robrobot
szukane słowa wszystkie słowniki język angielski angielsko-polski polsko-angielski język niemiecki niemiecko-polski polsko-niemiecki język polski bohaterów literackich - gimnazjum bohaterów literackich - liceum motywów literackich - gimnazjum pisarzy symboli literackich terminów literackich wyrazów bliskoznacznych wyrazów obcych związków frazeologicznych przedmiotowe biologiczny geograficzny historyczny Dodaj do notatnika ŻAK CELESTYNA
M. Musierowicz Szósta klepka, bohaterka główna.
Wygląd: Nazywano ją Cesią, a nawet Cielęciną. Szesnastoletnia uczennica pierwszej klasy liceum. Dziewczyna o przeciętnej tuszy (sama uważała się za grubą), o jasnych włosach, ślicznych, zielonych oczach i miłej, wyrazistej twarzy.
Życiorys: Celestyna przeżywa w powieści wiele zabawnych sytuacji w szkole i w domu, dojrzewa, dorośleje, przeżywa także pierwsze uczucie do Jurka Hajduka.
Charakterystyka: Bardzo zdolna, inteligentna, oczytana. Nauka przychodziła jej z łatwością, przywiązywała dużą wagę do wyników w nauce. Była ambitna i honorowa. Podobnie jak większość uczniów klasy Ib nie znała swoich koleżanek i kolegów, a nieśmiałość nie sprzyjała nawiązywaniu kontaktów. Na początku czuła się w klasie samotna i odrzucona, z czasem zdobyła przyjaźń, sympatię, a nawet miłość. Była ogromnie pracowita i obowiązkowa. Brała na swoje barki prawie cały trud prowadzenia gospodarstwa domowego. Nigdy się nie skarżyła, że musi wyręczać w zajęciach domowych leniwych lub zapracowanych domowników. Jej spokój i przytomność umysłu nie jeden raz pozwoliły całej rodzinie wybrnąć z trudnej sytuacji. Była raczej małomówna i skryta, ale za to niezwykle bystra i spostrzegawcza. Wnikliwie obserwowała osoby ze swojego otoczenia i trafnie je oceniała, o ile nie zaślepiało jej uczucie.
Cesia była ogromnie oczytana, dlatego miała mnóstwo wiadomości, czasami wręcz niezbędnych do rozwiązania domowych problemów: to ona odkryła, że wysypka Bobcia to zwykła różyczka, a nie dyfteryt, zajęła się pierwszą kąpielą maleńkiej Irenki. Te zainteresowania wynikały z marzenia o zawodzie lekarza, jaki chciała w przyszłości wykonywać.
Łatwo ulegała fascynacji innymi osobami, które imponowały jej pięknym wyglądem lub inteligencją. Dlatego przeceniała swoją przyjaciółkę Dankę, przypisując jej nadzwyczajne cechy, których (jak sądziła) sama nie posiadała. Była ofiarna i wrażliwa, zawsze chętna do pomocy. Nawet Jurka Hajduka, którego podejrzewała o wielką niechęć do siebie, odwiedziła, kiedy nie było go w szkole. Ceniła dane przez siebie słowo, dlatego, kiedy obiecała profesorowi Dmuchawcowi, że wyciągnie koleżankę z dwój, wychodziła ze skóry, żeby nie zawieść zaufania wychowawcy. Nie przewidziała tylko, że to Danka, tak przez nią wyidealizowana, nie będzie chciała współpracować.
Największą jej wadą była przesadna skromność i brak wiary w siebie. Nie doceniała swojej urody, cały czas miała się za osobę bezbarwną, nieciekawą, niezgrabną, sądziła, że ma za grube łydki. Nie wierzyła także w swoje możliwości intelektualne, ciągle oskarżała się, że ma trudny charakter, że inni są lepsi, mądrzejsi i piękniejsi od niej. To dlatego źle zrozumiała spojrzenia Jurka Hajduka i sądziła, że zakochany w niej chłopak patrzy na nią krytycznie.
Rola w utworze: Celestyna to wspaniała dziewczyna, bardzo kochająca swoją rodzinę, prawdomówna i szczera, przed rodzicami nie miała tajemnic, zresztą nie robiła nic, co musiałaby ukrywać. Wstydziła się jedynie swojego pierwszego prawdziwego uczucia do Jurka.
