Frgmenty dotyczące innych więźniarek i opis ravensbrucku z lektóry karoliny lanckorońskiej wspomnienia wojenne.
Murasz
1. Walka o wolność, pomoc innym, troska o innych 2. Karolina Lanckorońska (11 sierpnia 1898 - 25 sierpnia 2002) córka Karola Lanckorońskiego i jego trzeciej żony Małgorzaty von Lichnowski. Jako pierwsza kobieta uzyskała habilitacje z zakresu historii sztuki na Uniwersytecie w Lwowie. W Sposób szczególny odznaczyła się w czasie II wojny światowej. 3. W czasie II wojny światowej Karolina Lanckorońska należała do RGO (Rada Główna Opiekuńcza), AK (Armia Krajowa), ZWZ (Związek Walki Zbrojnej). Najbardziej oddała się RGA i pomagała dożywiać więźniów w więzieniach, podczas takiej akcji spotkała swojego przyszłego oprawcę Krugera. Bardzo lubiła uczestniczyć w różnych akcja stąd też jej radość po przydzieleniu jej zadania od dowództwa ZWZ. 4. Powodzenie zapewniały jej: - patriotyzm - wierzyła w to co robi i, że postępuje słusznie w imię swojej ojczyzny - odwaga - K. Lanckorońska niczego się nie obawiała wiedziała, że może zginać podczas tego trudnego okresu 5. Po jej aresztowaniu znajdowała się w nieludzkich warunkach np. ciemnicy, próbowano ją złamać psychicznie i fizycznie np. głodząc ją. 7. Relacje między więźniarkami były przeważnie dobre. Szczególnie dobrze zachowywano się w stosunku do tzw. "królików". Więźniarki wzajemnie pomagały sobie i organizowały różnego rodzaju wykłady. Szczególnie dobrze w stosunku do innych więźniarek Lanckorońska, która im pomagały i je dożywiała. 8. Np. Polki szły na śmierć z podniesioną głową oraz nie kazały sobie przewiązywać swych oczów opaskami.
2. Karolina Lanckorońska (11 sierpnia 1898 - 25 sierpnia 2002) córka Karola Lanckorońskiego i jego trzeciej żony Małgorzaty von Lichnowski. Jako pierwsza kobieta uzyskała habilitacje z zakresu historii sztuki na Uniwersytecie w Lwowie. W Sposób szczególny odznaczyła się w czasie II wojny światowej.
3. W czasie II wojny światowej Karolina Lanckorońska należała do RGO (Rada Główna Opiekuńcza), AK (Armia Krajowa), ZWZ (Związek Walki Zbrojnej). Najbardziej oddała się RGA i pomagała dożywiać więźniów w więzieniach, podczas takiej akcji spotkała swojego przyszłego oprawcę Krugera. Bardzo lubiła uczestniczyć w różnych akcja stąd też jej radość po przydzieleniu jej zadania od dowództwa ZWZ.
4. Powodzenie zapewniały jej:
- patriotyzm - wierzyła w to co robi i, że postępuje słusznie w imię swojej ojczyzny
- odwaga - K. Lanckorońska niczego się nie obawiała wiedziała, że może zginać podczas tego trudnego okresu
5. Po jej aresztowaniu znajdowała się w nieludzkich warunkach np. ciemnicy, próbowano ją złamać psychicznie i fizycznie np. głodząc ją.
7. Relacje między więźniarkami były przeważnie dobre. Szczególnie dobrze zachowywano się w stosunku do tzw. "królików". Więźniarki wzajemnie pomagały sobie i organizowały różnego rodzaju wykłady. Szczególnie dobrze w stosunku do innych więźniarek Lanckorońska, która im pomagały i je dożywiała.
8. Np. Polki szły na śmierć z podniesioną głową oraz nie kazały sobie przewiązywać swych oczów opaskami.