Forma : charakterystyka postaci Temat pracy : Nauczyciel,który na zawsze zostanie w mej pomięci Proszę Pomóżcie Mam To Na Jutro I z góry dziękuje.daje dużo punktów więc proszę o dużo przy najmniej jedną kartkę A4
Zgłoś nadużycie! John Keating nie charakteryzowało nic szczególnego oprócz niewiarygodnego intelektu. Był to przeciętnie wyglądający mężczyzna po trzydziestce, średniego wzrostu i niewielkiej postury. Miał inteligentne brązowe oczy, średniej długości włosy i nie schodzący z twarzy ciepły uśmiech. Robił wrażenie osoby godnej szacunku i znakomicie wykształconej. Był człowiekiem oczytanym, pełnym werwy i chęci do działania, nietypowym i pomimo swojego przeciętnego wyglądu osobą wyróżniającą się z tłumu. Podczas pierwszej lekcji języka angielskiego John Keating zaprezentował całą swoją osobowość, a ponadto przekonał uczniów o szczytnych celach jego nauczania i o zmianach jakie nastąpią na jego lekcjach. Każda kolejna lekcja z Johnem Keating’iem coraz bardziej fascynowała uczniów. Jego radykalne metody co do wpajania uczniom wolnomyślicielstwa. Uczniowie oczarowani byli nieprzewidywalnym zachowaniem swojego nauczyciela. Liczne wypady klasy poza obręb sal lekcyjnych powodowały zazdrość „starych” belfrów do Keating’a, która jednak nie powodowała między nimi jakichkolwiek sprzeczek itp. W pewnym momencie dowiadujemy się o wielu zdolnościach Johna Keating’a. Podczas dodatkowych zajęć nauczyciel angielskiego, uczy podopiecznych grania w piłkę, w połączeniu ze sztuką poezji. Uczniowie mieli za zadanie strzelać gole, ale najpierw głośno przeczytać cytat spisany na kartkach rozdanych przez Keating’a. Ponadto do owych ćwiczeń przygrywała im muzyka klasyczna. W przełomowym momencie książki Todd Anderson, który z nieśmiałego chłopczyka zmienił się w otwartego i odważnego chłopaka, połączył się w żalu ze swoim nauczycielem wskakując na stolik uczniowski. Tak samo zrobiła większość klasy. To dowodzi, że John Keating był świetnym nauczycielem i pozostanie w sercach swoich uczniów do końca ich żywotów. Postać ekscentrycznego nauczyciela angielskiego jest niezwykła i bardzo mi się podoba. Uważam, że jest niewielu ludzi, którzy tak oddanie wykonują swoje obowiązki i pomimo utrudnień uczą nas odpowiedzialności oraz swobodnego myślenia, poznania, pełnego wykorzystania własnej wolności. Osobiście chciałbym mieć Johna Keating’a za nauczyciela, bo stanowi on swego rodzaju autorytet, z którego z pewnością brałbym przykład.
John Keating nie charakteryzowało nic szczególnego oprócz niewiarygodnego intelektu. Był to przeciętnie wyglądający mężczyzna po trzydziestce, średniego wzrostu i niewielkiej postury. Miał inteligentne brązowe oczy, średniej długości włosy i nie schodzący z twarzy ciepły uśmiech. Robił wrażenie osoby godnej szacunku i znakomicie wykształconej. Był człowiekiem oczytanym, pełnym werwy i chęci do działania, nietypowym i pomimo swojego przeciętnego wyglądu osobą wyróżniającą się z tłumu.
Podczas pierwszej lekcji języka angielskiego John Keating zaprezentował całą swoją osobowość, a ponadto przekonał uczniów o szczytnych celach jego nauczania i o zmianach jakie nastąpią na jego lekcjach. Każda kolejna lekcja z Johnem Keating’iem coraz bardziej fascynowała uczniów. Jego radykalne metody co do wpajania uczniom wolnomyślicielstwa. Uczniowie oczarowani byli nieprzewidywalnym zachowaniem swojego nauczyciela. Liczne wypady klasy poza obręb sal lekcyjnych powodowały zazdrość „starych” belfrów do Keating’a, która jednak nie powodowała między nimi jakichkolwiek sprzeczek itp.
W pewnym momencie dowiadujemy się o wielu zdolnościach Johna Keating’a. Podczas dodatkowych zajęć nauczyciel angielskiego, uczy podopiecznych grania w piłkę, w połączeniu ze sztuką poezji. Uczniowie mieli za zadanie strzelać gole, ale najpierw głośno przeczytać cytat spisany na kartkach rozdanych przez Keating’a. Ponadto do owych ćwiczeń przygrywała im muzyka klasyczna.
W przełomowym momencie książki Todd Anderson, który z nieśmiałego chłopczyka zmienił się w otwartego i odważnego chłopaka, połączył się w żalu ze swoim nauczycielem wskakując na stolik uczniowski. Tak samo zrobiła większość klasy. To dowodzi, że John Keating był świetnym nauczycielem i pozostanie w sercach swoich uczniów do końca ich żywotów.
Postać ekscentrycznego nauczyciela angielskiego jest niezwykła i bardzo mi się podoba. Uważam, że jest niewielu ludzi, którzy tak oddanie wykonują swoje obowiązki i pomimo utrudnień uczą nas odpowiedzialności oraz swobodnego myślenia, poznania, pełnego wykorzystania własnej wolności. Osobiście chciałbym mieć Johna Keating’a za nauczyciela, bo stanowi on swego rodzaju autorytet, z którego z pewnością brałbym przykład.