Droga chłopca na rycerza .... Proszę o jak najszybszą odp... daje naj ! ;))
CaSoo
Przede wszystkim, aby zostać rycerzem, chłopiec musiał pochodzić z bogatej rodziny, która posiadała tradycje rycerskie. Na początku swojej drogi do tytułu rycerza, chłopiec był tzw. paziem i uczył się podstawowych rzeczy, które powinien potrafić rycerz: umiejętność władania bronią, jazda konna i oporządzanie rumaka. Następnie po pewnym czasie z paź awansował i otrzymywał tytuł giermka. Podczas tego etapu, chłopak był przydzielony do rycerza i musiał wykonywać jego polecenia (np. noszenie rynsztunku swojego mentora, oporządzanie jego konia). Dzięki wspólnym wyprawom wojennym, giermek mógł zdobyć cenne doświadczenie oraz wiele się nauczyć na temat tego, jak dobrze pełnić rolę dobrego rycerza. W końcu przychodził dzień uroczystości pasowania. Rozpoczynał się on od tego, iż giermek zakładał białą szatę, która miała symbolizować czystość oraz czerwoną tunikę (kolorystka nawiązuje do krwi, którą przyjdzie rycerzowi przelać na polach bitwy). Następnie udawano się do kościoła, gdzie święcono miecz, który był potem wręczany przyszłemu rycerzowi. Na końcu następował najistotniejszy moment: władca (lub osoba duchowna np. biskup), kładąc miecz na ramieniu giermka, nadawał mu tytuł rycerza.
Na początku swojej drogi do tytułu rycerza, chłopiec był tzw. paziem i uczył się podstawowych rzeczy, które powinien potrafić rycerz: umiejętność władania bronią, jazda konna i oporządzanie rumaka.
Następnie po pewnym czasie z paź awansował i otrzymywał tytuł giermka. Podczas tego etapu, chłopak był przydzielony do rycerza i musiał wykonywać jego polecenia (np. noszenie rynsztunku swojego mentora, oporządzanie jego konia). Dzięki wspólnym wyprawom wojennym, giermek mógł zdobyć cenne doświadczenie oraz wiele się nauczyć na temat tego, jak dobrze pełnić rolę dobrego rycerza.
W końcu przychodził dzień uroczystości pasowania. Rozpoczynał się on od tego, iż giermek zakładał białą szatę, która miała symbolizować czystość oraz czerwoną tunikę (kolorystka nawiązuje do krwi, którą przyjdzie rycerzowi przelać na polach bitwy). Następnie udawano się do kościoła, gdzie święcono miecz, który był potem wręczany przyszłemu rycerzowi. Na końcu następował najistotniejszy moment: władca (lub osoba duchowna np. biskup), kładąc miecz na ramieniu giermka, nadawał mu tytuł rycerza.