ü obniżenie stóp procentowych i łatwiejszy dostęp polskich kredytobiorców do kapitału (vide wysokość stóp procentowych w Polsce i UGiW), spadek kosztu pieniądza w Polsce;
ü zwiększenie napływu inwestorów zagranicznych i pełniejsza integracja z gospodarką europejską umożliwiające szybszy wzrost gospodarczy, w konsekwencji wzrost zamożności społeczeństwa i wzrost zatrudnienia;
ü łatwa porównywalność cen w całej strefie euro, wzrośnie konkurencja, towary będą tańsze i łatwiej dostępne;
ü wyeliminowanie opłat nakładanych przez banki i kantory na klientów za wymianę walut;
ü wyeliminowanie ryzyka walutowego w relacji złoty-euro (np. przy kredytach zaciąganych w euro) – zarobki i kredyt w tej samej walucie;
ü przejście na euro wymaga ostrzejszego reżimu polityki gospodarczej (wymuszenie racjonalnej długofalowej polityki makroekonomicznej, wspieranie innowacji, racjonalnego planowania budżetowego itp.)
ü wzrost obrotów handlowych z krajami strefy euro, redukcja kosztów transakcyjnych (obecnie ok. 60% wymiany handlowej, w tym 70% eksportu rozliczane jest w euro);
ü import stabilności gospodarczej i obniżenie ryzyka makroekonomicznego (wyeliminowanie przepływów kapitału spekulacyjnego żerującego na złotym, euro jest bardziej odporne);
ü symulacja NBP (zwarta w raporcie nt. korzyści i kosztów przystąpienia Polski do strefy euro) wskazuje, że przystąpienie do UGiW powinna w długim okresie spowodować powiększenie średniorocznego realnego PKB o 0,2 – 0,4 pkt. proc. w stosunku do scenariusza, w którym Polska na trwałe pozostawałaby poza strefą euro.
Przeciw
ü utrata niezależnej polityki pieniężnej (EBC zabiera lwią część kompetencji NBP), polityka EBC może się okazać nieoptymalna dla polskiej gospodarki, dyktando najsilniejszych państw UGiW Niemiec i Francji, jedna waluta dla krajów pozostających na różnym etapie rozwoju gospodarczego;
ü ceny w euro (przyzwyczajenie);
ü większe bezrobocie (znikną np. kantory, na bruk pójdą bankowi traderzy walutowi, zaś banki stracą część dochodów ze spekulacji walutowych);
ü koszty przejścia na euro (spełnienie kryteriów zbieżności);
ü niższa rentowność inwestycji w dłużne papiery wartościowe (zwłaszcza rządowe), stopy procentowe w strefie euro są niższe.
Za
ü obniżenie stóp procentowych i łatwiejszy dostęp polskich kredytobiorców do kapitału (vide wysokość stóp procentowych w Polsce i UGiW), spadek kosztu pieniądza w Polsce;
ü zwiększenie napływu inwestorów zagranicznych i pełniejsza integracja z gospodarką europejską umożliwiające szybszy wzrost gospodarczy, w konsekwencji wzrost zamożności społeczeństwa i wzrost zatrudnienia;
ü łatwa porównywalność cen w całej strefie euro, wzrośnie konkurencja, towary będą tańsze i łatwiej dostępne;
ü wyeliminowanie opłat nakładanych przez banki i kantory na klientów za wymianę walut;
ü wyeliminowanie ryzyka walutowego w relacji złoty-euro (np. przy kredytach zaciąganych w euro) – zarobki i kredyt w tej samej walucie;
ü przejście na euro wymaga ostrzejszego reżimu polityki gospodarczej (wymuszenie racjonalnej długofalowej polityki makroekonomicznej, wspieranie innowacji, racjonalnego planowania budżetowego itp.)
ü wzrost obrotów handlowych z krajami strefy euro, redukcja kosztów transakcyjnych (obecnie ok. 60% wymiany handlowej, w tym 70% eksportu rozliczane jest w euro);
ü import stabilności gospodarczej i obniżenie ryzyka makroekonomicznego (wyeliminowanie przepływów kapitału spekulacyjnego żerującego na złotym, euro jest bardziej odporne);
ü symulacja NBP (zwarta w raporcie nt. korzyści i kosztów przystąpienia Polski do strefy euro) wskazuje, że przystąpienie do UGiW powinna w długim okresie spowodować powiększenie średniorocznego realnego PKB o 0,2 – 0,4 pkt. proc. w stosunku do scenariusza, w którym Polska na trwałe pozostawałaby poza strefą euro.
Przeciw
ü utrata niezależnej polityki pieniężnej (EBC zabiera lwią część kompetencji NBP), polityka EBC może się okazać nieoptymalna dla polskiej gospodarki, dyktando najsilniejszych państw UGiW Niemiec i Francji, jedna waluta dla krajów pozostających na różnym etapie rozwoju gospodarczego;
ü ceny w euro (przyzwyczajenie);
ü większe bezrobocie (znikną np. kantory, na bruk pójdą bankowi traderzy walutowi, zaś banki stracą część dochodów ze spekulacji walutowych);
ü koszty przejścia na euro (spełnienie kryteriów zbieżności);
ü niższa rentowność inwestycji w dłużne papiery wartościowe (zwłaszcza rządowe), stopy procentowe w strefie euro są niższe.
Starata ponieważ Ceny pójdą w góry a wypłaty te same . ; )