Dziś na lekcji omawialiśmy Książkę ''Mitologia'' Jana Parandowskiego I Pani nam kazała w domu napisać Związki frazeologiczne i wyjaśnić znaczenia a tych związków jest bardzo dużo więc prosze o padanie zadania
Podam wam przykład:
1.Syzyfowa praca
2.Prace Heraklesa
itp.
Więc prosze o szybkie podanie zadania bo to mamy na jutro.
Podam wam przykład:
1.Syzyfowa praca
2.Prace Heraklesa
itp.
Więc prosze o szybkie podanie zadania bo to mamy na jutro.
More Questions From This User See All
2.Puszka Pandory-źródło niekończących się nieszczęść
3.Stajnia Augiasza-nieład,bałagan
4.Wejść na Parnas-osiągnąć sukces
5.Jabłko niezgody-źródło ,przyczyna poważnych konfliktów
6.Koło Iksjona-męczarnie,katusze i cierpienie bez kresu
7.Koszula Dejaniry-rzecz niszcząca,której trudno się pozbyć
8.Łódź Charona-symbol śmierci
9.Miecz Damoklesa-synonim grożącego niebezpieczeństwa
10.Nić Ariadny-wskazówka,ślad ułatwiający wyjście z trudnej sytuacji
11.Ogródek Adonisa-rzecz łatwo niszczejąca,szybko przemijająca
12.Sąd Parysa-sytuacja w której podjęcie właśćiwej decyzji jest niemal niemożliwe
13.Woda letejska-woda dająca zapomnienie
2. prace heraklesa- praca ponad ludzkie siły
3.lot pegaza lub dosiąść pegaza - próbować sił w poezji, pisać wiersze. Pegaz to skrzydlaty koń Zeusa (od uderzenia jego kopyta miało wytrysnąć Źródło Hipokrene, z którego woda dawała natchnienie poetom. Zrodzony został z krwi Meduzy. Pegaz zamieszkiwał okolice źródła Pirene na Akrokoryncie. Znalazł go tam Bellerofont, który przy użyciu złotego wędzidła otrzymanego od Ateny, zdołał okiełznać rumaka. Przy jego pomocy heros pokonał Chimerę, planując następnie wznieść się na jego grzbiecie na szczyt Olimpu.
4. złote runo- bezcenny, legendarny skarb
Pochodzenie: Było to runo cudownego baranka zawieszone na drzewie, w gaju w Kolchidzie i strzeżone przez stugłowego smoka, który nigdy nie spał. Jazon, grecki bohater, zdobył to runo przy pomocy Medei – czarownicy.
5. łódź Charona- symbol śmierci. Charon to ponury starzec ze szczeciniastą, siwą brodą, w stroju niewolnika i okrągłym kapeluszu. Przewoził dusze zmarłych przez rzeki Hadesu - Styks i Acheron, rzeki śmierci i zapomnienia
6. pola elizejskie- raj, kraina wiecznego szczęścia, w której znajdują się dobre dusze (wersja według religii chrześcijańskiej). W mitologii pola te były miejscem biesiad w krainie wiecznej szczęśliwości. Częściej jednak przedstawiana jako kraina nad Oceanem, na zachodnich krańcach świata – miejsce wiecznej szczęśliwości i wiecznej wiosny. Panował tam Kronos, syn Gai (Matki Ziemi) i Uranosa (Pana Niebios), a jednocześnie ojciec Zeusa i Hadesa. Starożytni grecy wyobrażali sobie życie po śmierci jako mniej ciekawe niż na Ziemi. Dusza zmarłego po przepłynięciu rzeki Styks w łodzi starca Charona, stawała przed trybunałem trzech sędziów. Tam dusza była sądzona, następnie szła w jedno z trzech miejsc spoczynku wiecznego; m.in. na Elizje. Sprawiedliwi kierowali się na prawo do rzeki zapomnienia - Leto. Napiwszy się z niej wody, zapominali o ziemskim życiu
7. wisieć na kimś jak miecz Damoklesa - stanowić nieustające źródło zagrożenia
Pochodzenie: Damokles był dworzaninem Dionizjusza I starszego, tyrana Syrakuz. Damokles schlebiał swemu władcy bez umiaru, w końcu ten postanowił, że pokaże słudze, jak to jest być monarchą. W tym celu rozkazał Damoklesowi by zasiadł na jego miejscu, a nad głową zawiesił mu na końskim włosie miecz. Był to symbol zagrożeń i niebezpieczeństw bezustannie czyhających na władcę.
8. zagadka sfinksa- zagadka, tajemnica trudna do rozwiązania. Był to potwór o ciele lwa, twarzy i piersi kobiecej i skrzydłach ptaka. Porywał ludzi i rzucał w przepaść, oznajmiwszy wpierw, że będzie tak czynił, póki ktoś nie rozwiąże jego zagadki. Wybawicielem Teb został Edyp.
9. róg obfitości- symbol bogactwa, Dzeus wychował się na mleku kozy Amaltei. Później Dzeus przemienił róg tej kozy w róg obfitości, który wypełniał się zgodnie z życzeniem posiadacza.
10. węzeł gordyjski- skomplikowana zagadka
11. sąd Parysa- sytuacja, w której bardzo trudno podjąć odpowiednią decyzję, jest to niemal niemożliwe. Parys miał ocenić, która bogiń jest najpiękniejsza i podarować jej złote jabłko. Jabłko otrzymała Afrodyta, co później przyczyniło się do wybuchu wojny o Troję.
12. prometejski ogień- natchnienie, zasada życia. Pochodzenie zawdzięczamy Prometeuszowi tytanowi, który chcąc ulżyć ludziom, wykradł kilka iskier z wozu Heliosa. Został za to skazany na ogromne męki, ponieważ narażony został na wyjadanie odrastającej wątroby. Uratowany został przez Heraklesa.
13. koszula Dejaniry- rzecz niszcząca, której trudno się pozbyć. Dejanira podarowała Herkulesowi szatę nasmarowaną krwią Nessosa, która przywarła do ciała i paliła ciało herosa.
14. narcyzm- zapatrzenie w siebie
15. drakońskie prawa- prawo niezwykle surowe, mające charakter zemsty. Określenie wywiedzione od imienia prawodawcy i reformatora, Drakona
16. pod Egidą- pod osłoną, godłem, znakiem, patronatem, opieką. Wg Homera tarcza Dzeusa wykonana przez Hefajstosa, ozdobiona pośrodku głową Gorgony, potrząsanie tą tarczą wzbudzało burzę i przerażenie. Później przedstawiano z egidą Atenę.
17. tantalowe męki- niemożność osiągnięcia tego, co jest w zasięgu ręki. Za podanie do zjedzenia własnego syna Tantala wtrącono do Tartaru, postawiono w sadzawce, w której jak się chciał napić wysychała woda, nad nim wisiała gałąź z jabłkiem, a jak po nie sięgał gałąź odchylała się. Nad nim zawieszono skałę, która się ciągle chwieje, jakby miała zaraz spaść.
18. koń trojański - pułapka, zasadzka
19. ikaryjski lot- ryzykowne plany
20. Prokrustowe łoże - niewygodny nocleg związany z psychicznymi i fizycznymi cierpieniami. Jest to też sytuacja, w której coś jest siłą naginane, dostosowywane do sztywnego schematu. W mitologii Prokrust był zbójem czyhającym na podróżnych, których zapraszał do swego domu. Strudzonym proponował nocleg w łóżku.W zależności od tego, czy łoże było za długie, czy za krótkie dla gościa, podejmował decyzję: obcinał stopy albo naciągał stawy nieszczęśnika.
21. w objęciach morfeusza- zapaść w sen, zasnąć. Morfeusz, bóg marzeń sennych syn Hypnosa
22. złote jabłko
23. stajnie augiasza- wielki bałagan, brud, nieporządek. Augiasz król Elidy miał od 30 lat niesprzątaną stajnię, w której było kilka tysięcy sztuk bydła. Herakles oczyścił ją puszczając przez stajnię strumień z przepływającej nieopodal rzeki Penejos.
24. nić ariadny- wskazówka, pomocna dłoń. Ariadna to córka Minosa i Pazyfae. Dała Tezeuszowi nić, dzięki której wydostał się z labiryntu Minotaura. Razem z nim uciekła z Krety. Po drodze Tezeusz porzucił ją na wyspie Naksoso. Tam znalazł ją Dionizos i poślubił.
25. Pięta Achillesa – słaby punkt, czułe miejsce. Matka wykąpała Achillesa w Styksie trzymając go za piętę. Stąd jego ciało było odporne na ciosy, a jego słabym punktem była pięta. Został zabity przez Parysa trafiony strzałą w piętę. Achillesa ścięgno, wspólne, silne ścięgno dla obu wielkich mięśni tylnej strony łydki, mięśnia brzuchatego i płaszczowego, przyczepiające się do tylnej powierzchni pięty.