Posiadała tytułowy zmysł rozumienia i wyczuwania potrzeb innych, które jej mama określiła jako "szóstą klepkę". Jest bardzo pozytywną, ale jednocześnie bliską i sympatyczną bohaterką, taką, z którą większość rówieśników mogłoby się szczerze zaprzyjaźnić.
M. Musierowicz Szósta klepka, bohaterka główna.
Wygląd: Nazywano ją Cesią, a nawet Cielęciną. Szesnastoletnia uczennica pierwszej klasy liceum. Dziewczyna o przeciętnej tuszy (sama uważała się za grubą), o jasnych włosach, ślicznych, zielonych oczach i miłej, wyrazistej twarzy.
Życiorys: Celestyna przeżywa w powieści wiele zabawnych sytuacji w szkole i w domu, dojrzewa, dorośleje, przeżywa także pierwsze uczucie do Jurka Hajduka.
Charakterystyka: Bardzo zdolna, inteligentna, oczytana. Nauka przychodziła jej z łatwością, przywiązywała dużą wagę do wyników w nauce. Była ambitna i honorowa. Podobnie jak większość uczniów klasy Ib nie znała swoich koleżanek i kolegów, a nieśmiałość nie sprzyjała nawiązywaniu kontaktów. Na początku czuła się w klasie samotna i odrzucona, z czasem zdobyła przyjaźń, sympatię, a nawet miłość. Była ogromnie pracowita i obowiązkowa. Brała na swoje barki prawie cały trud prowadzenia gospodarstwa domowego. Nigdy się nie skarżyła, że musi wyręczać w zajęciach domowych leniwych lub zapracowanych domowników. Jej spokój i przytomność umysłu nie jeden raz pozwoliły całej rodzinie wybrnąć z trudnej sytuacji. Była raczej małomówna i skryta, ale za to niezwykle bystra i spostrzegawcza. Wnikliwie obserwowała osoby ze swojego otoczenia i trafnie je oceniała, o ile nie zaślepiało jej uczucie.
Cesia była ogromnie oczytana, dlatego miała mnóstwo wiadomości, czasami wręcz niezbędnych do rozwiązania domowych problemów: to ona odkryła, że wysypka Bobcia to zwykła różyczka, a nie dyfteryt, zajęła się pierwszą kąpielą maleńkiej Irenki. Te zainteresowania wynikały z marzenia o zawodzie lekarza, jaki chciała w przyszłości wykonywać.
Łatwo ulegała fascynacji innymi osobami, które imponowały jej pięknym wyglądem lub inteligencją. Dlatego przeceniała swoją przyjaciółkę Dankę, przypisując jej nadzwyczajne cechy, których (jak sądziła) sama nie posiadała. Była ofiarna i wrażliwa, zawsze chętna do pomocy. Nawet Jurka Hajduka, którego podejrzewała o wielką niechęć do siebie, odwiedziła, kiedy nie było go w szkole. Ceniła dane przez siebie słowo, dlatego, kiedy obiecała profesorowi Dmuchawcowi, że wyciągnie koleżankę z dwój, wychodziła ze skóry, żeby nie zawieść zaufania wychowawcy. Nie przewidziała tylko, że to Danka, tak przez nią wyidealizowana, nie będzie chciała współpracować.
Największą jej wadą była przesadna skromność i brak wiary w siebie. Nie doceniała swojej urody, cały czas miała się za osobę bezbarwną, nieciekawą, niezgrabną, sądziła, że ma za grube łydki. Nie wierzyła także w swoje możliwości intelektualne, ciągle oskarżała się, że ma trudny charakter, że inni są lepsi, mądrzejsi i piękniejsi od niej. To dlatego źle zrozumiała spojrzenia Jurka Hajduka i sądziła, że zakochany w niej chłopak patrzy na nią krytycznie.
Rola w utworze: Celestyna to wspaniała dziewczyna, bardzo kochająca swoją rodzinę, prawdomówna i szczera, przed rodzicami nie miała tajemnic, zresztą nie robiła nic, co musiałaby ukrywać. Wstydziła się jedynie swojego pierwszego prawdziwego uczucia do Jurka.
Posiadała tytułowy zmysł rozumienia i wyczuwania potrzeb innych, które jej mama określiła jako "szóstą klepkę". Jest bardzo pozytywną, ale jednocześnie bliską i sympatyczną bohaterką, taką, z którą większość rówieśników mogłoby się szczerze zaprzyjaźnić.