WyjaśniNarodowy socjalizm został zbudowany w oparciu o krytykę innych doktryn, a jego podstawę stanowiły teoretyczne rozważania Adolfa Hitlera zawarte w książkowym manifeście z 1925 roku zatytułowanym Mein Kampf („Moja walka”). Późniejszy przywódcy III Rzeszy nakreślił w ten sposób program partii nazistowskiej, który następnie konsekwentnie realizowano na terenie III Rzeszy i państw okupowanych. „Narodowy socjalizm” to zlepek dwóch słów stanowiących podstawę doktryny. Jej fundamentem stała się wizja państwa nacjonalistycznego hołdującego zasadom jedności, etniczności i społecznego kolektywizmu. Wykształcenie nazizmu było w dużej mierze konsekwencją ewolucji poglądów znacznej części niemieckiego społeczeństwa niezadowolonego z wyniku I wojny światowej w postaci arbitralnych rozstrzygnięć zwycięskich mocarstw. Bolesna w skutkach przegrana Niemiec była początkiem drogi ku nowym ideom i przywódcom hołdującym chwytliwym hasłom o odrodzeniu potęgi Tysiącletniej Rzeszy i konieczności odbudowy imperium. A. Hitler odwoływał się do socjalizmu z powodów pragmatycznych, szermując tym hasłem w zależności od potrzeb. Sam siebie zwykł określać jako socjalistę, co miało stanowić przeciwwagę dla partyjnych przeciwników, rzekomych marksistów utożsamianych przez niego z bolszewikami. Przez termin „socjalizm” rozumiał natomiast narodową wspólnotę interesów, której winny podporządkować się jednostki. Był to niewątpliwie element dość swobodnego interpretowania doktryn politycznych i dostosowywania ich do koncepcji nazistowskich.
Odpowiedź:
WyjaśniNarodowy socjalizm został zbudowany w oparciu o krytykę innych doktryn, a jego podstawę stanowiły teoretyczne rozważania Adolfa Hitlera zawarte w książkowym manifeście z 1925 roku zatytułowanym Mein Kampf („Moja walka”). Późniejszy przywódcy III Rzeszy nakreślił w ten sposób program partii nazistowskiej, który następnie konsekwentnie realizowano na terenie III Rzeszy i państw okupowanych. „Narodowy socjalizm” to zlepek dwóch słów stanowiących podstawę doktryny. Jej fundamentem stała się wizja państwa nacjonalistycznego hołdującego zasadom jedności, etniczności i społecznego kolektywizmu. Wykształcenie nazizmu było w dużej mierze konsekwencją ewolucji poglądów znacznej części niemieckiego społeczeństwa niezadowolonego z wyniku I wojny światowej w postaci arbitralnych rozstrzygnięć zwycięskich mocarstw. Bolesna w skutkach przegrana Niemiec była początkiem drogi ku nowym ideom i przywódcom hołdującym chwytliwym hasłom o odrodzeniu potęgi Tysiącletniej Rzeszy i konieczności odbudowy imperium. A. Hitler odwoływał się do socjalizmu z powodów pragmatycznych, szermując tym hasłem w zależności od potrzeb. Sam siebie zwykł określać jako socjalistę, co miało stanowić przeciwwagę dla partyjnych przeciwników, rzekomych marksistów utożsamianych przez niego z bolszewikami. Przez termin „socjalizm” rozumiał natomiast narodową wspólnotę interesów, której winny podporządkować się jednostki. Był to niewątpliwie element dość swobodnego interpretowania doktryn politycznych i dostosowywania ich do koncepcji nazistowskich.
nie ma za co