Przeciwciała to cząsteczki białkowe produkowane przez białe krwinki, stanowiące jeden z podstawowych elementów układu odpornościowego. Ich zasadniczą cechą jest zdolność do rozpoznawania i łączenia się z tzw. antygenami. Antygenem nazywamy cząsteczki chemiczne rozpoznawane przez przeciwciała, obecne między innymi na powierzchni wszystkich komórek – w tym na komórkach bakterii, pasożytów i cząsteczkach wirusów, ale także na wszystkich komórkach organizmu.
Każde przeciwciało rozpoznaje jeden konkretny antygen. Jego połączenie się z nim uaktywnia procesy prowadzące do zniszczenia struktury, na której jest on obecny (np. prowadzące do zabicia bakterii). W warunkach prawidłowych antygeny organizmu są „ignorowane” przez przeciwciała. Mechanizm ten zapobiega niszczeniu własnych tkanek przez układ odpornościowy. W niektórych przypadkach jednak układ odpornościowy „myli się” – rozpoznaje antygeny własne jako obce i zaczyna produkować swoiste dla nich przeciwciała. W efekcie następuje niszczenie własnych tkanek i może rozwinąć się choroba autoimmunologiczna.
Do przeciwciał tego rodzaju należą przeciwciała przeciwjądrowe (ANA – Anti-Nuclear Antibodies), skierowane przeciw strukturom zawartym w jądrze komórkowym własnych komórek. Wyróżnia się wiele rodzajów ANA, mniej lub bardziej charakterystycznych dla różnych chorób autoimmunologicznych. Do grupy tej zalicza się takie schorzenia jak:
toczeń rumieniowaty układowy,
ziarniniakowatość z zapaleniem naczyń (zespół Sjögrena),
Odpowiedź:
Przeciwciała to cząsteczki białkowe produkowane przez białe krwinki, stanowiące jeden z podstawowych elementów układu odpornościowego. Ich zasadniczą cechą jest zdolność do rozpoznawania i łączenia się z tzw. antygenami. Antygenem nazywamy cząsteczki chemiczne rozpoznawane przez przeciwciała, obecne między innymi na powierzchni wszystkich komórek – w tym na komórkach bakterii, pasożytów i cząsteczkach wirusów, ale także na wszystkich komórkach organizmu.
Każde przeciwciało rozpoznaje jeden konkretny antygen. Jego połączenie się z nim uaktywnia procesy prowadzące do zniszczenia struktury, na której jest on obecny (np. prowadzące do zabicia bakterii). W warunkach prawidłowych antygeny organizmu są „ignorowane” przez przeciwciała. Mechanizm ten zapobiega niszczeniu własnych tkanek przez układ odpornościowy. W niektórych przypadkach jednak układ odpornościowy „myli się” – rozpoznaje antygeny własne jako obce i zaczyna produkować swoiste dla nich przeciwciała. W efekcie następuje niszczenie własnych tkanek i może rozwinąć się choroba autoimmunologiczna.
Do przeciwciał tego rodzaju należą przeciwciała przeciwjądrowe (ANA – Anti-Nuclear Antibodies), skierowane przeciw strukturom zawartym w jądrze komórkowym własnych komórek. Wyróżnia się wiele rodzajów ANA, mniej lub bardziej charakterystycznych dla różnych chorób autoimmunologicznych. Do grupy tej zalicza się takie schorzenia jak:
toczeń rumieniowaty układowy,
ziarniniakowatość z zapaleniem naczyń (zespół Sjögrena),
zapalenie wielomięśniowe,
wiele innych.
Wyjaśnienie: