Gandalf (z Hobbit'a) Jak wygladal i jak sie ubierał? Jakie miał cechy charakteru ? Jak traktował wedrowcow? (Kiedy im pomagał ? Jak mobilizował ich do samotnosci ?) Jak wykozystywałswoją moc? Jak traktowali go inni bohaterowie powiesci? Dlaczego?
Marlenka18 Czarodziej Gandalf był inicjatorem wyprawy po skarb. Jest to niski staruszek w wysokim, spiczastym, niebieskim kapeluszu i długim, szarym płaszczu przepasanym srebrną szarfą. Ma długą do pasa brodę i nosi ogromne, czarne buty. W ręku trzyma różdżkę. Gandalf specjalizuje sie w czarach z płomieniem i ogniem. Narrator oznajmia „gdziekolwiek bowiem zjawił się Gandalf, opowieści i przygody jakby cudem wyrastały dookoła niego”. Choć w tej książce wygląda na spokojnego, nieco śmiesznego staruszka i niema on nic wspólnego ze znanymi z baśni czarodziejami, okazuje się potężnym magiem, który w końcu zostaje dowódcą wszystkich walczących przeciwko Sauronowi (ale tę historię można poznać w trylogii „Władca Pierścieni”). Jest mądry, doświadczony, potrafi zawsze zachować zimną krew, był bardzo odważny. Dzielnie walczył z goblinami i wziął udział w bitwie Pięciu Armii. Przyjaźnił się z bardzo wieloma postaciami. W tej książce jednak pokazana jest jego znajomość z Bilbo Bagginsem. Do wędrowców miał bardzo dobry stosunek. Opiekował się całą kompanią. Pomagał im w niebezpiecznych przygodach jakie drużyna napotykała w czasie wędrówki. Swoją moc wykorzystywał w trudnych dla drużyny sytuacjach. Jedną z nich była przygoda z trollami. To właśnie wtedy moc i czary Gandalfa najbardziej się przydały i okazały się bardzo pożyteczne. Gandalf wybawił całą drużynę, zaczarował trolle tak, że przemieniły się one w ogromne skały. Dzięki temu nie tylko uratował życie towarzyszy, ale również stworzył im okazję do uzupełnienia zapasów. Pomoc Gandalfa przydała się jeszcze wiele razy w czasie wędrówki. Bohaterowie powieści byli bardzo wdzięczni mu za pomoc jaką im wielokrotnie ofiarował. Gdy wędrowcy dotarli do puszczy, Gandalf oświadczył im, że zawraca z kucami, a reszta musi dalej sobie radzić sama bez niego. To właśnie wtedy wędrowcy poczuli i zrozumieli jak bardzo ważna jest dla nich obecność Gandalfa w czasie wyprawy. Zdali sobie sprawę z tego, że będą musieli radzić sobie sami i zaczęli błagać Gandalfa o dalsza pomoc, lecz czarodziej nie zmienił swojego zdania. Udzielił swoim towarzyszą kilka wskazówek i ruszył w przeciwną stronę.
Czarodziej Gandalf był inicjatorem wyprawy po skarb. Jest to niski staruszek w wysokim, spiczastym, niebieskim kapeluszu i
długim, szarym płaszczu przepasanym srebrną szarfą. Ma długą do pasa brodę i nosi ogromne, czarne buty. W ręku trzyma
różdżkę. Gandalf specjalizuje sie w czarach z płomieniem i ogniem. Narrator oznajmia „gdziekolwiek bowiem zjawił się Gandalf,
opowieści i przygody jakby cudem wyrastały dookoła niego”. Choć w tej książce wygląda na spokojnego, nieco śmiesznego staruszka
i niema on nic wspólnego ze znanymi z baśni czarodziejami, okazuje się potężnym magiem, który w końcu zostaje dowódcą wszystkich
walczących przeciwko Sauronowi (ale tę historię można poznać w trylogii „Władca Pierścieni”). Jest mądry, doświadczony, potrafi zawsze
zachować zimną krew, był bardzo odważny. Dzielnie walczył z goblinami i wziął udział w bitwie Pięciu Armii. Przyjaźnił się z bardzo
wieloma postaciami. W tej książce jednak pokazana jest jego znajomość z Bilbo Bagginsem.
Do wędrowców miał bardzo dobry stosunek. Opiekował się całą kompanią. Pomagał im w niebezpiecznych przygodach
jakie drużyna napotykała w czasie wędrówki.
Swoją moc wykorzystywał w trudnych dla drużyny sytuacjach. Jedną z nich była przygoda z trollami. To właśnie wtedy moc i
czary Gandalfa najbardziej się przydały i okazały się bardzo pożyteczne. Gandalf wybawił całą drużynę, zaczarował trolle tak, że
przemieniły się one w ogromne skały. Dzięki temu nie tylko uratował życie towarzyszy, ale również stworzył im okazję do
uzupełnienia zapasów. Pomoc Gandalfa przydała się jeszcze wiele razy w czasie wędrówki.
Bohaterowie powieści byli bardzo wdzięczni mu za pomoc jaką im wielokrotnie ofiarował. Gdy wędrowcy dotarli do puszczy,
Gandalf oświadczył im, że zawraca z kucami, a reszta musi dalej sobie radzić sama bez niego. To właśnie wtedy wędrowcy poczuli i
zrozumieli jak bardzo ważna jest dla nich obecność Gandalfa w czasie wyprawy. Zdali sobie sprawę z tego, że będą musieli radzić
sobie sami i zaczęli błagać Gandalfa o dalsza pomoc, lecz czarodziej nie zmienił swojego zdania. Udzielił swoim towarzyszą kilka
wskazówek i ruszył w przeciwną stronę.