Question

hej potrzebuje analize i interpretacje wierszy

schylek wieku i drugi wiersz zycie na poczekaniu

Answer 1

   Analizując wiersz Szymborskiej, możemy porównać jej podejcie do tematu końca wieku z powyższym, zwłaszcza że znajduje się ona w podobnej sytuacji jak Tetmajer.

         Wiek XX miał być lepszy od innych, tak zakładano wierzyc w potęgę rozumu, która miała zapewnić ludziom szczęcie i dobrobyt. Po kryzysie lat końcowych XIX wieku, kiedy przekonano się, że człowiek może jeszcze wiele dokonać, odkryć, zbadać, optymistycznie patrzono w przyszłoć, wierzšc, że wynalazki pozwolć udoskonalić życie. Z perspektywy końca wieku można stwierdzić, że nadzieje te były złudne, ponieważ nie zostały zrealizowane. Prognozy nie sprawdziły się; wiele wydarzeń, które przewidywano nie miało miejsca, za to zdarzyło się wiele rzeczy, których nie zaplanowano. Jest to kolejny dowód na to, że historii nie da się przewidzieć ani zaplanować. Rządzi się ona własnymi prawami, lubi sprawiać niespodzianki, a ludzie, mimo że już o tym wiedzą, nie chcą, a może nie potrafią korzystać z doświadczeń przeszłych pokoleń.

         Ludzkości marzyła się wiosna i szczęście, które miały nadejść wraz z postępem. Marzyło się wielu innych udoskonaleń, ale wśród tych innych właśnie najbardziej chodziło o szczęście. Co możemy nazwać szczęściem? Wystarczy do tego bezpieczeństwo, sprawiedliwość, względny dobrobyt, wolność-taka mała stabilizacja, na której można zbudować spokojne życie. Wbrew oczekiwaniom, zamiast szczęścia, pojawiły się wojna, głód, a może nigdy nie zniknęły, tylko zaślepiony cywilizacją człowiek nie brał ich na poważnie? Wiele jeszcze można wymieniać. Adekwatne wydają się słowa Tetmajera:

         Idee? Ależ lat już minęło tysiące,

 

Wiersz „Schyłek wieku” jest wiernym studium nie tylko sytuacji świata i ludzi współcześnie żyjących. Sytuacja liryczna to opis świata widzianego oczyma autorki, opis zawiedzionych nadziei, które wiązano z rozwojem cywilizacji. Tytuł utworu „Schyłek wieku” sugeruje, że opisywane będą wydarzenia końcowych lat stulecia. Zauważyć można związek z wierszem Kazimierza Przerwy-Tetmajera pt. „Koniec wieku XIX”, w którym poeta reprezentujący nurt dekadentyzmu wyraża skrajnie pesymistyczną postawę: rezygnację i zwątpienie we wszelkie wartości, brak wiary w sens jakichkolwiek działań. Wiersz „Schyłek wieku” należy traktować jako próbę rozrachunku , podsumowania mijającego właśnie stulecia. Przepełniony jest refleksją i gorzkimi spostrzeżeniami.