Izabela Łęcka to młoda, piękna, ale pusta i pozbawiona wrażliwości kobieta, której „dobroczynność“ przejawia się udziałem w kweście odbywającej się w Wielką Sobotę, gdzie pomagała innym damom z towarzystwa zbierać w kościele św. Józefa na Krakowskim Przedmieściu datki na ubogich.
Izabela Łęcka to młoda, piękna, ale pusta i pozbawiona wrażliwości kobieta, której „dobroczynność“ przejawia się udziałem w kweście odbywającej się w Wielką Sobotę, gdzie pomagała innym damom z towarzystwa zbierać w kościele św. Józefa na Krakowskim Przedmieściu datki na ubogich.