KRISNEYMARJR11
Maria Curie-SkłodowskaOsoby, które obserwują mój blog od pewnego czasu, zapewne pamiętają wpis o książce Geniusz i obsesja: wewnętrzy świat Marii Curie autorstwa Barbary Goldsmith. Wspominałam w tamtej notatce o tym, że wraz z koleżanką przygotowujemy referat o książkach w życiu Marii Curie-Skłodowskiej. Musiałyśmy więc przeczytać wiele różnych pozycji opisujących życie polskiej uczonej. Dlatego też teraz, zamiast pisać osobne recenzje, chciałabym pokrótce porównać te książki.Na pierwszy ogień pójdzie Życie Marii Curie Susan Quinn. Nie jest to typowa biografia, gdyż autorka nie skupia się jedynie na przekazaniu czytelnikom suchych faktów. W swojej książce analizuje zachowania, decyzje postaci oraz je ocenia. Z drugiej jednak strony takie podejście ma także swoje wady, ponieważ momentami możemy odnieść wrażenie, że Susan Quinn narzuca nam swoje poglądy. Podczas lektury widać, iż autorka włożyła sporo pracy w przygotowanie tej pozycji, choć skupia się głównie na późniejszych latach życia Marii Curie-Skłodowskiej.Inny cel przyświecał Teresie Kaczorowskiej przy pisaniu Córki mazowieckich równin. W tej książce odnajdziemy bowiem szczegółowo opisane lata młodości uczonej, które spędziła w Polsce. W książce możemy znaleźć także wiele zdjęć oraz cytatów, np. fragmentów listów. Teresa Kaczorowska pragnie pokazać czytelnikom, jak lata spędzone na Mazowszu wpłynęły na całe późniejsze życie Marii Curie-Skłodowskiej, która to, mimo że resztę życia spędziła we Francji, do końca swych dni uważała się przede wszystkim za Polkę.I na koniec pozycja, która najmniej przypadła mi do gustu. Korespondencja Marii Skłodowskiej-Curie. Jest to zbiór listów napisanych oraz otrzymanych przez uczoną. Pierwsze listy są niezwykle interesujące i pozwalają lepiej poznać noblistkę. Kolejne, a zwłaszcza te napisane po otrzymaniu przez Marię Curie-Skłodowską Nagrody Nobla, skupiają się jedynie na prośbach. Nie odnajdziemy w nic nic innego jak tylko zapytania o wsparcie jakieś sprawy, dofinansowanie projektu, przyjęcie kogoś na praktyki.Rok 2011 Uchwałą Sejmu i Senatu został uznany za rok Marii Curie-Skłodowskiej. W związku z tym, warto byłoby się zapoznać z życiorysem tej niezwykłej kobiety, która potrafiła sprzeciwić się tradycji i osiągnęła swój cel, niezważająca na kłody rzucane jej przez los. Swoją przygodę z noblistką najlepiej zacząć od przeczytania książki Maria Curie – biografii napisanej przez córkę Marii, Ewę. Podobno tytuł ten w Japonii jest lekturą szkolną, a u nas ciężko go kupić w księgarni, gdyż od lat nie był wznawiany.