· polityka wewnętrzna i zagraniczna Konrada Mazowieckiego,
· zaproszenie zakonników na tereny Polski,
· państwo zakonne i jego struktura.
4. Trudne sąsiedztwo:
· stosunki polsko – krzyżackie za panowania Piastów,
· stosunki krzyżacko – litewskie,
· Żmudź,
· unia polsko – litewska w Krewie,
· postanowienia unii,
· Władysław Jagiełło królem Polski.
5. Wybuch Wielkiej Wojny z Zakonem Krzyżackim:
· przygotowania do bitwy,
· liczebność i skład narodowościowy obu armii,
· dowódcy i sposób prowadzenia bitwy,
· ustawienie armii,
· przebieg i przełomowe momenty bitwy,
· zakończenie i wynik konfliktu,
· oblężenie Malborka.
6. Pierwszy pokój toruński:
· postanowienia pokojowe,
· sytuacja Zakonu po wojnie,
· echa Grunwaldu w Europie.
7. Problem polsko – krzyżacki na soborze w Konstancji.
dajcie odp na ktorekolwiek
Klisza00
1. *pełna nazwa brzmi: Zakon Szpitala Najświętszej Marii Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie. Powstały na fali krucjat w XII wieku. *Na czele zakonu stał wielki mistrz, który był wybierany przez kapitułę generalną na okres dożywotni. Jego władza była niemal absolutna, aczkolwiek w kluczowych kwestiach politycznych (rozpoczynanie wojny, podpisywanie układów itd.) musiał on uzyskiwać zgodę kapituły. Członkowie kapituły rekrutowali się z ogółu rycerzy, nie byli oni jednak demokratycznie wybierani, lecz powoływała ich do swojego składu sama kapituła, w miarę powstawania w niej wakatu, zwykle na skutek śmierci jednego z jej członków. Kapituła wybierała najważniejszych dygnitarzy, którzy pełnili funkcję rządu zakonu. Byli to:
- wielki komtur – pełniący funkcję ministra gospodarki i spraw wewnętrznych, zastępca Wielkiego Mistrza; funkcję tę piastował komtur malborski; - wielki marszałek zakonu krzyżackiego – pełniący funkcję ministra wojny; funkcję tę piastował komtur królewiecki; - wielki szpitalnik – pełniący funkcję ministra dyplomacji (a teoretycznie zajmujący się działalnością charytatywną zakonu); funkcję tę piastował komtur elbląski; - wielki skarbnik – zajmujący się finansami zakonu; - wielki mincerz – odpowiedzialny za opiekę nad uzbrojeniem, końmi i stanem twierdz; - wielki szafarz – odpowiedzialny za handel; funkcję tę piastował komtur dzierzgoński;
Oprócz tych urzędów centralnych, w poszczególnych prowincjach zakonu funkcjonowali komturzy krajowi, którzy mieli wokół siebie lokalne kapituły i lokalnych dygnitarzy.
* nosili biały płaszcz z czarnym krzyżem 2.kon krzyzacki osiedlil sie w Siedmiogrodzie na wegrzech lecz nie byl tam mile widziany . W 1225 roku Andrzej II wypedzil krzyzakow z ziemi wegierskiej. przeniesli sie na krotko do wenecji i utworzyli tam swoja glowną siedzibę. Krotko po tym dostali zaproszenie od Konrada Mazowieckiego . W 1226 roku zostala zawarta umowa miedzy Mazowieckim a mistrzem Hermanem von Salza , zgodnie z ktora zakon mial chrystianizowac pomorze .
*Na czele zakonu stał wielki mistrz, który był wybierany przez kapitułę generalną na okres dożywotni. Jego władza była niemal absolutna, aczkolwiek w kluczowych kwestiach politycznych (rozpoczynanie wojny, podpisywanie układów itd.) musiał on uzyskiwać zgodę kapituły. Członkowie kapituły rekrutowali się z ogółu rycerzy, nie byli oni jednak demokratycznie wybierani, lecz powoływała ich do swojego składu sama kapituła, w miarę powstawania w niej wakatu, zwykle na skutek śmierci jednego z jej członków. Kapituła wybierała najważniejszych dygnitarzy, którzy pełnili funkcję rządu zakonu. Byli to:
- wielki komtur – pełniący funkcję ministra gospodarki i spraw wewnętrznych, zastępca Wielkiego Mistrza; funkcję tę piastował komtur malborski;
- wielki marszałek zakonu krzyżackiego – pełniący funkcję ministra wojny; funkcję tę piastował komtur królewiecki;
- wielki szpitalnik – pełniący funkcję ministra dyplomacji (a teoretycznie zajmujący się działalnością charytatywną zakonu); funkcję tę piastował komtur elbląski;
- wielki skarbnik – zajmujący się finansami zakonu;
- wielki mincerz – odpowiedzialny za opiekę nad uzbrojeniem, końmi i stanem twierdz;
- wielki szafarz – odpowiedzialny za handel; funkcję tę piastował komtur dzierzgoński;
Oprócz tych urzędów centralnych, w poszczególnych prowincjach zakonu funkcjonowali komturzy krajowi, którzy mieli wokół siebie lokalne kapituły i lokalnych dygnitarzy.
* nosili biały płaszcz z czarnym krzyżem
2.kon krzyzacki osiedlil sie w Siedmiogrodzie na wegrzech lecz nie byl tam mile widziany . W 1225 roku Andrzej II wypedzil krzyzakow z ziemi wegierskiej. przeniesli sie na krotko do wenecji i utworzyli tam swoja glowną siedzibę. Krotko po tym dostali zaproszenie od Konrada Mazowieckiego . W 1226 roku zostala zawarta umowa miedzy Mazowieckim a mistrzem Hermanem von Salza , zgodnie z ktora zakon mial chrystianizowac pomorze .