Cześć. Mam bardzo dużą prośbę wykonajcie dla mnie to zadanie prawda/fałsz na podstawie fragmentu tekstu. Z góry bardzo dziękuję, to dla mnie ważne.
1) Z tekstu wynika, że ludzie przez całe życie uznają raz wybrane autorytety. P/ F
2) Z tekstu wynika, że zróżnicowanym współczesnym społeczeństwom trudno
znaleźć autorytety. P/F
Zofia Remiszewska
Po co komu autorytet?
Pojęcie autorytetu jest wieloznaczne i może być różnie interpretowane. […] Autorytet
może być przypisany konkretnej osobie o specyficznych właściwościach, ale może go również stanowić grupa społeczna czy instytucja. Autorytet przeważnie wiąże się z uznaniem, jakim cieszy się określona osoba w danym środowisku, z jej wiedzą, prestiżem przyjętych społecznie wartości – to osoba mająca cechy przywódcze, wysoką inteligencję emocjonalną lub charyzmę1, wyjątkowe właściwości umysłu czy charakteru. Autorytet jest wyrazem szacunku, wysokiej oceny, szczególnego uznania przyznanego przez otoczenie społeczne jakiejś osobie lub grupie osób. Gdy ktoś jest dla nas autorytetem, to wyrażamy chęć naśladowania tej osoby, wzorowania się na jej zachowaniu, a także podążamy wytyczoną przez nią drogą. Autorytet wiąże się z
czasem i miejscem w przestrzeni społecznej. Zmianom ulegają społeczne kryteria, na podstawie których kreowane i wyodrębniane są autorytety […]. Autorytet nie jest dany
na zawsze, może na osi czasowej umacniać się lub tracić na sile czy też może zostać odrzucony. Na przestrzeni dziejów pojęcie autorytetu ulegało przekształceniu. Na przykład w starożytnej Sparcie autorytetem obdarzano człowieka, który zasługiwał na sławę dzięki sprawności fizycznej, który na polu bitwy bohatersko stawiał czoła wrogowi. Natomiast w Atenach autorytetem mógł być człowiek mądry, dobry mówca, człowiek o szerokich horyzontach. W średniowieczu z kolei autorytetem był człowiek religijny i pobożny. Współcześnie można wysunąć tezę, że dziś trudniej o autorytety – ma to związek ze zmiennością i wielowymiarowością świata społecznego. […]
Najczęściej autorytet postrzegany jest jako czynnik stabilizujący więzi społeczne i ma
wydźwięk pozytywny. Istnieje jednak niebezpieczeństwo, iż nadmierne zaufanie do
autorytetów może pociągać za sobą skostnienie poglądów, a czasem nawet ich zwyrodnienie, natomiast brak autorytetów w danej społeczności grozi jej rozpadem lub anarchią2. […] Przywykło się sądzić, że szerzące się liczne zagrożenia doprowadziły do upadku autorytetu. […] Odbija się to zwłaszcza na rodzinie i szkole, które przecież powinny się opierać na autorytecie. Brak stabilnych wzorów postępowania wywołuje chaos w procesie budowania własnej tożsamości. […]
1) Z tekstu wynika, że ludzie przez całe życie uznają raz wybrane autorytety. P/ F
2) Z tekstu wynika, że zróżnicowanym współczesnym społeczeństwom trudno
znaleźć autorytety. P/F
Zofia Remiszewska
Po co komu autorytet?
Pojęcie autorytetu jest wieloznaczne i może być różnie interpretowane. […] Autorytet
może być przypisany konkretnej osobie o specyficznych właściwościach, ale może go również stanowić grupa społeczna czy instytucja. Autorytet przeważnie wiąże się z uznaniem, jakim cieszy się określona osoba w danym środowisku, z jej wiedzą, prestiżem przyjętych społecznie wartości – to osoba mająca cechy przywódcze, wysoką inteligencję emocjonalną lub charyzmę1, wyjątkowe właściwości umysłu czy charakteru. Autorytet jest wyrazem szacunku, wysokiej oceny, szczególnego uznania przyznanego przez otoczenie społeczne jakiejś osobie lub grupie osób. Gdy ktoś jest dla nas autorytetem, to wyrażamy chęć naśladowania tej osoby, wzorowania się na jej zachowaniu, a także podążamy wytyczoną przez nią drogą. Autorytet wiąże się z
czasem i miejscem w przestrzeni społecznej. Zmianom ulegają społeczne kryteria, na podstawie których kreowane i wyodrębniane są autorytety […]. Autorytet nie jest dany
na zawsze, może na osi czasowej umacniać się lub tracić na sile czy też może zostać odrzucony. Na przestrzeni dziejów pojęcie autorytetu ulegało przekształceniu. Na przykład w starożytnej Sparcie autorytetem obdarzano człowieka, który zasługiwał na sławę dzięki sprawności fizycznej, który na polu bitwy bohatersko stawiał czoła wrogowi. Natomiast w Atenach autorytetem mógł być człowiek mądry, dobry mówca, człowiek o szerokich horyzontach. W średniowieczu z kolei autorytetem był człowiek religijny i pobożny. Współcześnie można wysunąć tezę, że dziś trudniej o autorytety – ma to związek ze zmiennością i wielowymiarowością świata społecznego. […]
Najczęściej autorytet postrzegany jest jako czynnik stabilizujący więzi społeczne i ma
wydźwięk pozytywny. Istnieje jednak niebezpieczeństwo, iż nadmierne zaufanie do
autorytetów może pociągać za sobą skostnienie poglądów, a czasem nawet ich zwyrodnienie, natomiast brak autorytetów w danej społeczności grozi jej rozpadem lub anarchią2. […] Przywykło się sądzić, że szerzące się liczne zagrożenia doprowadziły do upadku autorytetu. […] Odbija się to zwłaszcza na rodzinie i szkole, które przecież powinny się opierać na autorytecie. Brak stabilnych wzorów postępowania wywołuje chaos w procesie budowania własnej tożsamości. […]
Odpowiedź:
p f tak myśle. .................