grabo
Feliks Nowowiejski (1877-1946), kompozytor, dyrygent i pedagog. Urodził się 7 lutego 1877 w Barczewie na Warmii koło Olsztyna. W jego domu rodzinnym (Barczewo ul. Mickiewicza 13) jest muzeum od 1961. Zmarł 18 stycznia 1946 w Poznaniu. Początkowo kształcił się szkole muzycznej w Świętej Lipce. Następnie grał w orkiestrze wojskowej w Olsztynie. Dzięki licznym nagrodom mógł podjąć studia, początkowo w Konserwatorium J. Sterna w Berlinie (1898); później kontynuował naukę w Szkole Mmuzyki Kościelnej w Ratyzbonie 1900, w Akademickiej Szkole Mistrzów M. Brucha w Berlinie 1900-1906 oraz na Uniwersytecie Berlińskim. W latach 1898-1900 pracował jako organista w kościele św. Jakuba w Olsztynie. Prowadził działalność pedagogiczną w Krakowie, Berlinie i od 1919 w Poznaniu. Często koncertował także jako muzyk-wirtuoz w kraju i za granicą. Brał czynny udział w życiu społecznym. Nowowiejski pozostawił bogaty dorobek artystyczny - prace instrumentalne i orkiestrowe oraz pieśni. Wydawał także śpiewniki. Do najbardziej znanych kompozycji Nowowiejskiego należą:
* marsz Pod sztandarem pokoju - 1898 nagroda uzyskana w Londynie * oratorium Powrót syna marnotrawnego - 1902 nagroda im. G. Meyerbeerga * uwertura Swaty polskie - 1903 nagroda im. Ludwiga van Beethovena * 1906 oratorium Znalezienie Świętego Krzyża * 1907 oratorium Quo vadis * 1910 muzyka do Roty * 1917 opera Emigranci * 1924 opera Legenda Bałtyku
Urodził się 7 lutego 1877 w Barczewie na Warmii koło Olsztyna. W jego domu
rodzinnym (Barczewo ul. Mickiewicza 13) jest muzeum od 1961. Zmarł 18 stycznia 1946 w Poznaniu.
Początkowo kształcił się szkole muzycznej w Świętej Lipce. Następnie grał w orkiestrze wojskowej w Olsztynie. Dzięki licznym nagrodom mógł podjąć studia, początkowo w Konserwatorium J. Sterna w Berlinie (1898); później kontynuował naukę w Szkole Mmuzyki Kościelnej w Ratyzbonie 1900, w Akademickiej Szkole Mistrzów M. Brucha w Berlinie 1900-1906 oraz na Uniwersytecie Berlińskim. W latach 1898-1900 pracował jako organista w kościele św. Jakuba w Olsztynie. Prowadził działalność pedagogiczną w Krakowie, Berlinie i od 1919 w Poznaniu. Często koncertował także jako muzyk-wirtuoz w kraju i za granicą. Brał czynny udział w życiu społecznym.
Nowowiejski pozostawił bogaty dorobek artystyczny - prace instrumentalne i orkiestrowe oraz pieśni. Wydawał także śpiewniki.
Do najbardziej znanych kompozycji Nowowiejskiego należą:
* marsz Pod sztandarem pokoju - 1898 nagroda uzyskana w Londynie
* oratorium Powrót syna marnotrawnego - 1902 nagroda im. G. Meyerbeerga
* uwertura Swaty polskie - 1903 nagroda im. Ludwiga van Beethovena
* 1906 oratorium Znalezienie Świętego Krzyża
* 1907 oratorium Quo vadis
* 1910 muzyka do Roty
* 1917 opera Emigranci
* 1924 opera Legenda Bałtyku