26. Puszka Pandory – przyczyna tragedii, nieszczęść. Pandora to pierwsza kobieta ulepiona z gliny przez Hefajstosa. Zesłana przez bogów na ziemię z posagiem w postaci tajemniczej puszki (ściślej beczki). Pandorę odprawił Prometeusz, ale zachwycony jej urodą Epimeteusz ożenił się z nią i za jej namową otworzył puszkę sprowadzając na ludzi nieszczęścia i choroby.
27. Argusowe oko - czujne, baczne, podejrzliwe oko, lub spojrzenie; czujny wzrok
Pochodzenie: Argus był stuokim potworem, znanym z tego, że zawsze czuwał, bo gdy spało jego pięćdziesięcioro oczu, drugie pięćdziesiąt bacznie obserwowało otoczenie. Argusa pokonał dopiero Hermes, kiedy na polecenie Zeusa uwalniał piękną Io, którą stuoki potwór trzymał w niewoli. Hermes przedstawił się Argusowi jako wędrowny śpiewak i gawędziarz, po czym tak długo zanudzał potwora swoimi historiami, aż ten zasnął jak kamień. Wtedy Hermes zabił Argusa i nieszczęsna Io była wolna.
28.Pyrrusowe zwycięstwo - zwycięstwo opłacone nadmiernymi ofiarami. Nazwa pochodzi od imienia króla Epiru, Pyrrosa, który w III w. p.n.e. toczył wojnę z Rzymem i jego okupionej dużymi stratami, wygranej w bitwie pod Ausculum w roku 279 p.n.e.. Wedle starożytnych historyków Pyrrus miał powiedzieć po bitwie do gratulujących mu sukcesu oficerów: "Jeszcze jedno takie zwycięstwo i będę zgubiony". Odnosiło się to do tego, iż zwycięstwo kosztowało Pyrrusa ok. 3-4 tys. zabitych i dużą liczbę rannych (w sumie kilkanaście procent składu osobowego armii), które to straty w warunkach wojny prowadzonej na obcym terytorium były nie do uzupełnienia, natomiast Rzymianie, mimo iż ich straty były blisko dwukrotnie większe, operując na własnej ziemi z łatwością mogli sformować nowe legiony.
29. Ośle uszy - symbol głupoty. W terminologii bibliotekarskiej tak jest nazywany przejaw nieumiejętnego posługiwania się książką, czego efektem są pozaginane rogi kartek. Występuje często w zeszytach. Prostym sposobem zapobiegania jest zakładanie w domu trójkątów z obciętych rogów koperty na dolne rogi kilku razem złożonych kartek. Takie uszy posiadał król Midas, który był sędzią w sporze pomiędzy Marsjaszem i Apollinem.
30.Pytyjska odpowiedź - odpowiedź niejasna, dwuznaczna, wprowadzająca w zakłopotanie.
31.Zabić Minotaura - coś, co pozwala dotrzeć do celu, sposób na rozwiązanie problemu, wyjścia z kłopotu. Zastosowany między innymi przez herosa Tezeusza, którego zadaniem było zabicie syna Minosa- króla Krety. Więcej informacji znajdziecie w micie o Tezeuszu.
32. Ogródek Adonisa- to w przenośni rzecz łatwo niszczejąca, szybko przemijająca.
Adonis to w mitologii greckiej piękny młodzieniec, ukochany przez Afrodytę, zabity w czasie łowów przez dzika. Ogródek Adonisa to skrzynki i doniczki z szybko rosnącymi i szybko więdnącymi kwiatami, symbolizującymi prędko przemijającą młodość, jakimi w czasie adonii (święto na cześć Adonisa) obstawiano złożoną na marach figurę Adonisa.
33. Midasowe bogactwa - wielkie, wspaniałe bogactwa i włości. Z mitologicznego punktu widzenia określenie to wiąże się z królem Midasem, który na własną prośbę zamieniał, wszystko co dotknął, w złoto, nawet wodę i chleb.
34. Przekroczyć Rubikon – podjąć nieodwracalną decyzję: znaleźć się w punkcie, po przekroczeniu którego nie ma już odwrotu.
35.Janusowe oblicze – zagadkowe, zmienne, wieloznaczne oblicze; dwulicowość. Janus był bogiem z dwoma twarzami, jedną zwykle niemiłą, złą, a drugą miłą i życzliwą.