Question

Hejka! Potrzebuje własnych odczuć związanych z obrazem "Madonna sykstyńska"

Answer 1

Obraz zatytuowany "Madonna Sykstyńska" został namalowany przez Rafaela Santii w latach około 1513 - 1514 olejem na płótnie.
Dzieło Santiego o wymiarach 265 x 196 cm. jest eksponowane w Galerii Starych Mistrzów w Dreźnie.

Można go podziwiać na wystawie we wspomnianej wyżej galerii.
Obraz ma układ prostokątny pionowy,
kompozycję symetryczną w kształcie piramidy,
kreskę bardzo wyrazistą dzięki niej widać wyraźnie postacie.
Barwy nadają wyrazistość postaciom. Czerwienie i oranże w przedstawieniu stanowią przeciwwagę dla zieleni i błękitów. Zastosowane kontrastowe oświetlenie i dynamiczny układ szat postaci zapowiada barok.
Światło pada na głownie postacie, czyli kobietę z dzieckiem.

Obraz przedstawia kobietę z dzieckiem stojącą na środku obrazu. Po jej lewej stronie klęczy kobieta kieruująca wzrok w dół. Po lewej stronie matki z dzieckiem klęczy mężczyzna, patrząc na dziecko.
U dołu obrazu, przed kobietą z dzieckiem namalowano dwa aniołki "opierające się" o ramę obrazu.

Kompozycja mimo to, iż oparta na założeniach renesansowych nie jest statyczna, ruch wprowadza wiatr, który wprawił w ruch szaty Madonny i świętych. Wszystkie postacie widzimy z bliska na pierwszym planie, tło stanowi przestrzeń nieba, w której dostrzegamy dziesiątki eterycznych twarzyczek dziecięcych - anielskich. Całość została obramiona upiętymi z boków obrazu zasłonami, co sprawia wrażenie teatralności. Nowatorskie jest umieszczenie całej sceny nie na ziemi jak dotąd, ale w przestrzeni nieba. Zza kurtyny wyłania się Madonna pokazująca swego Syna. Stąpa ona po chmurach otoczona świętymi i aniołami oświetlona niezwykłym światłem. Jednocześnie ważna rola w wymowie dzieła przypada papieżowi Juliuszowi II pod postacią św. Sykstusa II, który adoruje Jezusa i Jego Matkę. Zaś po prawej stronie stoi Św. Barbara patronka umierających.
Rafael zrywa w tym obrazie z renesansową tradycją umieszczania Jezusa i świętych w naturalnej scenerii. Święte osoby znajdują się w przestrzeni abstrakcyjnej, której niezwykłość podkreśla nadnaturalne światło i dwa anioły. Tło stanowią chmury, częściowo przechodzące w delikatnie zarysowane anielskie twarze.