którym wprowadzono pojęcie łącza komunikacyjnego łączącego procesy. Minikomputery PDP-11 uzyskały wielką popularność i wraz z nimi także Unix. Dlatego wkrótce napisano trzecią wersję systemu operacyjnego Unix.
Autorzy zrezygnowali z pisania systemu w asemblerze i przenieśli całość kodu do stworzonego przez Dennisa Ritchie wysokopoziomowego języka C, co zaowocowało przenośnością systemu (dziś język C jest uważany za niskopoziomowy z powodu występowania w nim wskaźników).
W roku 1974 Ritchie i Thompson opublikowali artykuł o Uniksie w Communications of the Association for Computing Machinery. Opisano w nim strukturę i sposób jego działania. W 1978 roku wydano specjalne wydanie Bell System Technical Journal nt. Uniksa
Na początku był człowiek i maszyna. Pierwsze komputery nie miały systemów operacyjnych (ang. Operating System – OS), lecz były obsługiwane przez człowieka, który karmił je danymi za pomocą kart dziurkowanych. Zmiany zapoczątkował General Motors North American Aviation Input/Output System (GM-NAA I/O), system operacyjny zainstalowany na komputerze IBM 704. Potrafił samoczynnie rozpoczynać kolejne zadanie, gdy poprzednie dobiegło końca.
Zainstalowano około 40 kopii tego systemu. Pierwotnie systemy szyto na miarę dla konkretnych maszyn. Pierwszym systemem, z którego można było korzystać na różnych modelach komputerów, był OS/360 zaprojektowany przez IBM. Jego stworzenie kosztowało 50 milionów dolarów, zatem koszt jednej linii kodu wynosił 225 dol.
Standardy, które obowiązują dzisiaj, zaczęto wyznaczać w późnych latach 60. XX wieku, gdy pojawiły się pierwsze minikomputery. "Mini" oznaczało, że komputer zamiast wielkości średniego pomieszczenia miał wymiary sporej szafy. Wówczas pojawił się Unix. Poza Windows wszystkie popularne systemy operacyjne, takie jak Linux, Mac OS X albo Solaris, wywodzą się od Uniksa.
Pierwsza wersja systemu operacyjnego Unix powstała w Bell Labs firmy AT&T w stanie New Jersey w 1969 na komputery architektury PDP-7 i PDP-9 firmy DEC. Jej głównymi autorami byli Ken Thompson i Dennis Ritchie. Początkowy cel stworzenia nowego systemu operacyjnego został osiągnięty i autorzy rozpoczęli prace nad drugą wersją systemu na komputery PDP-11. Tę wersję uruchomiono w 1971 roku. W tym czasie ukazał się Unix Programmer's Manual, który był de facto opisem ówczesnego Uniksa. Drugie wydanie systemu Unix pojawiło się w 1972 roku, w którym wprowadzono pojęcie łącza komunikacyjnego łączącego procesy. Minikomputery PDP-11 uzyskały wielką popularność i wraz z nimi także Unix. Dlatego wkrótce napisano trzecią wersję systemu operacyjnego Unix.
Autorzy zrezygnowali z pisania systemu w asemblerze i przenieśli całość kodu do stworzonego przez Dennisa Ritchie wysokopoziomowego języka C, co zaowocowało przenośnością systemu (dziś język C jest uważany za niskopoziomowy z powodu występowania w nim wskaźników).
W roku 1974 Ritchie i Thompson opublikowali artykuł o Uniksie w Communications of the Association for Computing Machinery. Opisano w nim strukturę i sposób jego działania. W 1978 roku wydano specjalne wydanie Bell System Technical Journal nt. Uniksa
Na początku był człowiek i maszyna. Pierwsze komputery nie miały systemów operacyjnych (ang. Operating System – OS), lecz były obsługiwane przez człowieka, który karmił je danymi za pomocą kart dziurkowanych. Zmiany zapoczątkował General Motors North American Aviation Input/Output System (GM-NAA I/O), system operacyjny zainstalowany na komputerze IBM 704. Potrafił samoczynnie rozpoczynać kolejne zadanie, gdy poprzednie dobiegło końca.
Zainstalowano około 40 kopii tego systemu. Pierwotnie systemy szyto na miarę dla konkretnych maszyn. Pierwszym systemem, z którego można było korzystać na różnych modelach komputerów, był OS/360 zaprojektowany przez IBM. Jego stworzenie kosztowało 50 milionów dolarów, zatem koszt jednej linii kodu wynosił 225 dol.
Standardy, które obowiązują dzisiaj, zaczęto wyznaczać w późnych latach 60. XX wieku, gdy pojawiły się pierwsze minikomputery. "Mini" oznaczało, że komputer zamiast wielkości średniego pomieszczenia miał wymiary sporej szafy. Wówczas pojawił się Unix. Poza Windows wszystkie popularne systemy operacyjne, takie jak Linux, Mac OS X albo Solaris, wywodzą się od Uniksa.