Dwudziestolecie międzywojenne co oznacza ta nazwa ?
cybererDwadzieścia lat między dwiema wojnami światowymi to nie tylko czas ogromnego rozwoju cywilizacyjnego, mediatyzacji i demokratyzacji społeczeństwa, unowocześnienia technicznego, wzrostu roli kobiet, czy rewolucyjnych teorii naukowych Einsteina i Freuda. To także okres, który miał ogromy wpływ na literaturę polską – niektórzy teoretycy i badacze literatury twierdzą, że dwudziestolecie zmieniło sposób patrzenia na kulturę. Choć jest to krótki czas, to obfituje w wydarzenia zarówno historyczne, jak i artystyczne, filozoficzne czy literackie.
Analizując lata 1918-1939 można przyjrzeć się narodzinom nowych nurtów myślowych, można prześledzić wpływ, jaki na naszą rodzimą twórczą miały główne tendencje Europy XX-lecia międzywojennego (behawioryzm, freudyzm, egzystencjalizm, pragmatyzm, katastrofizm) czy nurty w poezji (ekspresjonizm, futuryzm, dadaizm, nadrealizm, neoklasycyzm), a w końcu można poszperać w życiorysach tak barwnych osób, jakPablo Picasso, Marcel Duchamp czy Salvador Dali.
Dwudziestolecie zaspokoiło gusta czytelnicze nawet najbardziej wybrednych odbiorców. Wielbiciele realizmu od Marii Dąbrowskiej otrzymali kilkusetstronicową sagę rodzinną Noce i dnie, introwertyczni samotnicy cierpiący na manię prześladowczą i nerwicę mogli usłyszeć opowieść Franza Kafki Proces, a wszyscy ci, którzy w literaturze poszukują zabawy, a groteska jest dla nich chwilą ucieczki przed problemami świata zewnętrznego – mogli sięgnąć po powieśćWitolda Gombrowicza Ferdydurke. Epoka zasługuje na dokładną analizę nie tylko ze względu na rolę, jaką odegrała w podnoszeniu się ludzi po traumie I wojny światowej, odnajdywaniu się ich w nowej sytuacji niepodległej Polski, ale także na specyfikę rodzimego życia artystyczno-literackiego, które osiągnęło poziom od lat utrzymywany we Francji czy Włoszech. Nie bez przyczyny znany historyk literatury Andrzej Zawadzki stwierdził w swej syntezie epoki Dwudziestolecie literackie: Nigdy przedtem i nigdy potem nie zdarzył się w polskiej kulturze fenomen tak bujnego życia literackiego.
1 votes Thanks 0
justynka09080
Dwudziestolecie międzywojenne czyli epoka, która trwała od końca I wojny światowej do II.
Analizując lata 1918-1939 można przyjrzeć się narodzinom nowych nurtów myślowych, można prześledzić wpływ, jaki na naszą rodzimą twórczą miały główne tendencje Europy XX-lecia międzywojennego (behawioryzm, freudyzm, egzystencjalizm, pragmatyzm, katastrofizm) czy nurty w poezji (ekspresjonizm, futuryzm, dadaizm, nadrealizm, neoklasycyzm), a w końcu można poszperać w życiorysach tak barwnych osób, jakPablo Picasso, Marcel Duchamp czy Salvador Dali.
Dwudziestolecie zaspokoiło gusta czytelnicze nawet najbardziej wybrednych odbiorców. Wielbiciele realizmu od Marii Dąbrowskiej otrzymali kilkusetstronicową sagę rodzinną Noce i dnie, introwertyczni samotnicy cierpiący na manię prześladowczą i nerwicę mogli usłyszeć opowieść Franza Kafki Proces, a wszyscy ci, którzy w literaturze poszukują zabawy, a groteska jest dla nich chwilą ucieczki przed problemami świata zewnętrznego – mogli sięgnąć po powieśćWitolda Gombrowicza Ferdydurke.
Epoka zasługuje na dokładną analizę nie tylko ze względu na rolę, jaką odegrała w podnoszeniu się ludzi po traumie I wojny światowej, odnajdywaniu się ich w nowej sytuacji niepodległej Polski, ale także na specyfikę rodzimego życia artystyczno-literackiego, które osiągnęło poziom od lat utrzymywany we Francji czy Włoszech. Nie bez przyczyny znany historyk literatury Andrzej Zawadzki stwierdził w swej syntezie epoki Dwudziestolecie literackie: Nigdy przedtem i nigdy potem nie zdarzył się w polskiej kulturze fenomen tak bujnego życia literackiego.