...hejka :) potrzebuje charakterystykę PORUWNAWCZĄ Cześnika i Rejenta z książki zemsta ....z góry dzienks
p.s daje naj
kinga562
Cześnik Raptusiewicz, w młodość był typowym rębajłą sejmikowym, awanturnikiem i paliwodą, podobnie jak Jacek Soplica z „Pana Tadeusza”. Nie umiał czytać, ani pisać denerwował się na Dyndalskiego, kiedy ten (w mniemaniu Cześnika) źle stawiał litery. Raptusiewicz, mimo niemłodego wieku był wciąż sprawny i żwawy. Rejent Milczek stanowił zupełne przeciwieństwo swojego wroga, był typowym intelektualistą, znał się na prawie. Mimo iż miał prawdopodobnie mniej więcej tyle lat co Cześnik, jego stan zdrowotny był dużo gorszy, mimo to nie stchórzył kiedy Raptusiewicz wyzwał go na pojedynek. Rejent to obłudnik i to podwójny nie dość, że był sędzią to jeszcze udawał „świętoszka”(co przejawiało się w słowach: „niech się dzieje wola Nieba, z nią się zawsze zgadzać trzeba”), a naprawdę był chciwy i aby zemścić się na sąsiedzie poświęcił nawet szczęście własnego syna, Wacława. Obaj szlachcice to przykłady polskiego Sarmaty z okresu baroku. Obaj dbają o własne dobro, tyle, że Cześnik nie snuje tak wielkich intryg jak Rejent(,który zmusza mularzy do złożenia fałszywych zeznań przeciwko sługom Raptusiewicza). Nawet ich nazwiska mówią nam o nich wiele: • Raptusiewicz – raptownie, gwałtownie; niespokojny duch • Milczek – milczeć; małomówny, cichy Po Cześniku można się spodziewać intryg, podstępów, powodowania bijatyk, natomiast Rejent to taka „cicha woda”, niby taki święty, spokojny, a naprawdę obłudnik, chciwiec i intrygant. Obaj postępują według pewnego kodeksu honorowego. Kiedy Rejent zjawia się w domu Cześnika, ten nie atakuje go, gdyż byłoby to sprzeczne z kodeksem (jednym z jego punktów jest: „gość w dom, Bóg w dom), podobnie jak wtedy, gdy Papkin przychodzi do Milczka(który wie, że Józef jest sługą jego nieprzyjaciela).
0 votes Thanks 0
paullka
Cześnik to stary kawaler, który opiekuje się swoją synowicą Klarą. Rejent zaś jest wdowcem wychowującym swojego syna Wacława. Raptusiewicz to wysoki, dobrze zbudowany mężczyzna w średnim wieku, któremu dokuczają starcze dolegliwości. Są to m.in.: reumatyzm, bóle żołądka i podagra. Stwarza pozory bogatego dzięki majątkowi Klary. Milczek to szczupły i drobny człowiek. Zazwyczaj pochyla głowę i składa ręce na znak pokory. Dorobił się wsi i drugiej połowy zamku.
Rejent Milczek stanowił zupełne przeciwieństwo swojego wroga, był typowym intelektualistą, znał się na prawie. Mimo iż miał prawdopodobnie mniej więcej tyle lat co Cześnik, jego stan zdrowotny był dużo gorszy, mimo to nie stchórzył kiedy Raptusiewicz wyzwał go na pojedynek. Rejent to obłudnik i to podwójny nie dość, że był sędzią to jeszcze udawał „świętoszka”(co przejawiało się w słowach: „niech się dzieje wola Nieba, z nią się zawsze zgadzać trzeba”), a naprawdę był chciwy i aby zemścić się na sąsiedzie poświęcił nawet szczęście własnego syna, Wacława.
Obaj szlachcice to przykłady polskiego Sarmaty z okresu baroku. Obaj dbają o własne dobro, tyle, że Cześnik nie snuje tak wielkich intryg jak Rejent(,który zmusza mularzy do złożenia fałszywych zeznań przeciwko sługom Raptusiewicza). Nawet ich nazwiska mówią nam o nich wiele:
• Raptusiewicz – raptownie, gwałtownie; niespokojny duch
• Milczek – milczeć; małomówny, cichy
Po Cześniku można się spodziewać intryg, podstępów, powodowania bijatyk, natomiast Rejent to taka „cicha woda”, niby taki święty, spokojny, a naprawdę obłudnik, chciwiec i intrygant.
Obaj postępują według pewnego kodeksu honorowego. Kiedy Rejent zjawia się w domu Cześnika, ten nie atakuje go, gdyż byłoby to sprzeczne z kodeksem (jednym z jego punktów jest: „gość w dom, Bóg w dom), podobnie jak wtedy, gdy Papkin przychodzi do Milczka(który wie, że Józef jest sługą jego nieprzyjaciela).