Gdzie osiedlali się Bambrzy przybyli do Poznania w XVIII wieku ? a) we wsiach miasta Poznania b) w mieście ,jako rzemieślnicy c) nad Wartą gdyż bardzo lubili ryby Proszę szybko o odpowiedź
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
mysle ze odp.A
Przybycie Bambrów do Poznania Źródłem dochodów Poznania w okresie średniowiecznym i nowożytnym, oprócz rzemiosła i handlu, były wsie i folwarki miejskie. Przywilej lokacyjny wymienił z nazwy kilkanaście wsi, których książę Przemysł I nadał Poznaniowi. Były to m. in.: Rataje, Żegrze, Jeżyce, Wierzbice (Wilda), Dębiec, Luboń, Górczyn, Winiary, Niestachów (Sołacz), Piątkowo, Umultowo, a także folwarki: Bnin i Szeląg. Mieszkańcy wsi miejskich byli zobowiązani odpracowywać pańszczyznę płacić zwyczajowe czynsze i od czasu do czasu sprzątać ulice Poznania i wywozić stamtąd nieczystości. Chłopi, rzecz jasna zaopatrywali miasto w żywność, w zamian za to podlegali prawu miejskiemu i znajdowali się po opieką rady miejskiej. Wsiami miejskimi zarządzali szafarze, wybierani corocznie z grona rady miejskiej. Szafarze zajmowali się zarządzaniem gospodarką wsi, zatrudniali w razie potrzeby pracowników najemnych, rozstrzygali spory, byli obecni przy spisywaniu umów kupna-sprzedaży i sporządzaniu testamentów. Mianowali także wójta i ławnika dla każdej wsi. Miasto dbało o swoje wsie i folwarki. Od dobrobytu chłopów mieszkających i pracujących tam zależał w dużej mierze dobrobyt całego Poznania. Najbogatsza wsią w okresie nowożytnym, była Wilda. Nic więc dziwnego, że epidemie, pożary i działania wojenne, który powodowały zniszczenia i wyludnienia wsi miejskich, były bardzo odczuwalne w samym mieście. Tak było na początku XVIII wieku. Wojna ze Szwecją i kilkuletnia okupacja miasta przez Szwedów, a także przemarsze wojsk polskich, rosyjskich i saskich, spowodowały zniszczenia na niespotykaną do tej pory skalę. Zniszczeniom wojennym towarzyszyły epidemie, który zdziesiątkowały ludność wiejską. Miasto zaś, samo zrujnowane, nie posiadało pieniędzy na odbudowanie wsi. Wobec powyższego postanowiono folwarki wydzierżawić. Nadal jednak brakowało rąk do pracy. Pozostała więc tylko jedna możliwość – sprowadzić osadników.